Gamer.nl is dood, lang leve Gamer.nl!
Achttien jaar. Zolang heb ik meegewerkt aan Gamer.nl. Dat beslaat bijna de helft van mijn leven en zo goed als mijn gehele carrière. Je begrijpt dat het dan steekt wanneer mijn favoriete gamewebsite verdwijnt, en dan druk ik mij nog zachtjes uit. Het voelt alsof een hap uit mijn ziel genomen wordt.
Wanneer je al zolang een specifieke locatie bezoekt – of die nu fysiek bestaat of alleen digitaal bezocht kan worden – is het onlosmakelijk verbonden met je identiteit. Of ik nou fulltime op de redactie zat of als freelancer de website vulde, ik vertelde mensen altijd dat ik voor Gamer.nl schreef. Dat was mijn standaard opening wanneer het over werk ging, en ik was er trots op. Trots op de nieuwsvoorziening met journalistieke insteek, trots op de longreads en persoonlijke artikelen die ik soms bracht, en trots op het imago dat de site in 26 jaar tijd heeft opgebouwd. Binnenkort kan ik het niet meer zeggen.
Vroegâh
Toen ik in 2007 stage ging lopen bij Gamer, zat de redactie – onder andere bestaande uit oprichter Jimmy van der Have en toenmalige hoofdredactrice Iris van Schouten – nog op een kantoor in Den Haag. Ik mocht de hele dag door nieuwtjes schrijven en dat vond ik best. Al sinds ik van mijn zakgeld gametijdschriften kon kopen, las ik altijd eerst de nieuwssectie. Dat ik in plaats van te studeren nu zelf nieuwtjes over games schreef (en af toe een interview of zelfs een perstrip deed) was een droom die uitkwam.
Langere artikelen werden geschreven door een team aan vrijwilligers, met oudgedienden als Erwin Bergervoet, Jaap van Nes, Frans Coehoorn en Ronn Perdok. Kort na mijn stageperiode kwam er budget vrij voor het schrijfwerk en voegden freelancers als Ron Vorstermans en Sander Hölsgens zich bij het team – mensen die nog altijd deel uitmaken van de getalenteerde GNL-redactie. Sowieso zijn diverse grote namen uit de Nederlandse journalistiek hun carrière ‘bij ons’ begonnen, waaronder journalist en Wie is de Mol?-winnaar Daniël Verlaan. Leuk feitje: Daniël heeft op Gamer ooit nog eens een kek overzicht van gamestoelen geschreven dat jarenlang ons best gelezen artikel bleef.
Na mijn stage mocht ik fulltime aan de slag bij Gamer.nl. Ik weet nog dat ik de week na mijn afstuderen meteen kon beginnen, want ze hadden me hard nodig, en wel voor E3. Het walhalla van games! Mijn paspoort was al aangevraagd toen ik op mijn eerste werkdag hoorde dat ik het helemaal verkeerd had begrepen: ze hadden mij nodig op kantoor om de site up-to-date te houden, terwijl zij in Los Angeles de nieuwste games gingen spelen. Mijn eigen fantasie was met me aan de haal gegaan. Gelukkig heb ik de schade daarna meermaals kunnen inhalen. Kletsen met Kojima, Miyamoto een nieuwe console zien onthullen: de meeste foto’s zijn samen met een digitale camera verloren gegaan, maar de herinneringen leven voort in mijn hoofd.
Versnaperingen
De mooiste herinneringen zijn echter niet direct gerelateerd aan games, maar aan mensen: mijn voormalige en huidige collega’s. De Gamer- en InsideGamer-redacties (en later ook die van Power Unlimited) die elk jaar samen afreisden naar Los Angeles en Keulen om verslag te doen van E3 en Gamescom. Maar vooral ook de lange nachten in diezelfde steden, vol met alcoholische versnaperingen en avonturen die we uit respect voor de overlevenden niet op digitaal papier zullen zetten.
Toen ik middenin dat soort activiteiten zat, stond ik er niet echt bij stil hoe speciaal dat allemaal was. Des te meer doe ik dat nu. Ik moet nog vaak denken aan die ene Gamescom-editie dat we een Airbnb hadden geboekt waarin het krioelde van de bedwantsen. Of die keer dat ik mijn paspoort in een hotel in Los Angeles liet liggen en daar op het vliegveld pas achter kwam. Of de vele video's die we schoten (hey Mark!) op beurzen, tijdens consolereleases en zelfs wekelijkse gamejournaals en Top 100-video's die we maakten - duik hier in het archief. Of de fanatieke Zelda-fans die in Londen samenkwamen om een orkest bij te wonen. Of de treinritten met toenmalige mede-fulltimer Marcel Vroegrijk waar we er bij het krieken van de dag al nieuwtjes voor de website uitstampten. Of de keren dat ik met vormgever Hans Moggre (rust in vrede, ouwe) tot in de late uurtjes Gamer Magazine zat te vullen om de deadline op het nippertje te halen. Of… of…
Achter deze deur…
Waar deuren sluiten, gaan er andere open. Dat besef ik wel degelijk terwijl we aan de spreekwoordelijke vooravond van de fusie met Power Unlimited staan. Het is aan ieder voor zich – zowel redactieleden als bezoekers – of zij heil zien in die toekomst. Niet dat mijn verhaal nou zo belangrijk is. Dit is hoe ik de afgelopen achttien jaar heb ervaren, maar andere redactieleden hebben vast weer compleet andere herinneringen, en ik hoop dat zij die hier of elders met ons delen.
Gamer.nl is een gigantisch onderdeel van mijn leven geweest, en dat is het nog steeds. Sterker nog: het is mijn leven. En nu verdwijnt het. Ik weet niet hoe het met jullie zit, beste bezoekers, maar ik ben voorlopig nog niet klaar met leven, en dus ook niet met GNL. Hoewel Gamer.nl als merk verdwijnt van het internet, blijft het wel voortbestaan in mijn hart, en hopelijk ook in dat van jullie. Dat beetje Gamer neem ik mee naar de toekomst, hoe die er ook uit gaat zien.
