De SteamWorld-reeks is niet in een hokje te stoppen. Het ene deel is een bijzonder geslaagde graafsimulator gecombineerd met een Metroidvania, de andere game een tweedimensionale tactische shooter in de stijl van Xcom. Wat deze games met elkaar gemeen hebben zijn prettig kleurrijke graphics en de roestige, op stoom draaiende robots die in deze spellen de hoofdrol spelen.

De stereotype helden uit de gemiddelde role playing game zijn in SteamWorld Quest machines met een persoonlijkheid. Een naïeve ridder, een nerveuze magiër en de domme brute kracht verlaten de veiligheid van hun dorp om de wereld te redden. Het verhaal is in The Hand of Gilgamech niet bepaald origineel of verrassend.

©GMRimport

Gevechten op stoom

De kracht van deze game zit hem namelijk in het gevechtssysteem. Niet de volgende twist of nieuwe locatie motiveert je om door te spelen, maar de nieuwe mogelijkheden tijdens de strijd met andere primitieve robots.

In SteamWorld Quest draaien de gevechten in beurten om het gebruik van ponskaarten. Alle acties die de robots kunnen uitvoeren staan hierop genoteerd. Een directe zwaardaanval, een pilaar van vlammen of het oproepen van een magisch schild gaan allemaal via dit systeem. Ieder personage mag in totaal acht kaarten met zich meenemen in het gevecht. Met drie robots komt dat neer op een stapel van 24 kaarten waarvan een deel aan het begin van iedere beurt willekeurig wordt klaargelegd.

Met deze beperkte selectie moet er vervolgens een reeks van actie opgezet worden. Niet iedere aanval kan meteen uitgevoerd worden. Sommigen vereisen genoeg stoomkracht. Dat is alleen voor elkaar te krijgen door genoeg gewone aanvallen uit te voeren die de druk op de ketel opvoeren. Met maar drie acties per beurt is het bijvoorbeeld eerst nodig om twee reguliere vuistaanvallen uit te voeren, waarna er genoeg stoom is opgespaard om met een derde kaart bij de hele groep wat schade te herstellen.

©GMRimport

Veelzijdig kaartspel

Dit gevechtssysteem zorgt ervoor dat je met allerlei combinaties van kaarten de strijd kan winnen. De druk opbouwen is altijd van groot belang, waardoor het niet mogelijk is om alleen maar op de gewone aanvallen te leunen. Omdat de stapel kaarten die meegaat in het gevecht naar eigen inzicht kan worden aangepast, is het mogelijk om een personage alle stoompunten te laten maken, terwijl een ander personage met krachtige aanvallen en spreuken deze punten weer gebruikt.

Het arsenaal aan kaarten groeit met ieder nieuw hoofdstuk, waardoor er steeds nieuwe combinaties mogelijk worden. Sommige personages krijgen kleine bonussen wanneer ze na elkaar een specifieke actie uitvoeren, terwijl statuseffecten gecombineerd kunnen worden met destructieve gevolgen. Helemaal mooi zijn de speciale combo’s die alleen kunnen worden uitgevoerd als een personage de hele beurt inneemt. Met de unieke extra aanvalskaart die bovenop de maximale drie gespeeld wordt, kan net het verschil gemaakt worden.

©GMRimport

De gevechten in SteamWorld Quest steken zo in elkaar dat het zonde is om er niet volop gebruik van te maken. Halverwege de ongeveer 14 uur durende game zijn er al combinaties waar de rest van het verhaal mee kan worden uitgespeeld, maar experimenteren en personages omwisselen maken dit spelonderdeel juist zo leuk. Op de normale moeilijkheidsgraad is SteamWorld Quest – op een enkele rare uitschieter tegen het einde na – helaas wat aan de makkelijke kant, waardoor puzzelen met decks en strategieën misschien niet altijd even noodzakelijk aanvoelt.

Beperkt buiten de kaarten

Zoveel als dat er mogelijk is in de gevechten, zo beperkt voelt de rest van het spel soms. De diversiteit aan vijanden is behoorlijk teleurstellend, waardoor je heel vaak tegen dezelfde automatons vecht, maar dan net in een ander kleurtje. De selectie aan kaarten is simpelweg groter dan de poel van vijanden.

