Deze week href="https://gamer.nl/artikelen/nieuws/ubisoft-onthult-line-up-uplay-met-meer-dan-honderd-games/" rel="noopener noreferrer" target="_blank">onthulde </a>Ubisoft de complete line-up voor Uplay+, de abonnementsdienst waarmee de uitgever een stukje van de steeds drukker wordende servicemarkt probeert te veroveren. Met een lijst van ruim honderd games is het aanbod aardig, maar de prijs slaat naar mijn mening de plank volledig mis.

Ubisoft is een gigantische uitgever geworden, met meerdere series waar ik met volle teugen van geniet. Als ontwikkelaar verdienen ze ook steeds meer lof, omdat ze hun games blijven ondersteunen, ongeacht het oorspronkelijke succes. Rainbow Six Siege krijgt bijvoorbeeld nog altijd updates en is op die manier uitgegroeid tot een gigantische game. Hetzelfde geldt voor titels die je ondertussen misschien alweer was vergeten, zoals For Honor, Steep en The Crew: ook aan deze games wordt alsmaar nieuwe content toegevoegd om de community’s te blijven steunen.

Met zo’n vrachtlading aan goodwill en een rijke geschiedenis, is het niet verrassend dat Ubisoft met een lijst van ruim honderd games op de proppen komt voor hun abonnementsdienst. Scrollend door het lijstje waarmee Uplay+ zal lanceren, zie je de ene na de andere iconische serie. Alle Assassin’s Creed-games staan erop, net als Far Cry en Tom Clancy-titels als Ghost Recon, The Division en Rainbow Six. Je kunt zelfs een flink stuk de geschiedenis in met pareltjes als Prince of Persia, Beyond Good & Evil en Rayman. En dan zijn er nog de series waarvan je misschien niet eens wist dat Ubisoft ze beheerde, zoals The Settlers, Heroes of Might & Magic en Uno (ja, Uno!).

Kortom: er is genoeg te spelen, mocht je besluiten om lid te worden van de nieuwe dienst. De rekenmeesters van Ubisoft zelf komen uit op ‘ruim 4000 uur aan gameplay’. Maar ja, dat geldt alleen als je ook alles gaat spelen. Vooral van de wat oudere games kan ik me niet voorstellen dat je ze nog op wilt starten. Heb je echt alle vervolgen van The Settlers nodig?

©GMRimport

Abonneer!

Met zo’n diepe catalogus is het dus begrijpelijk dat Ubisoft een eigen abonnementsdienst wil hebben, zoals concurrent EA dat eerder al begon. Het probleem is alleen die absurd hoge prijs. Wie lid wil worden van Uplay+, moet daar 15 euro per maand voor neerleggen. Je krijgt dan wel al hun nieuwe games op de dag dat ze uitkomen, plus die enorme backlog van oudere games, maar alsnog komt de rekensom volgens mij niet helemaal uit.

15 euro per maand, dat is 180 euro per jaar, of grofweg de prijs van drie full-price games. Als je toch al van plan was om in het jaar 2020 drie Ubisoft-games te kopen, kom je er qua prijs dus wel uit. Je speelt dan die drie games, en krijgt er voor het gemak een hele rits oudere titels ‘gratis’ bij.

Drie games voor de volle prijs klinkt misschien veel, maar met het tempo waarop Ubisoft goede games uitpompt, is dat niet eens zo ondenkbaar. Voor 2020 kun je bijvoorbeeld denken aan Watch Dogs Legion, Gods & Monsters en Rainbow Six Quarantine. En dan weten we nog niets een wat de uitgever in de tweede helft van het jaar allemaal van plan is. Komt er dan weer een nieuwe Assassin’s Creed?

