Na het onderwateravontuur Abzû is ontwikkelaar Giant Squid terug met een game die – in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden - vooral gebaande paden bewandelt. The Pathless is een openwereldgame die vakkundig elementen leent bij populaire genregenoten. De vergelijking met Zelda: Breath of the Wild ligt voor de hand, want de games hebben wat opzet betreft veel gemeen.

Ook in The Pathless verken je een wereld die zo goed als verloren is. Een eenzame en laatste krijger van haar stam doet een dappere poging om de balans op haar eiland weer te herstellen. Haar voorganger is door kwaadaardige krachten gecorrumpeerd en heeft de goden die de wereld beschermen met zich meegesleurd naar het duister. Alleen door de mythische wezens te bevrijden van hun vloek kan de balans hersteld worden.

©GMRimport

Rennend verkennen

The Pathless verspilt verder niet veel tijd aan een uitgebreid verhaal. In de open wereld zijn stukjes achtergrondinformatie te vinden die de mythe wat meer kleur geven, maar dat is allemaal optioneel. Des te meer ruimte is er voor waar het uiteindelijk om draait: het eiland verkennen. Cruciaal daarbij is de boog. Elke berg, bos, veld en rivier is bevolkt met spookachtige doelwitten die rondzweven. Door de boog aan te spannen wordt er automatisch op zo’n doel gericht en bij iedere treffer krijgt de jager wat stamina.

Omdat de wereld erg groots en weids is opgezet ben je constant aan het rennen, springen en glijden. Dat gaat het vlotst door constant pijlen af te vuren en zoveel mogelijk doelwitten te raken. In hoog tempo door de wereld rennen en vliegen is leuk om te doen en cruciaal. In alle vier de regio’s van het eiland staan namelijk torens die geactiveerd moeten worden voordat de weg naar de boze bosgod veilig is. Een toren aanzetten gaat alleen met behulp van speciale zegels die verdiend worden door de rest van de omgeving uit te pluizen.

©GMRimport

Saaie puzzels en spectaculaire eindbazen

In de ruïnes van het eiland zijn de bijbehorende sleutels en puzzels te vinden die de wegen naar de eindbazen openen. Spelrs zijn vrij te bepalen in welke volgorde ze dat doen. Met behulp van een vriendelijke adelaar en de pijl en boog zijn de meeste van deze raadsels wel op te lossen. Echt veel variatie zit er helaas niet in. Grofweg gezegd komen alle puzzels neer op de adelaar een schakelaar om laten zetten, vanuit de juiste hoek een pijl afvuren, of alle toortsen in de omgevingen aansteken. De klad komt er zo al vrij snel in.

De eindbaasgevechten zijn wel spectaculair. Met drie geactiveerde torens is het mogelijk om het stormfront waar de vervloekte beesten in te schuilen te betreden. Wat volgt is een achtervolging waarbij het beest op de vlucht slaat en je het met een salvo pijlen tot een halt moet roepen. Daarna volgt de bombastische genadeklap in een speciale arena. Het is in The Pathless niet mogelijk om dood te gaan, maar dat verpest de illusie van deze gevechten niet. De jager is gewoon een enorme doorzetter.

De momenten wanneer je het eindelijk opneemt tegen een eindbaas vormen de hoogtepunten, maar in de tussentijd wordt het spel geregeld door diezelfde beesten onderbroken. De storm waarin ze zich verschuilen achtervolgt de jager tijdens het verkennen van de wereld. Komt de storm te dichtbij, dan volgt er een geforceerde sluipsectie waarin je je trouwe adelaar moet terugvinden in die storm. Dat sluipen komt vooral neer op stilstaan als er ogen op je gericht zijn en lopen als het monster de andere kant op kijkt. Het is eerder irritant dan een leuke afwisseling op de rest van het spel.

