
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1710335374675_zwv5pgm6g2q"> <p>Millie Bobby Brown heeft vaak genoeg bewezen dat ze van kinds af aan een keigoede actrice is. Denk maar aan andere populaire Netflix-producties als Stranger Things, waarin ze de rol aanneemt van Eleven, of Enola Holmes, waarin ze als het titulaire personage schitterde naast Henry Cavill. Het is dan ook niet vreemd dat haar nieuwe film Damsel <a href="https://www.serietotaal.nl/nieuws/33078/koppositie-netflix-top-10-is-gelijk-prooi-voor-stranger-things-actrice-millie-bobby-brown" rel="noopener noreferrer" target="_blank">op nummer één staat in de Nederlandse Netflix Top 10</a>. </p><p>Met deze productie lijkt Netflix haar langzaam maar zeker klaar te stomen voor meer volwassen rollen, want ditmaal speelt Brown de jongvolwassen Elodie, een jonkvrouw (of prinses, dit maakt de film niet erg duidelijk) die uitgehuwelijkt wordt aan een naburig koninkrijk. Algauw verandert dit sprookjesachtige huwelijk in een strijd op leven en dood, maar naast de vurige actie en passie worden tijdens de film ook steeds meer verhaalelementen zichtbaar die helaas niet tot het uiterste benut worden. Er volgen hieronder <b>spoilers</b>, dus als je de film nog niet hebt gestreamd, raad ik je aan om er net zo blind in te gaan als ik deed voor de beste kijkerservaring. </p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1710335404983_pn69s7s4pjf"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-706277"> <figure class="resized-image"> <img alt="Damsel" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/706277/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1710335408155_pbm68hu0i19">Elodie in nood</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1710335416267_o9fo1542q0n"> <p>Damsel is gebaseerd op het gelijknamige boek van schrijfster Evelyn Skye. Zelf heb ik het boek niet gelezen, dus ik begon inderdaad zo blind mogelijk aan deze Netflix-adaptatie. Het boek wordt omschreven als een ‘tijdloos en feministisch fantasie-avontuur’ en dat laat de film ook best snel merken. Ik maakte me een beetje zorgen toen de openingszin van de film direct vertelde dat dit niet een typisch ‘jonkvrouw in nood’-verhaal is, want dat zou net zo goed kunnen betekenen dat dit weer de zoveelste ongeloofwaardige en geforceerde girl boss-film is, waarbij het hoofdpersonage alles beter kan dan iedereen en niemand nodig heeft.</p><p>Gelukkig is niets minder waar. Elodie is net zo’n sterk personage als andere krachtige, fictieve dames zoals Katniss Everdeen, Ellen Ripley of Ellie Williams. Ze begint niet sterk - ze heeft haar twijfels en angsten, ze moet klappen (en tandenknarsende brandwonden) incasseren om sterker te worden - maar groeit zo uit tot een geloofwaardig en respectabel hoofdpersonage waar je voor juicht. Af en toe – vooral aan het begin van de film – is Browns acteerwerk net iets te passief en monotoon naar mijn smaak, maar gelukkig gooit de regisseur het roer van de tone of voice in de tweede akte van de film om. </p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1710335431998_d5eq5t5obo">Sprookjesachtige nachtmerrie</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1710335445492_7e2cs60lhua"> <p>De eerste vijftien minuten van Damsel gaan erg snel en er gebeurt ook erg veel: een openingsscène met ridders die tegen een draak vechten, een tijdsprong van een paar eeuwen later naar Elodie en haar zusje Floria (Brooke Carter), het uiteenzetten van de wereld waarin we leren dat Elodie’s naamloze koninkrijk armzalig is, het nieuws dat Elodie uitgehuwelijkt wordt aan een naburig koninkrijk en de daarop volgende scheepsreis naar haar nieuwe ‘thuis’. Dit snelle tempo komt gehaast over. Het feit dat er ook nog eens veel gebruik wordt gemaakt van ‘tell, don’t show’ maakt het er niet beter op. Ik wilde liever wat meer tijd doorbrengen in Elodie’s koninkrijk om te zien hoe een dag in haar normale leven eruitziet, waarin je ook gelijk zou kunnen zien wat de staat van het rijk en haar inwoners is. In plaats daarvan wordt dit allemaal simpelweg