Je personage rent door de duistere kerker. Monsters staan in groepen te wachten en rennen op je af als je in hun buurt komt. Her en der staan tonnen die je kapot kan schieten en regelmatig laten monsters nieuwe buit vallen. Daarna leg je Diablo 3 weg en start je Warhammer Chaosbane, om te ontdekken dat die exact dezelfde ervaring biedt.

Het voelt een beetje ongemakkelijk om Warhammer Chaosbane te beschrijven. Op papier is het stap voor stap een kloon van die welbekende Blizzard-game. Verschillende personages met eigen vaardigheden? Check. Eindeloze hoeveelheden monsters? Check. Loot? Check. Het ongemak komt deels voort uit het besef dat het uitleggen van Warhammer Chaosbane niks anders is dan het blootleggen van hoe trouw de makers van deze game hebben geprobeerd om een kopie te maken van hun voorbeeld. Zo trouw dat er ook echt niets nieuws te ontdekken is. Voor een ander deel is dat ongemak het gevolg van het steeds sterker groeiende besef dat Warhammer Chaosbane ondanks het slaafs volgen van de checklist nergens echt leuk wil worden.

Het spel begint met de gebruikelijke verhaalscène die duidelijk maakt dat er een belangrijke tovenaar is verdwenen en dat die weer gevonden moet worden. Ondertussen is er oorlog tussen het Imperium en de troepen van Chaos en worden de kerkers van de in totaal vier steden overspoeld door demonisch tuig.

©GMRimport

Hetzelfde verschil

Je speelt één van de vier personages, elk met een eigen set vaardigheden. Er is een tovenaar, een boogschutter, een ridder en een dwerg met een bijl. Elk van deze personages heeft op papier een eigen rol te vervullen in co-op (je kan met zijn vieren samen spelen, zelfs op hetzelfde scherm), maar is uiteraard ook in staat solo het hele verhaal door te spelen. Dat laatste zorgt er ook voor dat de personages tijdens het spelen niet zo heel erg van elkaar verschillen. De boogschutter schiet pijlen en de ridder moet op de tenen van de tegenstanders staan, maar in essentie blijf je dezelfde dingen doen.

Dat komt onder meer door de manier waarop de game met magie/mana omgaat. Je hebt twee soorten aanvallen: vaardigheden die mana kosten en vaardigheden die mana terugwinnen. Het komt er tijdens het spelen dus op neer dat je tussen deze twee soorten afwisselt, waarbij de mana-kostende aanvallen doorgaans krachtiger zijn dan de mana-opleverende aanvallen.

Visueel is er wel duidelijk verschil tussen de personages zichtbaar, en ze hebben ieder heel coole aanvallen om in te zetten. Maar het blijft vooral oppervlakkig vuurwerk. Het is alleen heel makkelijk om in een soort trance te raken: mana aanval mana aanval, mana-verdien-aanval, mana-verdien-aanval, mana-verdien-aanval. De niet aflatende horde aan vijanden voelt bijna nergens als een echte uitdaging, vooral niet als je je loot regelmatig ververst en je vaardigheden trouw opwaardeert in de tech tree.

©GMRimport

Generiek

Is er grafisch dan wel iets te genieten? De makers hebben duidelijk oog voor detail en de met puinhopen en lijken bezaaide gangen en de helder verlichte buitenscènes zijn goed verzorgd. De kerkers zelf zien er allemaal heel mooi uit, op een herkenbare generieke fantasy-manier. Het is misschien flauw om maar te blijven hameren op het constante gevoel van déjà vu dat deze Warhammer-game oproept, maar het is nou eenmaal zijn opvallendste feature. We hebben dit allemaal al gezien en daardoor voelen de duistere krochten van dit magische rijk ongeveer zo wonderlijk als een wandeling naar de plaatselijke Albert Heijn.

De laatste reden die je dan nog hebt om de game zijn eigen plaats in je gameverzameling te geven is als je fan bent van Warhammer. Ben je zo’n fan, dan zul je blij zijn om te zien dat de lore goed is gebruikt in de game. De verschillende personages zijn trouw aan hun afkomst (de arrogante tovenaar heeft heel andere motieven dan de hippie boogschutter bijvoorbeeld) en de vele monsters komen recht uit de Warhammer-monster manuals.

