Met Kirby en de Vergeten Wereld gooit HAL Laboratory het over een andere boeg: het betreft een driedimensionale, post-apocalyptische platformgame. Toch merk je tijdens het spelen niet eens zo gek veel van deze rigoureuze metamorfose. Het is en blijft een Kirby-game, maar wel een van de leukste tot nu toe.

Je ziet aan Kirby en de Vergeten Wereld duidelijk dat Nintendo de Kirby-franchise wil evolueren, maar tegelijkertijd nog zoekende is naar de juiste richting. Dat begint eigenlijk al bij het opstarten van de game, waar je een keuze maakt tussen de ‘Spring-breeze’- en ‘Wild’-moeilijkheidsgraad. Mooie termen, maar enige vorm van duiding was fijn geweest. Na het testen van beide modi is het verschil nauwelijks te merken; ze zijn beide niet bepaald uitdagend.

Natuurlijk hoeft niet alles zich te conformeren aan de klassieke Mario-games. Een dergelijke keuze toont echter wel aan dat Nintendo een breder publiek wil bereiken, terwijl het de laatste jaren niet veel durft te experimenteren met deze franchise. Maar ach, wat maakt dat uit als het eindproduct gewoon goed is - zéker voor Kirby-begrippen?

©GMRimport

Luilekkerland

Dat komt grotendeels door de magische wereld waar je als het aandoenlijke, roze mannetje doorheen wandelt. Doordat de levels behoorlijk van elkaar verschillen, blijf je nieuwsgierig naar het volgende gebied en bijbehorende thema. Zo transporteert de game je naar de meest betoverende plekken in het Kirby-universum. De ene keer trotsteer je een verlaten winkelcentrum, dan weer bezoek je een verlaten pretpark en voor je het doorhebt vlieg je als een Kirby-vliegtuig langs tropische gebergtes. Ondanks dat de levels soms wat leeg ogen, ervaar je dat tijdens het spelen niet zo, omdat de vijanden redelijk groot zijn ten opzichte van Kirby, waardoor de leegtes goed worden opgevuld.

Het siert de game dus eigenlijk dat je er relatief gemakkelijk doorheen wandelt, al ben je daardoor wel geneigd als een gek door de content heen te blazen. Dat terwijl veel van de schoonheid zich juist in het uitgebreid verkennen van de levels schuilhoudt. Ondanks de levels vrij lineair zijn, kom je onderweg genoeg mysteries tegen. Vaak zijn de levels zo ingedeeld dat de geheimen zich net buiten het speelveld schuilhouden en dat je een bepaalde Mondvol-vorm – waarbij Kirby in een object verandert - of vaardigheid nodig hebt om ze op te lossen. 

Die geheimen hebben vaak te maken met het vijftal opdrachten dat je voorafgaand aan een level meekrijgt. Dat kan gaan om een stel lantaarns dat je moet ontvlammen, verstopte posters die je moet vinden of het opsporen van Kirby’s ontvoerde vrienden, Waddle Dee’s. Vooral dat laatste is belangrijk, want dat is uiteindelijk waar Kirby’s missie om draait: hoe meer Waddle Dee’s je bevrijdt, hoe sneller je de volgende eindbaas mag uitdagen en hoe verder je dus komt in de game.

Daarnaast verhuizen alle bevrijde Waddle Dee’s naar jouw dorpje, waardoor je nieuwe winkels en minigames vrijspeelt. Vergeet dus niet af en toe op de rem te trappen, van de mooie omgevingen te genieten en te zoeken in alle hoeken en gaten. Dat langzamer speeltempo wordt in ieder geval niet door de vijanden afgedwongen, want daar loop je zo doorheen - zeker met het scala aan vaardigheden die Kirby in deze game tot zijn beschikking heeft.  

