Er zijn maar weinig managementgames waar Florian met nog meer liefde honderd uur in pompt dan in de Two Point-games. De verslavende gameplayloop werd in een Hospital geboren en geperfectioneerd op de Campus, maar wat voegt de muffe shit uit een Museum nu toe aan de serie?

Tijdens de aankondiging van Two Point Museum gingen mijn wenkbrauwen alle kanten op. Ik was namelijk alles behalve overtuigd van de nieuwe setting, zeker na het geweldige Two Point Campus. Het runnen van een museum klinkt immers vele malen saaier dan je bezighouden met pubers op school, maar achteraf had ik me niet zo’n zorgen hoeven maken.

Dikke knipoog

Ontwikkelaar Two Point Studios heeft het concept van een museum namelijk volledig in het belachelijke getrokken en presenteert alles met een hele dikke knipoog. Verwacht dan ook de meest hilarische museumexhibities van dingen die in het echt helemaal niet bestaan. Denk aan botten die worden aangezien als een gekke dinosaurus, parodieën op bekende schilderijen, buitenaardse objecten, mens-etende planten, onhandige uitvindingen, oude sporten die nooit hebben bestaan en nog veel, véél meer.

Deze exhibities krijg je in je museum door je personeel op onderzoek uit te sturen. Dit duurt een aantal in-game dagen, waarna het team terugkeert met een willekeurig object dat je in de buurt van de expeditie kan vinden. Soms zijn het kant en klare objecten die je meteen kan plaatsen in je museum en soms zijn het onderdelen van een grotere exhibitie, waardoor je er meerdere keren naartoe moet om het compleet te maken.

Lootbox

Het is een simpel principe, maar triggert je verzameldrang dankzij de gigantische variatie in objecten. Je weet nooit precies waar je team mee thuiskomt en dat willekeurige levert haast een lootbox-achtige ervaring op. Objecten kunnen qua kwaliteit ook nog eens variëren van Average tot aan Pristine, waardoor je nog harder gepusht wordt de expedities meerdere keren te doen.

Daarnaast ben je bezig met het managen van het museum, bijvoorbeeld door personeel aan te nemen en taken toe te wijzen, je museum in te richten, zorgen dat je winstgevend bent, tours organiseren langs je mooiste objecten, marketing doen voor je museum, en meer van dat soort typische managementgameplay. Het fijne is dat je dit zo relaxed als je zelf wil mag aanpakken.

Have fun

En daar ligt net als in de vorige delen in de Two Point-reeks de kracht van Two Point Museum. Buiten dat het erg leuk is om je met alle aspecten bezig te houden, is er amper tijdsdruk. Je krijgt constant kleine opdrachtjes, maar daar mag je vaak zo lang over doen als je wil. In tegenstelling tot andere managementgames trekt er maar weinig de hele tijd aan je mouw voor je aandacht. De game neemt zichzelf absoluut niet serieus en geeft je alle vrijheid om het lekker rustig aan te doen en te experimenteren. Dit maakt het spel laagdrempelig en nodigt echt uit om verder te spelen. De game schreeuwt zo ongeveer ‘just have fun with it’, en zoek het maar uit.

Het is ook nooit onduidelijk wat er van je wordt verwacht en de game houdt je constant aan je hand vast met kleine tutorials en uitleg over hoe dingen precies werken. Ik ken geen enkele andere managementgame die zo lekker wegspeelt als de Two Point-games en Museum is daarin zeker geen uitzondering. Toch is er wel iets dat de game echt flink tegenzit, en dat is de tech achter de game.

Buggy

Deze tech behoort namelijk zélf in een museum. Two Point Campus was ook een beetje een zooitje op release en Museum is minstens zo buggy. De gameplay is zó chill en vermakelijk dat ik het voor lief heb genomen, maar ik heb de game ontelbaar vaak moeten herladen en kwam halverwege zelfs een game-breaking bug tegen, waardoor ik letterlijk alle savedata moest wissen en opnieuw moest beginnen.