©GMRimport

Niet slecht

Je zou op basis van het bovenstaande kunnen denken dat Warhammer Chaosbane een slecht spel is, maar dat is het niet. Als dit je allereerste kennismaking is met een hack ’n slash rpg, zou je er zomaar een flinke dosis lol uit kunnen halen. Maar zelfs dan zou het zomaar kunnen, dat het je nooit echt een warm gevoel geeft. Voor ons is het in elk geval een slecht teken als we een spel vóór het slapengaan aanzetten, omdat we daarna zoveel makkelijker indutten.

Originaliteit is niet de belangrijkste factor bij het beoordelen van een game. Stel dat er maar één first person shooter had mogen zijn, of één rpg. Dan waren we snel uitgespeeld. Games bouwen op hun voorgangers en voegen frisse ideeën toe om het nieuwe product bestaansrecht te geven. Warhammer Chaosbane voegt echter niets nieuws toe. Het is een Diablo-kloon. Competent? Ja. Maar ook volstrekt overbodig. Zelfs als je Warhammer-fan bent.

Warhammer Chaosbane is nu verkrijgbaar voor PS4 (geteste versie), Xbox One en Windows.

Laatste reviews op Gamer.nl:

©GMRimport

Bethesda's Starfield zou dit jaar nog voor PlayStation 5 worden aangekondigd.

Dat claimt betrouwbare insider Nate the Hate. Op social media liet hij dat weten. "Starfield komt naar PS5 en de bedoeling is dat het dit jaar wordt aangekondigd. Het is een kwestie van tijd."

Microsoft brengt meer en meer games die voorheen exclusief op Xbox en pc uitkwamen naar andere consoles. Zo zijn spellen als Indiana Jones and the Great Circle, Forza Horizon 5 en Sea of Thieves al uit op PS5, en volgen deze zomer een nieuwe versie van Gears of War en Senua's Saga: Hellblade 2. Het zou dus geen gigantische verrassing zijn als Starfield ook zijn weg naar PS5 vindt. Daarbij gaan er al geruime tijd geruchten dat de game een PS5-versie krijgt.

Mogelijk wordt een PS5-versie van Starfield tijdens de Xbox Games Showcase op 8 juni aangekondigd. Wellicht wordt dan ook een nieuwe uitbreiding voor de game uit de doeken gedaan.

Starfield verscheen in 2023 voor Xbox Series en pc. Het is de nieuwste openwereld-rpg van Bethesda, ook bekend van de The Elder Scrolls- en Fallout-series. Dat bedrijf is al enkele jaren in het bezit van Microsoft. In de game reizen spelers door het universum en doen ze verschillende planeten aan.

Op donderdag 29 mei begint het vierde seizoen van Call of Duty: Black Ops 6 en Call of Duty: Warzone. Activision heeft de inhoud van het seizoen onthuld.

Met het vierde seizoen worden er zoals altijd nieuwe multiplayermaps toegevoegd, waaronder de terugkeer van een oude favoriet. Het gaat om Fringe, dat debuteerde in Black Ops 3. Deze map komt echter wel pas in het midden van het vierde seizoen naar de game, net als Eclipse. Op 29 mei staan echter de maps Shutdown, Fugitive en Blitz op stapel.

Qua modi worden op 29 mei Team Elimination en One in the Chamber toegevoegd, en op de helft van het seizoen Party Ops. De Grief-modus keert daarnaast terug naar Zombies, en onder de bundels die te koop komen valt een samenwerking met John Wick-spin-off Ballerina, dat gepaard gaat met een evenement. In Warzone wordt een update gegeven aan de Verdansk-map. Zo komt de wolkenkrabber The Overlook naar Downtown Verdansk.

Alle nieuwe content wordt in dit overzicht beschreven en getoond. Hieronder is daarnaast een tweet te zien waarin de nieuwe content wordt uitgebeeld, alsmede verschillende trailers.