De Trials-serie gaat al een tijdje mee en telt - net als de parcoursen in de games - de nodige ups en downs. Zo introduceerde Trials Fusion een trucjessysteem, maar met weinig succes. Achteraf is dat niet zo raar. Trials draait om simplisme. De game draait om de snelste zijn - ja, je racet met je crossmotortje zo hard mogelijk over obstakels - maar tegelijkertijd is Trials een puzzelgame, waarbij je leunend op je motor leunt op de wetten van de natuurkunde. Je moet dat concept niet ingewikkelder maken. Het concept is perfect zoals het is en Rising begrijpt dat.

Trials Rising is Trials zoals je het kent en dat is spannend nieuws. Pas toen ik de game speelde, besefte ik hoe erg ik de doeltreffende gameplay en fantastische stijl gemist heb.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Een leuke tijd

Wie daar niet bekend mee is: in Trials rijd je op een motortje op een parcours. Er zijn heuvels en obstakels waar je overheen moet springen. Het is meestal het doel de beste tijd te rijden, maar soms moet je ook racen tegen tegenstanders, variërend van één tot acht motoren. Een Trials-game loopt op in moeilijkheidsgraad. Het begin is makkelijk, maar de gameplay wordt snel uitdagender. Uiteindelijk dien je technieken meester te worden die zoveel verfijning van je speelstijl vereisen, dat Trials zich moeiteloos kwalificeert als easy to learn, hard to master.

Bovenal is Trials heel erg grappig. Het is een van die weinige games die slapstickhumor perfectioneert. Het ziet er zowel hilarisch als suf uit wanneer je personage met zijn hoofd tegen een pijp knalt, en de doffe knal die je vervolgens hoort is de kers op de taart. Trials weet op dat vlak ook goed waar zijn kracht ligt. Je personage maakt de meest bizarre dingen mee aan het einde van de levels. In Rising wordt je bestuurder onder meer afgeschoten naar de ruimte (een reis die bijna een minuut duurt) en opgeofferd tijdens een seance.

Bovendien gebeurt er heel erg veel op de achtergrond van de levels, variërend van treinen die onder je doorrijden tot het uitbarsten van de Apocalyps. En dat allemaal terwijl de gameplay ijzersterk blijft. Die zeldzame combinatie maakt het moeilijk niet dolenthousiast te worden van Rising, dat op het front van gameplay en stijl waarschijnlijk een van de beste delen in de serie is.

Geen leuke tijd

Het nieuwe tutorialsysteem is bovendien een aanwinst voor de gameplay. Het maakt het leren van de technieken, zoals het listige bunnyhoppen, meer behapbaar. De progressie voelt in deze Trials-game aanvankelijk heel natuurlijk: je wordt beter, leert nieuwe technieken en ontgrendelt moeilijkere levels. Later in de game ebt dat weg, en dat is helaas een van de grootste kritiekpunten op de game. Het ontgrendelen van nieuwe levels kost veel te veel tijd. Sterker nog, je moet soms ellenlang grinden om het benodigde level te worden waarmee je nieuwe continenten met nieuwe levels vrijspeelt.

Wellicht schuilt daar een gedachte achter: de game dwingt je zo je techniek te perfectioneren door je oude levels opnieuw te laten spelen. Maar Trials legt het progressiesysteem nooit echt uit. Het spel confronteert je enkel met het feit dat je niets nieuws meer kunt doen tot je een hoger level bereikt. En dat is klote. Laat me talloze keren tegen die muur knallen (letterlijk en figuurlijk), laat me honderd keer een level opnieuw proberen, laat me falen. Maar als-je-blieft, dwing me niet tot grinden als wanhoopsdaad. Het is mij nog steeds onduidelijk wat ik moet doen om zo snel mogelijk level up te gaan.

Op een gegeven moment moest ik zes levels stijgen om nieuwe dingen vrij te spelen. Ik haalde alle tutorials in goud (de hoogst haalbare medaille) en heb daarna talloze oude opdrachten opnieuw gedaan. Na drie uur spelen was ik pas drie levels gestegen. Oef. Dat is met name irritant omdat het stijgen van levels verder niet echt nut heeft. Je krijgt na een level-up eigenlijk alleen een loot crate. Aan de hand van loot crates is cosmetische uitrusting te vergaren. Dat is dan wel weer leuk: die loot kun je met stickers aanpassen en online plaatsen voor anderen om met in-game currency te downloaden.

Wat niet leuk is: loot crates. Dit domme systeem voelt echt als overkill in een game die verder leunt op simplisme. Bovendien heb ik talloze keren dezelfde items ontgrendeld, die ik dan weer los moet verkopen. Dat kost tijd, en die tijd steek ik liever in het spelen van de game. Nog een puntje van ergernis: de UI. Via een wereldkaart maak je de keuze uit verschillende levels en uitdagingen. Het is daarbij heel onduidelijk welke levels je al hebt gespeeld en wat er nog te gebeuren staat. Het zoeken naar je volgende uitdaging neemt net als een boel andere dingen ‘rondom de gameplay’ te veel tijd in beslag.