©GMRimport

Niet van jou

Je vergeet dan alleen één groot probleem: als je die drie games gewoon zou kopen, dan zou je die drie games ook daadwerkelijk hebben. Als lid van Uplay+ kun je je games alleen spelen zolang je lid bent. Het is dus niet één keer 180 euro voor dat jaar, maar je moet voor altijd lid blijven om je games te blijven spelen. Je hebt totaal geen eigenaarschap over de games die je speelt. Je kunt ze niet tweedehands verkopen, uitlenen aan een vriend, of de schijfjes als onderzetter gebruiken.

Bovendien komt het qua geld alleen uit als je die games ook echt voor de volle mep zou kopen. Een beetje verstandige gamer wacht een paar maanden, want dan scoor je je games tegenwoordig al voor de helft van de prijs. Daarnaast is het maar de vraag of je al die oudere games nog wel wilt spelen, en als dat al zo is, kun je die waarschijnlijk voor een prikkie kopen.

©GMRimport

Een wirwar aan abonnementen

Tot slot begint het - althans voor mij - nogal een probleem te worden dat al die abonnementen zich maar opstapelen. Superhandig bijvoorbeeld dat je Uplay+ straks via Google Stadia op al je apparaten kunt spelen. Maar ja, als je dat op de hoogste kwaliteit wilt doen, ben je nog eens 10 euro per maand kwijt. Als je op console speelt, heb je al PlayStation Plus of Xbox Gold nodig om online te spelen, en misschien ben je al geabonneerd op Humble Bundle of EA Access. Om nog maar te zwijgen over alle abonnementen die je buiten het gamen afsluit: Netflix, een telefoonabonnement, Spotify, de sportschool, noem het maar op.

En uiteindelijk is de concurrentie gewoon goedkoper. Microsoft biedt met Ultimate bijvoorbeeld ook een dienst aan voor 15 euro per maand, maar daarvoor krijg je Game Pass op zowel de Xbox en de pc, plus nog eens Xbox Live om online te spelen en met extra gratis games. EA heeft een abonnement vanaf 30 euro per jaar, al moet je het dan vooral met oudere games doen. Toch hebben zij voor 100 euro per jaar ook een aardige premium-dienst.

De toekomst van games lijkt een reeks aan abonnementen te worden, waarbij wij moeten besluiten welke uitgevers we de moeite waard vinden en welke niet. Een beetje zoals ik nu wel Netflix heb, maar geen HBO of Amazon-series kan kijken. Uplay+ valt op dit moment bij mij buiten de boot (EA trouwens ook): te veel games die redelijk op elkaar lijken, voor een te hoge prijs per maand.

Er is trouwens één groep gamers die wel zijn voordeel kan doen met dit nieuwe abonnement: spelers die juist niet superveel interesse hebben in Ubisoft-titels, maar er wel eens wat in rond willen klooien. Misschien vind je de nieuwe Watch Dogs er wel grappig uitzien, maar heb je geen zin om er 60 euro aan uit te geven. In maart neem je dan gewoon een maandje een abonnement, speel je tot je het zat bent, en zeg je je lidmaatschap daarna weer op. Zo bespaar je toch nog geld met die dure dienst.

Elke zaterdag verschijnt er een column op Gamer.nl die ingaat op actuele gebeurtenissen. Lees ook de vorige columns:

Voormalige PlayStation-topman Shuhei Yoshida heeft zijn begrip uitgesproken voor de stijgende prijzen van computerspellen.

Toen de Nintendo Switch 2 uit de doeken werd gedaan, bleek dat de fysieke versie van Mario Kart World 80 dollar in de Verenigde Staten en 90 euro in Europa gaat kosten. Ook Xbox kondigde onlangs aan dat sommige first-party-games later dit jaar 80 dollar - en dus mogelijk 90 euro - gaan kosten. Hoewel nog niet bevestigd, vermoeden veel fans dat Grand Theft Auto 6 wanneer de game volgend jaar uitkomt ook een verkoopprijs krijgt die hoger ligt dan gebruikelijk.