Je bent wat je eet

Je hebt het ongetwijfeld meegekregen: Kirby beschikt in De Vergeten Wereld over de superkracht om vaardigheden van vijanden te kopiëren door een hapje van ze te nemen. En er loopt genoeg lekkers rond in de Vergeten Wereld. Binnen de korstte keren vlieg je als een wervelstorm door groepen vijanden heen en werk je de ene na de andere naar de grond met een gigantische hamer, chakram of een zak bommen. Ondanks dat veel van deze vaardigheden overkomen als een gimmick, blijven ze door het grote aanbod constant boeien. Zeker met de komst van de Mondvol-vormen en upgrademogelijkheden in de wapenwinkel zijn de mogelijkheden bijna overweldigend.

Dat maakt het extra jammer dat al die vaardigheden niet echt op de proef worden gesteld, op een paar epische baasgevechten na. Zo kwam ik pas in de derde wereld achter een mechaniek om aanvallen te ontwijken – dat had ik daarvoor simpelweg niet nodig. Dit maakt gevechten een stuk enerverender, maar is dus compleet overbodig bij het gros van de vijanden.

Op gebied van platformactie houden de gethematiseerde parkoers, puzzels en obstakels de glimlach op je gezicht, maar vernieuwend is het allerminst. Van een sprongetje over stekels, naar een beewegend plateau en vervolgens een vlucht richting het volgende obstakel. Hoewel daar niets mis mee is, zijn er in binnen dit genre betere alternatieven te vinden, zoals Super Mario 3D World en Sackboy: A Big Adventure. Daarnaast zorgen Kirby’s korte beentjes ervoor dat alles net even langzamer gaat dan in de gemiddelde platformer. 

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Wees jezelf, Kirby

Niet alleen het speltempo is even wennen, ook de camera in de coöperatieve modus laat wat te wensen over. Dat merk je vooral tijdens de uitdagendere baasgevechten richting het einde van de game. Daar wordt Bandana Waddle Dee (de tweede speler) compleet genegeerd, waardoor die zich al snel overbodig voelt. De camera volgt immers enkel de beweging van Kirby, waardoor je als speler twee soms geen idee hebt waar je loopt en welke aanval je uitvoert. Gelukkig valt dat in de levels zelf enorm mee en heeft Kirby’s handlanger dan een stuk meer in te brengen. De standaard aanvallen van Bandana Waddle Dee worden wel wat eentonig aan het einde van de rit, maar dat komt voornamelijk omdat Kirby de ene nieuwe aanval na de andere voorgeschoteld krijgt.

Wat dat betreft is het een goede keuze geweest van de ontwikkelaar om er geen ellenlange game van te maken. Binnen tien uur heb je het hoofdverhaal wel doorgespeeld en met nog eens zeven extra uur speeltijd heb je alle winkels, mingames en andere geheimen gevonden. Kirby en de Vergeten Wereld speelt gedurende die uren heerlijk weg en biedt een compleet zorgeloze ervaring voor jong en oud. De spelwereld oogt magisch, het wapenarsenaal gigantisch, de puzzels zijn boeiend en door de lage moeilijkheidsgraad is van frustratie nimmer sprake. In de huidige, hectische maatschappij is de vrolijkheid en zorgeloosheid die Kirby uitstraalt een welkome afwisseling.

©GMRimport

Kirby en de Vergeten Wereld is vanaf 25 maart voor Nintendo Switch verkrijgbaar.

Voormalige PlayStation-topman Shuhei Yoshida heeft zijn begrip uitgesproken voor de stijgende prijzen van computerspellen.

Toen de Nintendo Switch 2 uit de doeken werd gedaan, bleek dat de fysieke versie van Mario Kart World 80 dollar in de Verenigde Staten en 90 euro in Europa gaat kosten. Ook Xbox kondigde onlangs aan dat sommige first-party-games later dit jaar 80 dollar - en dus mogelijk 90 euro - gaan kosten. Hoewel nog niet bevestigd, vermoeden veel fans dat Grand Theft Auto 6 wanneer de game volgend jaar uitkomt ook een verkoopprijs krijgt die hoger ligt dan gebruikelijk.

