Wie zelf een huisdier heeft, weet hoe speciaal de band tussen mens en dier kan zijn. Je hoeft niet dezelfde taal te spreken om elkaar toch te begrijpen, en je hoeft elkaar niet altijd te begrijpen om toch een diepe band op te bouwen. Planet of Lana leunt veel op die instinctieve band.

Planet of Lana speelt zich af op een andere planeet, waar een primitief maar vredig bestaan plotseling ruw wordt verstoord door geavanceerde machines uit de ruimte die iedereen ontvoeren. Alleen Lana blijft achter. Of ja, alleen? Al snel stuit zij op Mui: een klein, inktzwart blobje met pootjes en oortjes. Samen met dit poezenbeest moet Lana uitzoeken wat er met haar gemeenschap is gebeurd.

Al doende leert men

Ontwikkelaar Wishfully doet weinig moeite om te verbergen dat zij voor dit avontuur inspiratie halen uit het werk van Playdead. Net als Limbo en Inside is Planet of Lana immers een puzzelplatformer die vooral heel erg minimalistisch is. Op wat oppervlakkige fantasietaal na is er geen stemacteerwerk, en je hoeft dan ook geen uitgebreide introductie of uitleg te verwachten; het spel begint gewoon.

Die eenvoudige opzet past perfect bij het verhaal dat Planet of Lana vertelt. Met Mui hoef je immers niet in gesprek. Een gebaar, een simpele kreet, of gewoon een aai over de bol is voldoende om elkaar te begrijpen. Net als bij een echt huisdier leer je al spelende wat je aan elkaar hebt. Zo leer je puzzels op te lossen en vijanden te ontwijken. Soms gaat dat in de eerste instantie fout, maar door schade en schande word je vanzelf wijzer en kom je samen steeds verder.

Een leuke twist ten opzichte van de games van Playdead, is dat je bij de puzzels vaak zowel Lana als Mui moet inzetten. Mui kan op commando knopjes indrukken en touwen naar beneden gooien, maar ook vijanden afleiden. Het samenspel met Mui zorgt ervoor dat je steeds net een laagje dieper moet nadenken. Echte hersenkrakers willen we de puzzels niet noemen, maar het is voldoende om vier tot vijf uur goed onderhoudend te zijn.

Hoewel dat misschien kort lijkt, voelt dat in de praktijk precies goed. De puzzels worden steeds wat gecompliceerder, maar bereiken nooit het punt dat je echt vast komt te zitten. Daardoor blijft het spel toegankelijk en houdt het de vaart erin, zonder ergens te frustreren. De nadruk blijft zo liggen op Lana en Mui. Verhalenderwijs zat er misschien nog iets meer in, maar het is ook wel eens fijn dat er een hoop wordt overgelaten aan je eigen verbeelding. In plaats van alles voor te kauwen, prikkelt Planet of Lana juist de fantasie.

Speelbaar kunstwerkje

Over het prikkelen van de fantasie gesproken: Planet of Lana ziet er werkelijk prachtig uit. Waar de games van Playdead vooral goed zijn om de grijswaarden van je televisie te testen, is Planet of Lana een schilderachtig kunstwerkje van Ghibli-niveau.

Van het mysterieuze hemellichaam in de verre achtergrond, tot de in de wind deinzende grassprieten op de voorgrond; elk detail is even aandachtig vormgegeven. Wishfully is zich er terdege van bewust dat dit een van de sterkste punten van de game is en schotelt je dan ook met regelmaat scènes voor waarop er even geen puzzels en vijanden je het leven zuur maken, zodat je onbezorgd kan genieten van deze prachtige game.

Kleine smetjes

Opmerkelijk genoeg kent Planet of Lana wel af en toe een kort laadscherm of een harde overgang tussen gameplay en een filmpje. Ook hapert de framerate soms eventjes als je een nieuw gebied betreedt. Planet of Lana is geen flitsende actiegame die je reflexen op de proef stelt, dus echt hinderlijk zijn deze technische smetjes niet. Ze voelen vooral onnodig op hedendaagse hardware.

Toch is het opmerkelijk dat Wishfully op dat vlak wat steekjes laat vallen. Het spel zit verder namelijk juist zo gesmeerd in elkaar. Neem bijvoorbeeld de besturing. Er verschijnen steeds prompts in beeld om aan te geven dat Mui iets kan doen, zoals een touw naar beneden gooien, maar jij kan al nét iets eerder de Y-knop indrukken. Het lijkt een onbenullig detail, maar het zijn de kleine dingen die ervoor zorgen dat de interactie met Mui voelt als die met een echt huisdier, dat je steeds beter leert kennen. Het houdt je bovendien lekker in het spel en laat je het avontuur ervaren zonder frictie. Met name de harde overgangen tussen gameplay en filmpjes staan behoorlijk haaks op die frictieloze ervaring.

