Een paar jaar geleden stond er een postbode bij mij voor de deur met een pakketje van een gamewinkel in zijn handen. Met een grote glimlach overhandigde hij mij het pakketje en zei hij dat ik mijn broer er veel plezier mee moest wensen. Ik nam het pakje aan en gaf aarzelend aan dat het voor mij bedoeld is. De postbode keek mij vol verbazing aan, verbeterde zich, wenste mij er veel plezier mee en liep weer weg.

Niet alleen heb ik geen broer die ooit gamer had kunnen zijn, de rest van de familie die ik wél heb houdt niet eens van videogames. Ik ben de enige gamer in mijn familie. Al sinds ik een kleuter ben, ben ik verknocht aan videogames en ik kan er nog steeds geen genoeg van krijgen.

Het ontstaan van een stereotype

Toch krijgen vrouwen nog vaak vreemde blikken wanneer ze over hun hobby praten. Dat komt omdat er nog steeds het stereotype heerst dat gamen een ‘mannending’ is. Dit komt met name door de marketing die vooral in de jaren negentig werd toegepast. Het kwam toen zo’n beetje neer op ‘voor mannen, door mannen’.

Tracey Lien legt het ontstaan van gamemarketing uit in haar artikel No Girls allowed. In dat artikel spreekt Lien met mensen die betrokken waren bij de marketing van games in de jaren 70, 80 en 90. In No Girls Allowed wordt duidelijk dat in de jaren 70 en 80, de begindagen van videogames, er nog niet echt werd nagedacht over specifieke doelgroepen van de games die ontwikkeld werden. Spellenmakers deden wat ze leuk vonden en brachten het uit, voor iedereen die er interesse in had. In de reclames van spellen waren toen ook nog vrouwen en meisjes te zien.

©GMRimport

Dit veranderde in 1983 met de videogamerecessie. Rond die tijd werd de markt overspoeld met slechte, afgeraffelde games, waardoor mensen hun interesse in games verloren. Nintendo was één van de bedrijven die de game-industrie uit het slop trokken met de release van diens Nintendo Entertainment System. In diezelfde periode begon ook de gerichte marketing op een mannelijk publiek. Met de videogamecrash nog vers in het achterhoofd, wilde Nintendo weten wie hun games eigenlijk speelden en besloten ze dat te gaan onderzoeken via onder andere toernooien en de lancering van het magazine Nintendo Power. Uit dat onderzoek kwam één ding naar voren: jongens en mannen speelden meer videogames dan vrouwen. Na dat onderzoek begonnen Nintendo en andere bedrijven met specifieke reclames gericht op mannen en jongens.

De marketing bleef een lange tijd op (jonge) mannen gericht, tot de Nintendo DS en Wii uitkwamen in 2005 en 2006. Toen kwamen er weer vrouwen en meisjes in de reclames voor. Wel was het zo dat de vrouwen in de reclames vooral op de achtergrond te zien waren. Het zusje, moeder en oma die meespelen op de console of het klasgenootje die achter de jongens Nintendogs zit te spelen. Pas in de laatste jaren proberen uitgevers en ontwikkelaars ook vrouwen weer in voorgrond van de marketing te betrekken. Is dit erg? Ja en nee. Aan de ene kant is het een feit dat jongens vroeger over het algemeen meer interesse hadden in games dan meisjes, dus het was niet meer dan logisch dat gamebedrijven daar hun marketing op richtten. Aan de andere kant heeft dit voor een stereotype gezorgd waar vrouwelijke gamers nog steeds last van ondervinden.

Nog altijd onzichtbaar

De marketing van games en diens doelgroepen zijn enorm verbreed in de afgelopen jaren. Toch krijgen vrouwen met name in de online gaming gemeenschap krijgen nog te maken met een groep die ze er het liefst niet bij willen hebben. Een kleine groep mannelijke gamers doet er alles aan om vrouwen en andere minderheidsgroepen buiten te sluiten. Deze groep wordt ook wel de Toxic Gaming Community genoemd. Dit is een term die aan een groep gamers is gegeven die alle verandering in de gaming community willen voorkomen. Deze groep heeft het gevoel dat vrouwen (en bepaalde minderheidsgroepen) hun gemeenschap willen binnendringen en veranderen.

Deze groep is vooral in de online gaming-gemeenschap te zien. Een goed voorbeeld hiervan is de streamer Cupcake. Zij kreeg in een stream te maken met mannelijke gamers die haar uitscholden tijdens een potje Overwatch. Toen ze de opmerking maakte dat zij al het werk moest doen, kreeg ze van haar teamgenoten te horen dat ze haar bek dicht moest houden en dat ze maar achter het aanrecht moest gaan staan om boterhammen te maken in plaats van te gamen.

Deze streamer is niet de enige die met dit soort opmerkingen te maken krijgt. Zelf ben ik geen fan van online games, maar in mijn omgeving hoor ik nog altijd regelmatig verhalen van vrouwen die dit soort opmerkingen naar hun hoofd geslingerd krijgen terwijl ze online aan het gamen zijn. Ook YouTuber en streamer Spawntaneous beaamt dit in haar serie

: “Mensen geloven mij niet wanneer ik vertel dat ik de nodige shit te horen krijg in Rainbow Six Siege omdat ik een vrouw ben. Soms is het grappig, maar meestal is het goor.”