Daar komt bij dat zelfs op de PlayStation 5 Pro de game voor geen meter draait. De framerate is werkelijk om te janken, zeker als je een groot museum met vele objecten hebt neergezet. Nu is dat geen ramp in een langzame game als dit, maar het is wel overduidelijk dat de ontwikkelaars zich intern even bezig moeten houden met de Two Point Engine.

Polijstmachine

De polijstmachine moet dus heel hard door Two Point Museum worden gehaald om alle bugs op te lossen en de framerate op te krikken. Dit kwam in Campus uiteindelijk redelijk goed, dus ik heb goede hoop dat ook Museum gefikst gaat worden met toekomstige updates.

Ondanks de tegenvallende prestaties heb ik vooral zeer veel lol beleefd aan de Two Point Museum. De humor is wederom top en de relaxte gameplayloop is en blijft ontzettend verslavend. Ik maakte me een beetje zorgen dat de setting van een museum een downgrade zou zijn ten opzichte van een school, maar het is ge-wel-dig. Ik wacht nu al ongeduldig op de onvermijdelijke downloadbare content.

Two Point Museum is vanaf 4 maart verkrijgbaar voor PlayStation 5, Xbox Series X en S en pc. Mensen die de Explorer Edition hebben gereserveerd kunnen op 27 februari al aan de slag.

Op 22 mei gaat de gratis open bèta van Splitgate 2 van start op pc en consoles.

Dat heeft 1047 Games aangekondigd. Eerder werd er al een gesloten alfatest gehouden, maar de bèta komt voor iedereen beschikbaar op PlayStation 5, Xbox Series-consoles, PlayStation 4, Xbox One, Steam en Epic Games Store. Daarbij bevat het spel cross-play op alle systemen.

De open bèta bevat meer dan vijftien multiplayermaps – waaronder twee nieuwe Onslaught-maps voor 24 spelers, genaamd Drought en Fracture – meer dan 25 wapens en meer dan tien modi, waaronder de terugkeer van de geprezen modus Takedown.

De eerste Splitgate verscheen in 2019 en draaide om het gebruik van portalen tijdens de multiplayergevechten. De game werd voor een deel ontwikkeld als een schoolproject en werd uiteindelijk meer dan 22 miljoen keer gedownload op pc en consoles.

Het vervolg draait geheel op Unreal Engine 5. In Splitgate 2 doen spelers mee aan de zogeheten Sol Splitgate League in de toekomst, wat zich uit in vier-tegen-vier-gevechten met een eerstepersoonsaanzicht en zoals gezegd het gebruik van portalen om de vijand te slim af te zijn. Spelers kunnen deze portalen met een geweer creëren.

De mobiele hitgame Flappy Bird is meer dan tien jaar nadat hij offline ging teruggekeerd.

Flappy Bird kwam in mei 2013 uit, maar werd in 2014 'ontdekt' en immens populair - meer dan honderd miljoen mensen speelden de gratis game op smartphones. In de hoogtijdagen van de game verdiende de maker van de game, Dong Nguyen, naar eigen zeggen 50.000 dollar per dag aan in-game advertenties.

In februari 2014, toen de game nog immens populair was, haalde Nguyen de game van zowel de App Store als Google Play Store. Hij voelde zich naar eigen zeggen schuldig over het verslavende karakter van de game. Smartphones die de game nog geïnstalleerd hadden staan werden als gevolg voor hoge bedragen doorverkocht.

Nu is Flappy Bird dus teruggekeerd. Het gaat om een Android-game die op de mobiele Epic Games Store verkrijgbaar is. Vorig jaar bleek al dat de nieuwe versie van de game uitgebracht zou worden door de Flappy Bird Foundation. Omdat dit bedrijf geleid wordt door Michael Roberts, die ook het hoofd is van cryptobedrijf 1208 Productions, was er bij gamers de vrees dat dit een belangrijk element in de nieuwe versie van Flappy Bird zou worden, maar dit blijkt vooralsnog niet het geval. Overigens zijn er ook plannen om de game uiteindelijk terug naar iOS te brengen.

In de game moeten spelers door op het scherm te tikken een vogel in de lucht zien te houden terwijl hij allerlei groene buizen passeert die uit de klassieke Super Mario Bros.-games lijken te komen. De kunst is dit zo lang mogelijk vol te houden.