Yoshida werd door PlayStation Inside gevraagd naar zijn mening over de prijsstijging van games. "Ik denk dat het vroeg of laat toch wel had gebeurd. Misschien niet met Nintendo als koploper, maar uiteindelijk had de prijsstijging toch wel plaatsgevonden. We leven in tijden van groot contrast, waarbij inflatie echt bestaat en significant is. Mensen verwachten tegelijkertijd games die ambitieuzer dan ooit zijn, en daardoor duur zijn om te ontwikkelen."

Wat Yoshida betreft ligt de kern van het probleem in productiekosten, al denkt hij dat de toenemende populariteit van remakes en remasters wel een oplossing is voor de industrie om verschillende soorten games voor verschillende prijzen aan te blijven bieden. Ook abonnementen en liveservicegames kunnen deels de kosten van de ontwikkeling van AAA-games dekken.

"Hoe dan ook moet er een balans gevonden worden tussen productiekosten en gameprijzen. Grand Theft Auto 6 gaat een interessante kwestie worden, maar kijk bijvoorbeeld eens naar Clair Obscur: Expedition 33. Die game ziet er visueel fenomenaal uit, ook al bestaat het ontwikkelteam maar uit zo'n dertig mensen. Dit is een van de toekomstige oplossingen. Je kunt geweldige games maken met kleinere teams en budgetten, zonder dat je in hoeft te leveren op de kwaliteit."

Een andere manier om kosten binnen de perken te houden is het gebruik van kunstmatige intelligentie tijdens gameontwikkeling. Yoshida waarschuwt daarbij wel dat AI als gereedschap ingezet moet worden, en niet als een soort oplossing voor alles. "AI wordt een erg belangrijke gereedschap als ontwikkelaars leren hoe ze de positieve aspecten ervan kunnen inzetten. Dit zien we vandaag de dag al. Het kan een simpele voortzetting worden van wat we altijd al hebben gezien binnen gameontwikkeling, want AI wordt al ingezet sinds games bestaan. Ontwikkelaars moeten deze nieuwe, generatieve gereedschappen de meester zien te maken. Het is een kwestie van tijd, zolang we menselijke artiesten in het hart van het project behouden."

De releasedatum van Death Stranding 2: On the Beach is deels beïnvloed door Grand Theft Auto 6.

Dat heeft Death Stranding-ontwikkelaar Hideo Kojima aangegeven (vertaald door onze PU-columnist Genki). Daarbij is het duidelijk dat de quote van Kojima afkomstig is van voordat we vorige week te horen kregen dat Grand Theft Auto 6 niet meer aankomend najaar, maar op 26 mei 2026 verschijnt.

"Mocht GTA (6) in november uitkomen, dan maakt iedereen daar ruimte voor. In een vergelijkbare situatie zouden alle films ruimte maken wanneer aangekondigd werd dat een nieuwe Mission Impossible-film in mei uitkomt." Kojima liet daarbij weten dat hij eigenlijk graag Death Stranding 2 in september uit had willen geven. Vermoedelijk bedoelt hij hiermee dat er voor een release op 26 juni is gekozen, deels om een eventuele GTA 6-release in het najaar te ontlopen.

Death Stranding 2: On the Beach komt naar PlayStation 5. Diverse acteurs en actrices uit de eerste Death Stranding keren terug, waaronder Léa Seydoux, Norman Reedus en Troy Baker. Ook Shioli Kutsuna en Elle Fanning hebben rollen in de game. De eerste Death Stranding verscheen in 2019 op PlayStation 4 en kwam later ook uit op PlayStation 5, pc, Xbox en iOS. Het spel biedt een uniek concept, waarbij spelers door een post-apocalyptisch landschap lopen om pakketten te bezorgen. Zoals gebruikelijk bij games van Kojima worden gameplaysegmenten afgewisseld met soms langdurige filmpjes waarin vooral het verhaal en dialogen centraal staan.