Yoshida werd door PlayStation Inside gevraagd naar zijn mening over de prijsstijging van games. "Ik denk dat het vroeg of laat toch wel had gebeurd. Misschien niet met Nintendo als koploper, maar uiteindelijk had de prijsstijging toch wel plaatsgevonden. We leven in tijden van groot contrast, waarbij inflatie echt bestaat en significant is. Mensen verwachten tegelijkertijd games die ambitieuzer dan ooit zijn, en daardoor duur zijn om te ontwikkelen."

Wat Yoshida betreft ligt de kern van het probleem in productiekosten, al denkt hij dat de toenemende populariteit van remakes en remasters wel een oplossing is voor de industrie om verschillende soorten games voor verschillende prijzen aan te blijven bieden. Ook abonnementen en liveservicegames kunnen deels de kosten van de ontwikkeling van AAA-games dekken.

"Hoe dan ook moet er een balans gevonden worden tussen productiekosten en gameprijzen. Grand Theft Auto 6 gaat een interessante kwestie worden, maar kijk bijvoorbeeld eens naar Clair Obscur: Expedition 33. Die game ziet er visueel fenomenaal uit, ook al bestaat het ontwikkelteam maar uit zo'n dertig mensen. Dit is een van de toekomstige oplossingen. Je kunt geweldige games maken met kleinere teams en budgetten, zonder dat je in hoeft te leveren op de kwaliteit."

Een andere manier om kosten binnen de perken te houden is het gebruik van kunstmatige intelligentie tijdens gameontwikkeling. Yoshida waarschuwt daarbij wel dat AI als gereedschap ingezet moet worden, en niet als een soort oplossing voor alles. "AI wordt een erg belangrijke gereedschap als ontwikkelaars leren hoe ze de positieve aspecten ervan kunnen inzetten. Dit zien we vandaag de dag al. Het kan een simpele voortzetting worden van wat we altijd al hebben gezien binnen gameontwikkeling, want AI wordt al ingezet sinds games bestaan. Ontwikkelaars moeten deze nieuwe, generatieve gereedschappen de meester zien te maken. Het is een kwestie van tijd, zolang we menselijke artiesten in het hart van het project behouden."

De releasedatum van Death Stranding 2: On the Beach is deels beïnvloed door Grand Theft Auto 6.

Dat heeft Death Stranding-ontwikkelaar Hideo Kojima aangegeven (vertaald door onze PU-columnist Genki). Daarbij is het duidelijk dat de quote van Kojima afkomstig is van voordat we vorige week te horen kregen dat Grand Theft Auto 6 niet meer aankomend najaar, maar op 26 mei 2026 verschijnt.

"Mocht GTA (6) in november uitkomen, dan maakt iedereen daar ruimte voor. In een vergelijkbare situatie zouden alle films ruimte maken wanneer aangekondigd werd dat een nieuwe Mission Impossible-film in mei uitkomt." Kojima liet daarbij weten dat hij eigenlijk graag Death Stranding 2 in september uit had willen geven. Vermoedelijk bedoelt hij hiermee dat er voor een release op 26 juni is gekozen, deels om een eventuele GTA 6-release in het najaar te ontlopen.

Death Stranding 2: On the Beach komt naar PlayStation 5. Diverse acteurs en actrices uit de eerste Death Stranding keren terug, waaronder Léa Seydoux, Norman Reedus en Troy Baker. Ook Shioli Kutsuna en Elle Fanning hebben rollen in de game. De eerste Death Stranding verscheen in 2019 op PlayStation 4 en kwam later ook uit op PlayStation 5, pc, Xbox en iOS. Het spel biedt een uniek concept, waarbij spelers door een post-apocalyptisch landschap lopen om pakketten te bezorgen. Zoals gebruikelijk bij games van Kojima worden gameplaysegmenten afgewisseld met soms langdurige filmpjes waarin vooral het verhaal en dialogen centraal staan.