Fijn gezelschap

Een kleine onderbreking hier of daar is echter niet wat je na afloop bijblijft.  Ook de puzzels zijn, hoewel vaak goed gevonden, slechts tijdverdrijf. Uiteindelijk draait Planet of Lana om het prikkelende verhaal, en dan in het bijzonder de speciale band tussen Lana en Mui. Wat gameplay betreft doet de game weliswaar vooral denken aan Limbo en Inside, maar door de manier waarop met slechts minimale middelen een emotioneel verhaal wordt verteld, mag Planet of Lana zich ook in een rijtje met games als Journey en Ori and the Blind Forest scharen. Linksom of rechtsom bevindt Planet of Lana zich dus in buitengewoon goed gezelschap.

Planet of Lana is vanaf 23 mei verkrijgbaar voor Xbox One, Xbox Series X|S, pc en Xbox Game Pass. Voor deze recensie is de game gespeeld op een Xbox Series X.

Voormalige PlayStation-topman Shuhei Yoshida heeft zijn begrip uitgesproken voor de stijgende prijzen van computerspellen.

Toen de Nintendo Switch 2 uit de doeken werd gedaan, bleek dat de fysieke versie van Mario Kart World 80 dollar in de Verenigde Staten en 90 euro in Europa gaat kosten. Ook Xbox kondigde onlangs aan dat sommige first-party-games later dit jaar 80 dollar - en dus mogelijk 90 euro - gaan kosten. Hoewel nog niet bevestigd, vermoeden veel fans dat Grand Theft Auto 6 wanneer de game volgend jaar uitkomt ook een verkoopprijs krijgt die hoger ligt dan gebruikelijk.

Yoshida werd door PlayStation Inside gevraagd naar zijn mening over de prijsstijging van games. "Ik denk dat het vroeg of laat toch wel had gebeurd. Misschien niet met Nintendo als koploper, maar uiteindelijk had de prijsstijging toch wel plaatsgevonden. We leven in tijden van groot contrast, waarbij inflatie echt bestaat en significant is. Mensen verwachten tegelijkertijd games die ambitieuzer dan ooit zijn, en daardoor duur zijn om te ontwikkelen."

Wat Yoshida betreft ligt de kern van het probleem in productiekosten, al denkt hij dat de toenemende populariteit van remakes en remasters wel een oplossing is voor de industrie om verschillende soorten games voor verschillende prijzen aan te blijven bieden. Ook abonnementen en liveservicegames kunnen deels de kosten van de ontwikkeling van AAA-games dekken.

"Hoe dan ook moet er een balans gevonden worden tussen productiekosten en gameprijzen. Grand Theft Auto 6 gaat een interessante kwestie worden, maar kijk bijvoorbeeld eens naar Clair Obscur: Expedition 33. Die game ziet er visueel fenomenaal uit, ook al bestaat het ontwikkelteam maar uit zo'n dertig mensen. Dit is een van de toekomstige oplossingen. Je kunt geweldige games maken met kleinere teams en budgetten, zonder dat je in hoeft te leveren op de kwaliteit."

Een andere manier om kosten binnen de perken te houden is het gebruik van kunstmatige intelligentie tijdens gameontwikkeling. Yoshida waarschuwt daarbij wel dat AI als gereedschap ingezet moet worden, en niet als een soort oplossing voor alles. "AI wordt een erg belangrijke gereedschap als ontwikkelaars leren hoe ze de positieve aspecten ervan kunnen inzetten. Dit zien we vandaag de dag al. Het kan een simpele voortzetting worden van wat we altijd al hebben gezien binnen gameontwikkeling, want AI wordt al ingezet sinds games bestaan. Ontwikkelaars moeten deze nieuwe, generatieve gereedschappen de meester zien te maken. Het is een kwestie van tijd, zolang we menselijke artiesten in het hart van het project behouden."

De releasedatum van Death Stranding 2: On the Beach is deels beïnvloed door Grand Theft Auto 6.

Dat heeft Death Stranding-ontwikkelaar Hideo Kojima aangegeven (vertaald door onze PU-columnist Genki). Daarbij is het duidelijk dat de quote van Kojima afkomstig is van voordat we vorige week te horen kregen dat Grand Theft Auto 6 niet meer aankomend najaar, maar op 26 mei 2026 verschijnt.

"Mocht GTA (6) in november uitkomen, dan maakt iedereen daar ruimte voor. In een vergelijkbare situatie zouden alle films ruimte maken wanneer aangekondigd werd dat een nieuwe Mission Impossible-film in mei uitkomt." Kojima liet daarbij weten dat hij eigenlijk graag Death Stranding 2 in september uit had willen geven. Vermoedelijk bedoelt hij hiermee dat er voor een release op 26 juni is gekozen, deels om een eventuele GTA 6-release in het najaar te ontlopen.

Death Stranding 2: On the Beach komt naar PlayStation 5. Diverse acteurs en actrices uit de eerste Death Stranding keren terug, waaronder Léa Seydoux, Norman Reedus en Troy Baker. Ook Shioli Kutsuna en Elle Fanning hebben rollen in de game. De eerste Death Stranding verscheen in 2019 op PlayStation 4 en kwam later ook uit op PlayStation 5, pc, Xbox en iOS. Het spel biedt een uniek concept, waarbij spelers door een post-apocalyptisch landschap lopen om pakketten te bezorgen. Zoals gebruikelijk bij games van Kojima worden gameplaysegmenten afgewisseld met soms langdurige filmpjes waarin vooral het verhaal en dialogen centraal staan.