Sommige vrouwen besluiten stil te blijven tijdens een potje om dit soort reacties te ontwijken of zelfs online games in het algemeen ontwijken. Vrouwen die wel wat van zich laten horen, krijgen vaak de schuld wanneer het potje slecht gaat. Het tegenovergestelde kan ook: uitgelachen worden wanneer iemand wordt ingemaakt, omdat het andere team een vrouwelijke speler heeft.

Geen echte gamer?

Uit een recent onderzoek van Newzoo blijkt dat op dit moment bijna de helft van alle gamers vrouw zijn. De ‘toxic gamers’ hebben daar echter ook al een antwoord op: vrouwen zouden geen échte gamers zijn. Toen ik op de middelbare school zat en een groep jongens aan het praten was over games, besloot ik mij ook in het gesprek te mengen. Toen de jongens aan mij vroegen wat voor games ik speelde en ik als antwoord Nintendo-games gaf, kreeg ik een hele tirade over mij heen. “Ja, jij speelt zeker alleen maar Just Dance en denkt meteen dat je een gamer bent!” Of een andere variatie met een Mario-game of Candy Crush erin verwerkt.

Toen ik deze opmerking hoorde, besloot ik mij terug te trekken, want ik wist dat ik toch niet serieus genomen zou worden in het gesprek, maar waarom werd dit altijd tegen mij gezegd en niet tegen mannelijke Nintendo-gamers? Vrouwen hebben net als mannen verschillende smaken in games. Het is sowieso raar dat er ook rond een aantal games.

Nog een lange weg te gaan

Gamen is echt niet meer een typisch mannending te noemen. Vrouwen vormen bijna de helft van alle gamers en worden ook steeds meer bij de marketing betrokken in vergelijking met de jaren negentig en begin 2000. Toch is er nog een lange weg te gaan voordat vrouwen volledig geaccepteerd worden in de gamegemeenschap. Vooral binnen de toxic gaming community doet men er alles aan om vrouwen en andere minderheidsgroepen buiten te sluiten. Hopelijk gaat die groep ooit inzien dat de strijd die ze voeren eigenlijk om niets gaat, want uiteindelijk willen al gamers hetzelfde: goede games spelen.

Galactic Emergency is van start gegaan in Helldivers 2 - oftewel een nieuwe plotwending dat ook weer nieuwe gameplayopties met zich meebrengt.

Onlangs bleek al dat Meridia, een zwart gat dat hele planeten opslokte, al een bedreiging kon vormen. Inmiddels is een Illuminate-vloot uit het zwarte gat gekomen en wordt Super Earth zelf aangevallen.

Dat houdt in de praktijk in dat er nieuwe uitdagingen in Helldivers 2 te vinden zijn, waaronder nieuwe vijanden. Zo zijn er de Stingray die vanuit de lucht aanvallen en de Crescent Overseer die vanuit beschutting Helldivers het leven zuur maakt. Dan is er nog de Fleshmob, een soort monster dat bestaat uit meerdere Voteless-lichaamsdelen die aan elkaar zijn genaaid.

Super Earth heeft om de chaos een halt toe te roepen het Helldiver Weapon Customization Programme onthuld. Spelers kunnen nu wapens in levels omhoog laten gaan door ze te gebruiken en zo nieuwe attachments, verbeteringen in statistieken en cosmetische extra's ontgrendelen - vergelijkbaar met games als Call of Duty.

In de Superstore tot slot zullen spelers nu alle items die ze willen kunnen kopen en worden ze dus niet geroteerd. Meer info over de Helldivers 2-update valt op PlayStation Blog te lezen. Uitgebreidere patch notes zijn hier te vinden.

Zaterdag 24 mei om 17:00 uur begint de finale van het Nationale Red Bull Home Ground-toernooi.

Tijdens de finale nemen de vier beste teams aan Valorant-spelers in Nederland het tegen elkaar op. Het winnende team mag namelijk helemaal naar de Verenigde Staten om in de Red Bull Home Ground World Final te spelen! No pressure dus, mensen.

De finale vindt dus plaats op 24 mei in het Rabo Esports Stadium te Purmerend, en die kun je gratis bijwonen. Tickets voor de dag claim je hier. Martin en Cody zijn die dag op locatie en leveren commentaar op de wedstrijd, samen met Pieter Boermans, Veronique Zonneveld en Celine Langeraert. Dat zie je dus op ons Twitch-kanaal, terwijl Morrog live verslag doet vanuit de zaal op zijn eigen kanaal, waar ook prijzen te winnen zijn tijdens een quiz! Een en al gekkigheid dus, daar wil je bij zijn en dat kun dus ook.

Het Valorant-toernooi wordt gespeeld met de ‘Home Ground’-regelset. Dit houdt in dat ieder team een favoriete map kiest om op te spelen - de home ground dus - en die moet verdedigen. Wie de thuisbasis succesvol veilig houdt krijgt een punt, maar als het gebied wordt ingenomen door de tegenstanders moet je naar hun territorium. Zo worden punten behaald gedurende het toernooi en komt er één onbetwiste winnaar uit!