Scarlet en Violet zijn de meest gedurfde en controversiële Pokémon-games in jaren. Het zijn games met hoge hoogtes en diepe dalen en bieden daarmee wederom een belofte voor Pokémon-games van de toekomst.

Dat is een zure boodschap voor fans die de serie in de afgelopen jaren zijn kwijtgeraakt. Hoe meer openwereldelementen de reeks implementeert, hoe prominenter de technische oneffenheden worden. In Scarlet en Violet is het overduidelijk dat ontwikkelaar Game Freak te weinig ontwikkeltijd heeft gehad – Pokémon Legends Arceus verscheen nota bene nog in januari van dit jaar. De nieuwe games bevatten tal van technische mankementen, van een stotterende framerate en pop-in tot zo nu en dan een zwart laadscherm van een minuut.

Onspeelbaar wordt het nooit, maar voor het eerst zit de technische kant van een Pokémon-game de gameplay in de weg. Met name de bossen van Paldea maken het verkennen van uitgestrekte landschappen soms een uitdaging en een sprint trekken op de legendarische pokémon Koraidon voelt gewoon niet responsief. Dat terwijl de spelwereld helemaal niet zo rijkelijk is gevuld met flora en fauna als bijvoorbeeld Xenoblade Chronicles. Tel daar zeer wisselvallige textures bij op en Scarlet en Violet voelen nog niet af.

©GMRimport

Onwijze lol

Dat is zonde, want anderzijds hebben we onwijze lol met deze gedurfde nieuwe insteek. De tutorial is nog steeds lang, maar na wat verplichte nummertjes op school word je daadwerkelijk de wijde wereld ingestuurd om één van de drie verhaallijnen te volgen: gyms, Titan-pokémon verslaan en Team Star-forten infiltreren. In de praktijk komt het er vooral op neer dat je maar een beetje uitzoekt wat je doet, in je eigen tempo en op je eigen volgorde.

Die vrijheid doet de games goed, alsof het gevoel van verkennen eindelijk terug is. Een zeldzame pokémon als Frigibax vinden vergt wat extra uitkamwerk en de gemiddelde speler wordt op weg naar z’n doel meermaals afgeleid door loslopende monsters, items en raids. Opvallend is wel dat Game Freak spelers niet volledig durft los te laten. Scarlet en Violet werpen met name in de vorm van bewegingsopties soms barrières op om ze niet te overweldigen met pokémon die veel sterker zijn dan zij. Zo opent de wereld zich pas écht wanneer Koraidon leert klimmen, en dat is voor de meeste spelers tamelijk laat in het spel.

De games spelen verder vrij vlot. Los van de veelzijdige legendarische pokémon tot je beschikking, zijn Scarlet en Violet wederom verder gestroomlijnd. Vergelijkbaar met Pokémon Legends Arceus vinden gevechten in de spelwereld zelf plaats, waarbij nieuwsgierige omstanders het gevecht soms aanschouwen of hun beurt afwachten om je te bestormen. Ook zorgen aspecten als autoheal en de Let’s Go-autobattle ervoor dat kleine handelingen moeiteloos verlopen. Het enige wat nog mist is de dynamische vangmechaniek uit Legends Arceus, want om een pokémon te vangen moet je hier het gevecht aangaan.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

(Soort van) samen

De tweede grote toevoeging van Pokémon Scarlet en Violet is co-op: voor het eerst kunnen spelers in dezelfde spelwereld afspreken en deze samen verkennen. Zowel online als lokaal gaat afspreken bij een Pokécenter (dat tegenwoordig op een tankstation lijkt) vrij soepel, waarna spelers met maximaal vier man kunnen rondwandelen of hun eigen verhaallijn volgen. Ergens is het voor fans een droom die uitkomt: samen een zeldzame pokémon spotten, terplekke ruilen of samen shoppen. Ook de Tera Raid Battles, waarbij je het samen opneemt tegen een sterke pokémon met een alternatief type, zijn een leuke manier om samen beloningen te vergaren.

Daarbij missen wel enkele opties die we graag hadden gezien. Zo is het niet mogelijk om samen het gevecht met trainers of zelfs wilde pokémon aan te gaan en valt het tegen dat veel interacties met anderen nog via het menu gaan.

Ook is het aantal gebouwen dat spelers daadwerkelijk kunnen betreden vanwege co-op op één hand te tellen; zelfs winkels zijn gereduceerd tot een menu. Dat terwijl Paldea een behoorlijk veelzijdige en kleurrijke regio is. De game kent behoorlijk grote steden die lijken te bruisen van het leven, maar in werkelijkheid een lege huls blijken te zijn.

©GMRimport

©GMRimport

Wellicht de beste pokémon ooit

Dit in tegenstelling tot de nieuwe pokémon, waar Game Freak overduidelijk een hoop lol heeft gehad bij het ontwerpen. Van Wooper-evolutie Clodsire (wellicht de beste pokémon ooit) en de sushivis Tasugiri tot de brute Baxcaliber: de negende generatie biedt een aantal waardevolle toevoegingen. Daarbij doen de games na het hoofdverhaal nog iets interessants op het gebied van bestaande pokémon, iets waar je achter komt als je de relatief omvangrijke post-game induikt.