©GMRimport

Alleen de soundtrack is meesterlijk

The Pathless blijft dezelfde ideeën zes uur lang herhalen zonder de nodige afwisseling of nieuwe elementen te introduceren. Dat is spijtig, want hoewel de wereld behoorlijk leeg is, ziet het er allemaal schitterend uit en is ook de muziek van hoog niveau. Austin Wintory - die eerder al de sfeermuziek verzorgde van Abzû - levert ook hier weer prachtig werk. Het is jammer dat de rest van de game het spectaculaire niveau van de soundtrack niet kan bijbenen.

The Pathless is verkrijgbaar voor PlayStation 5, PlayStation 4, pc en Apple Arcade.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Meer dan een miljoen mensen hebben de op 8 april uitgekomen Xbox Series- en pc-game South of Midnight gespeeld.

Dat blijkt uit een artikel van Game Rant, waar men met Guillaume Provost, studiohoofd van ontwikkelaar Compulsion Games, heeft gepraat. Provost gaf daarbij aan dat de game inmiddels door meer dan een miljoen mensen is gespeeld.

South of Midnight is een third-person actiegame die zich afspeelt in een moerasachtige wereld met monsterachtige wezens. De graphics vallen daarbij meteen op door de unieke manier waarop het geheel stop-motion-animatie nabootst.

In South of Midnight wordt hoofdpersonage Hazel naar een gotische wereld getransporteerd waarin realiteit en fantasie met elkaar verweven zijn en eeuwenoude wezens uit folklore tevoorschijn komen. Het spel is zoals gezegd ontwikkeld door Compulsion Games, dat We Happy Few ontwikkelde en inmiddels onderdeel uitmaakt van Xbox Games Studios.

South of Midnight is verkrijgbaar voor Xbox Series X en S en pc. De game staat ook op Xbox Game Pass. Het spreekt voor zich dat Game Pass-spelers worden meegerekend met de totale spelersaantallen van de game.

Ubisoft zou plannen hebben voor negen Assassin's Creed-games de komende jaren.

Insider Gaming plaatste een artikel waarin het enkele details gaf over deze negen games - waarvan sommigen al zijn bevestigd en anderen al geruime tijd het onderwerp van geruchten zijn. Het gaat om twee grootschalige rpg's in de stijl van Shadows en Valhalla, drie remakes, één 'kleinere' ervaring, twee multiplayergames en één mobiel spel. Deze games moeten volgens de planning de komende zes jaar verschijnen.

De eerstvolgende Assassin's Creed-game die uit zou komen, zou Assassin's Creed Jade zijn, de al onthulde mobiele game die zich in China afspeelt. Dit zou worden opgevolgd door een game met de codenaam Invictus, een multiplayergame die geïnspireerd is door Fall Guys en zestien spelers per potje het tegen elkaar laten opnemen. Er zouden al plannen zijn om de game zo'n vijf jaar te ondersteunen met updates en nieuwe content.

Rond dezelfde tijd als Invictus zou een Assassin's Creed-spel met de codenaam Obsidian uitkomen. Dit zou de remake van Assassin's Creed 4: Black Flag betreffen waar al geruime tijd geruchten over gaan. Ergens nadat de contentplanning voor Assassin's Creed Shadows ten einde komt (ongeveer twee jaar na release van de game) zou vervolgens 'Hexe' op de planning staan, een iets kleinere ervaring met - volgens eerdere geruchten - een focus op bovennatuurlijke krachten. De game zou ongeveer een jaar aan dlc-ondersteuning krijgen.

Ongeveer een jaar na Hexe zou een game met de codenaam Scarlet op de planning staan. Dit zou de volgende grote rpg in de reeks betreffen. Volgens Insider Gaming is de productie van dit spel inmiddels begonnen en zou het qua setting India, de Middenlandse Zee en de Azteken aanhouden. Dit zou gevolgd worden door Stardust, de volgende remake van een Assassin's Creed-game. Het is niet bekend waar de remake op gebaseerd is.

De laatste drie Assassin's Creed-games die op de planning staan, zijn Emerald, de derde rpg en de derde remake. Over de laatste twee titels is nog niets bekend, maar Emerald zou wederom een multiplayergame zijn met een vijfjarenplan.