©GMRimport

De allerleukste tijd

Die krakkemikkige systemen nemen niet dat weg dat Trials Rising een van de beste Trials-games is die ik ooit heb gespeeld. Sterker nog: Trials Rising is op het gebied van traditionele co-op, zeg maar, op-de-bank-met-een-krat-bier-co-op, een van de beste games die ik ooit heb gespeeld. De meeste uitdagingen in de game kun je namelijk doen op een tandem, waarbij twee spelers afzonderlijk de voor- en achterkant besturen. De tandem is de snelste crossmotor in de game, maar dwingt beide spelers ook om af te stemmen hoe ze hun lichaamsgewicht moeten verdelen. ”Leun naar achter! Backflip! Frontflip! Wat gebeurt er, wat doe je?“ Het is een greep uit het assortiment aan kreten tijdens het gemiddelde potje co-op. De game wordt veel moeilijker met zijn tweeën, maar ook veel leuker. Momenten van ergernis en intens geluk wisselen elkaar op een tandem in sneltreinvaart af. Bovendien tilt de tandem de slapstickhumor naar een nieuw niveau, bijvoorbeeld als de voorste persoon nog maar met één hand aan het stuur hangt en de achterste persoon diens achterwerk in het gezicht gedrukt krijgt. Trials, we hebben je gemist.

Het is jammer dat niet alle uitdagingen in co-op te doen zijn. Zeker als je alle uitdagingen al hebt gehaald, is dat een probleem. In dat geval moet je nieuwe uitdagingen vrijspelen om weer met z’n tweeën aan de slag te kunnen, wat het tempo van een avondje Trials behoorlijk verknalt – met name omdat het progressiesysteem niet al te best is. Trials Rising is in die zin een beetje tweeledig. Het is een fantastische Trials-game dat het beste biedt dat de serie te bieden heeft, maar tegelijkertijd weerhoudt de game zichzelf ervan om daarin te excelleren. Ach, uiteindelijk heb ik Trials Rising met groot plezier gespeeld. Maar niet uitgespeeld, natuurlijk. Dat is nog steeds onmogelijk.

©GMRimport

Trials Rising is vanaf 26 februari verkrijgbaar voor pc, PlayStation 4, Xbox One en Switch. Deze recensie is gebaseerd op de PS4-versie van de game.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Terwijl de releasedatum van Hollow Knight Silksong nog altijd niet bekend is, werd wel bevestigd dat de game vanaf 18 september speelbaar is in ACMI, het nationale museum van schermcultuur te Australië.

De game wordt speelbaar in het in Melbourne gelegen museum als onderdeel van een voorstelling genaamd Game Worlds, waarin de spelwerelden van games centraal staan (via IGN). Naast dat de game speelbaar is op de expositie zijn er ook displays te zien over het ontwerp en artistieke richting van het spel.

Fans vragen zich vooral af wat deze aankondiging kan betekenen voor de release van Silksong, maar vooralsnog is daar niets bekend over. De game werd jaren geleden aangekondigd - in eerste instantie als downloadbare content voor Hollow Knight, en daarna als vervolg - maar is sindsdien meermaals uitgesteld. Tijdens de Switch 2 Direct vorige maand werd gemeld dat de game nog altijd dit jaar moet uitkomen.

In Silksong besturen spelers niet de Knight, maar Hornet, een NPC uit de eerste game. Hornet kan hoger springen en daar is het leveldesign dan ook omheen gebouwd. Het spel komt naar pc, Nintendo Switch en Switch 2, PlayStation- en Xbox-consoles.

De eerste zeven games in de Leisure Suit Larry-games zullen binnenkort niet meer te koop zijn via Steam.

Dat werd middels een statement door uitgever Assemble Entertainment bevestigd. De Leisure Suit Larry-games waren vooral aan het einde van vorig millennium populair vanwege de vele seksueel getinte grappen. Het gaat om de zes door Sierra On-Line gemaakte delen en het door High Voltage Software ontwikkelde Leisure Suit Larry: Magna Cum Laude. Dit zijn de zeven spellen die uit de verkoop verdwijnen:

Mensen die de games al hebben gekocht kunnen ze blijven downloaden en spelen. Daarnaast zullen de twee meest recente games uit de reeks - Leisure Suit Larry: Wet Dreams Don't Dry en Leisure Suit Larry: Wet Dreams Dry Twice - te koop blijven staan.

Een reden werd niet gegeven, maar volgens Phil Salvador van Video Game History Foundation heeft het mogelijk te maken met het feit dat de Leisure Suit Larry-IP eigendom is van Codemasters en gelicenseerd werd aan Assemble Games. Tegenwoordig is Codemasters echter onderdeel van Electronic Arts. Deze week werd tevens aangekondigd dat Codemasters stopt met de ontwikkeling van rallygames en is het X-account van Codemasters verwijderd - mogelijk verkeert de ontwikkelaar dus in zwaar weer binnen EA.