Zogenaamde Tera Types voegen voor verzamelaars nog een extra dimensie aan de game toe. Wanneer een pokémon transformeert, waarna spelers de zogenaamde Tera Orb moeten opladen bij het Pokécenter, ontvangen ze daarmee een alternatief type. Dat kan in theorie elk type zijn, zolang men het juiste monster vindt of genoeg Tera Shards verdient om een type om te zetten. Niet dat Scarlet en Violet moeilijke games zijn – al kun je sterke trainers door een gebrek aan level scaling zelf opzoeken – maar het is een ideale manier om je team een onverwachtse twist te geven. Bovendien zijn ze niet zo bepalend en aanwezig als bijvoorbeeld Dynamax uit Sword en Shield.

©GMRimport

Wisselvallig

Onder de streep zijn Pokémon Scarlet en Violet vooral wisselvallige games. De open wereld werpt z’n vruchten af als het gaat om vrijheid, en tegen alle verwachtingen in werkt co-op vrij aardig. We hebben daarom in tijden niet zo’n plezier gehad met een mainline Pokémon-game. Anderzijds draaien de games matig tot ontzettend slecht en zullen alleen spelers die de franchise een warm hart toedragen dat kunnen accepteren.

Pokémon Scarlet en Violet zijn nu beschikbaar voor Nintendo Switch.

Voormalige PlayStation-topman Shuhei Yoshida heeft zijn begrip uitgesproken voor de stijgende prijzen van computerspellen.

Toen de Nintendo Switch 2 uit de doeken werd gedaan, bleek dat de fysieke versie van Mario Kart World 80 dollar in de Verenigde Staten en 90 euro in Europa gaat kosten. Ook Xbox kondigde onlangs aan dat sommige first-party-games later dit jaar 80 dollar - en dus mogelijk 90 euro - gaan kosten. Hoewel nog niet bevestigd, vermoeden veel fans dat Grand Theft Auto 6 wanneer de game volgend jaar uitkomt ook een verkoopprijs krijgt die hoger ligt dan gebruikelijk.

Yoshida werd door PlayStation Inside gevraagd naar zijn mening over de prijsstijging van games. "Ik denk dat het vroeg of laat toch wel had gebeurd. Misschien niet met Nintendo als koploper, maar uiteindelijk had de prijsstijging toch wel plaatsgevonden. We leven in tijden van groot contrast, waarbij inflatie echt bestaat en significant is. Mensen verwachten tegelijkertijd games die ambitieuzer dan ooit zijn, en daardoor duur zijn om te ontwikkelen."

Wat Yoshida betreft ligt de kern van het probleem in productiekosten, al denkt hij dat de toenemende populariteit van remakes en remasters wel een oplossing is voor de industrie om verschillende soorten games voor verschillende prijzen aan te blijven bieden. Ook abonnementen en liveservicegames kunnen deels de kosten van de ontwikkeling van AAA-games dekken.

"Hoe dan ook moet er een balans gevonden worden tussen productiekosten en gameprijzen. Grand Theft Auto 6 gaat een interessante kwestie worden, maar kijk bijvoorbeeld eens naar Clair Obscur: Expedition 33. Die game ziet er visueel fenomenaal uit, ook al bestaat het ontwikkelteam maar uit zo'n dertig mensen. Dit is een van de toekomstige oplossingen. Je kunt geweldige games maken met kleinere teams en budgetten, zonder dat je in hoeft te leveren op de kwaliteit."

Een andere manier om kosten binnen de perken te houden is het gebruik van kunstmatige intelligentie tijdens gameontwikkeling. Yoshida waarschuwt daarbij wel dat AI als gereedschap ingezet moet worden, en niet als een soort oplossing voor alles. "AI wordt een erg belangrijke gereedschap als ontwikkelaars leren hoe ze de positieve aspecten ervan kunnen inzetten. Dit zien we vandaag de dag al. Het kan een simpele voortzetting worden van wat we altijd al hebben gezien binnen gameontwikkeling, want AI wordt al ingezet sinds games bestaan. Ontwikkelaars moeten deze nieuwe, generatieve gereedschappen de meester zien te maken. Het is een kwestie van tijd, zolang we menselijke artiesten in het hart van het project behouden."

De releasedatum van Death Stranding 2: On the Beach is deels beïnvloed door Grand Theft Auto 6.

Dat heeft Death Stranding-ontwikkelaar Hideo Kojima aangegeven (vertaald door onze PU-columnist Genki). Daarbij is het duidelijk dat de quote van Kojima afkomstig is van voordat we vorige week te horen kregen dat Grand Theft Auto 6 niet meer aankomend najaar, maar op 26 mei 2026 verschijnt.

"Mocht GTA (6) in november uitkomen, dan maakt iedereen daar ruimte voor. In een vergelijkbare situatie zouden alle films ruimte maken wanneer aangekondigd werd dat een nieuwe Mission Impossible-film in mei uitkomt." Kojima liet daarbij weten dat hij eigenlijk graag Death Stranding 2 in september uit had willen geven. Vermoedelijk bedoelt hij hiermee dat er voor een release op 26 juni is gekozen, deels om een eventuele GTA 6-release in het najaar te ontlopen.

Death Stranding 2: On the Beach komt naar PlayStation 5. Diverse acteurs en actrices uit de eerste Death Stranding keren terug, waaronder Léa Seydoux, Norman Reedus en Troy Baker. Ook Shioli Kutsuna en Elle Fanning hebben rollen in de game. De eerste Death Stranding verscheen in 2019 op PlayStation 4 en kwam later ook uit op PlayStation 5, pc, Xbox en iOS. Het spel biedt een uniek concept, waarbij spelers door een post-apocalyptisch landschap lopen om pakketten te bezorgen. Zoals gebruikelijk bij games van Kojima worden gameplaysegmenten afgewisseld met soms langdurige filmpjes waarin vooral het verhaal en dialogen centraal staan.