Buiten de gevechten is SteamWorld Quest ook opvallend eentonig. Het spel bevat geen overkoepelende wereld met dorpjes en kerkers, maar bestaat uit een reeks van gangen met aan het begin steeds dezelfde winkel. Optionele missies ontbreken in de hoofdstukken, waardoor je tijdens het rondlopen eigenlijk alleen maar van het ene naar het andere gevecht aan het lopen bent. Het enige onderdeel wat ook maar een beetje in de buurt komt van wat afwisseling is de arena waarin het draait om gevechten met allerlei restricties.

©GMRimport

De sleur komt er tegen het einde van het verhaal daarom wel een beetje in. In het gevechtssysteem zijn genoeg creatieve mogelijkheden, maar alles daarbuiten voelt verrassend oppervlakkig. De extreem simpele puzzels of de schatkisten die in sommige gangetjes liggen veranderen daar weinig aan. Het is daarom wel zo prettig dat het nooit echt noodzakelijk voelt om voor wat ervaringspunten te grinden. Simpelweg de levels een keer doorlopen is genoeg om een constant voortgang te blijven boeken.

SteamWorld Quest: Hand of Gilgamech is vanaf 25 april voor 24,99 euro verkrijgbaar op de eShop van de Nintendo Switch.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Terwijl de releasedatum van Hollow Knight Silksong nog altijd niet bekend is, werd wel bevestigd dat de game vanaf 18 september speelbaar is in ACMI, het nationale museum van schermcultuur te Australië.

De game wordt speelbaar in het in Melbourne gelegen museum als onderdeel van een voorstelling genaamd Game Worlds, waarin de spelwerelden van games centraal staan (via IGN). Naast dat de game speelbaar is op de expositie zijn er ook displays te zien over het ontwerp en artistieke richting van het spel.

Fans vragen zich vooral af wat deze aankondiging kan betekenen voor de release van Silksong, maar vooralsnog is daar niets bekend over. De game werd jaren geleden aangekondigd - in eerste instantie als downloadbare content voor Hollow Knight, en daarna als vervolg - maar is sindsdien meermaals uitgesteld. Tijdens de Switch 2 Direct vorige maand werd gemeld dat de game nog altijd dit jaar moet uitkomen.

In Silksong besturen spelers niet de Knight, maar Hornet, een NPC uit de eerste game. Hornet kan hoger springen en daar is het leveldesign dan ook omheen gebouwd. Het spel komt naar pc, Nintendo Switch en Switch 2, PlayStation- en Xbox-consoles.

De eerste zeven games in de Leisure Suit Larry-games zullen binnenkort niet meer te koop zijn via Steam.

Dat werd middels een statement door uitgever Assemble Entertainment bevestigd. De Leisure Suit Larry-games waren vooral aan het einde van vorig millennium populair vanwege de vele seksueel getinte grappen. Het gaat om de zes door Sierra On-Line gemaakte delen en het door High Voltage Software ontwikkelde Leisure Suit Larry: Magna Cum Laude. Dit zijn de zeven spellen die uit de verkoop verdwijnen:

Mensen die de games al hebben gekocht kunnen ze blijven downloaden en spelen. Daarnaast zullen de twee meest recente games uit de reeks - Leisure Suit Larry: Wet Dreams Don't Dry en Leisure Suit Larry: Wet Dreams Dry Twice - te koop blijven staan.

Een reden werd niet gegeven, maar volgens Phil Salvador van Video Game History Foundation heeft het mogelijk te maken met het feit dat de Leisure Suit Larry-IP eigendom is van Codemasters en gelicenseerd werd aan Assemble Games. Tegenwoordig is Codemasters echter onderdeel van Electronic Arts. Deze week werd tevens aangekondigd dat Codemasters stopt met de ontwikkeling van rallygames en is het X-account van Codemasters verwijderd - mogelijk verkeert de ontwikkelaar dus in zwaar weer binnen EA.