verteld. </p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1710335458912_drelrbryknc"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-706279"> <figure class="resized-image"> <img alt="Damsel" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/706279/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1710335472865_z9iti52hvwr"> <p>Maar niet getreurd, want na deze opening gaat er letterlijk een wereld voor je open. Elodie’s nieuwe koninkrijk, Aurea, is prachtig om te zien. Ik vergeleek het bijna meteen met Toussaint uit The Witcher 3-dlc ‘Blood &amp; Wine’, want de rest van de eerste akte bestaat voornamelijk uit talloze shots van kleurrijke velden, vruchtbare wijngaarden, blinkende paleizen en sprookjesachtige decoraties. Dit fantasierijke gevoel wordt meeslepender gemaakt door de uitmuntende muziek en sound design. Ik zou zelfs zeggen dat de scènes met weinig tot geen dialoog mijn favorieten zijn, omdat de muziek je dan leidt door het verhaal en de emoties die je ‘hoort’te voelen. Helaas verandert dit sprookje algauw in een nachtmerrie, want zoals eerder gezegd neemt de tweede akte een heel andere toon aan…</p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1710335490993_uvcchlqj5rh">Eén portie geflambeerde prinses</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1710335495159_epwb0itegvj"> <p>Na haar huwelijk met prins Henry (Nick Robinson), moet Elodie van zijn familie een traditionele ceremonie à la Eyes Wide Shut ondergaan. Elodie hoort het verhaal van het koningshuis aan en krijgt ook een vertekend beeld voorgeschoteld van de geschiedenis van Aurea. Er werden her en der al hints gedropt dat er iets mis was met Aurea en het koningshuis, maar wanneer ze Elodie letterlijk van een richel afgooien en haar opofferen aan een draak, weet de kijker pas echt hoe slecht deze royals zijn. Zo begint Elodie’s loodzware en soms kippenvel veroorzakende overlevingsstrijd tegen een pisnijdige, vuurspuwende draak. Kudos aan het effectenteam dat verantwoordelijk was voor het vuurspuwen, want de haast vloeibare animaties zijn erg indrukwekkend! </p><p>Vanaf dit punt schoot de gedachte me te binnen dat Damsel ook een goede singleplayer-survivalgame zou kunnen zijn, in de stijl van bijvoorbeeld Dead Space of Alien: Isolation. Elodie moet haar koppie gebruiken om de draak te slim af te zijn in haar eigen domein. Gelukkig blijkt wel dat de dienstmeiden die Elodie voorbereidden op haar huwelijk, haar ook hebben voorzien van tools die kunnen helpen tegen de draak. Zo zit er een gouden dolk in Elodie’s korset en beschikt ze ook over een sieraad dat oplicht als de steen die erin zit contact maakt met vuur. Hoewel ze kampt met erg realistische en pijnlijk uitziende brandwonden, trotseert Elodie haar angsten en kickt haar overlevingsinstinct in: ze moet hoe dan ook uit deze berg zien te komen. </p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1710335507801_41efwl4v8p4"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-706280"> <figure class="resized-image"> <img alt="Damsel" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/706280/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1710335509578_dszkfduci2p">Sterk staaltje acteerwerk</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1710335511597_k6srdjgxoqp"> <p>Ondanks de gehaaste openingssequentie, is het acteerwerk in Damsel een sterk aspect van deze productie. Brown wisselt fantastisch af tussen momenten van angst, onzekerheid en pijn naar momenten van furie, vastberadenheid en frustratie. Ook de vader van Elodie, gespeeld door Ray Winstone, komt vanaf het eerste moment over als een geloofwaardig en dubieus personage. Zijn vrouw Lady Bayford (Angela Bassett) krijgt zelfs haar eigen karakterontwikkeling die best mooi is om te zien en ook kleine Floria wordt erg levendig en overtuigend gespeeld door de jonge Carter.</p><p>De mysterieuze en intimiderende stem van de draak wordt voorzien van de Iraanse en Oscar-genomineerde actrice Shohreh Aghdashloo, die de bulderende en smeulende stem van de draak erg effectief tot leven brengt. De enige die wat meer had mogen laten zien van zijn acteervaardigheden was Nick Robinson als prins Henry. Hoewel zijn koninklijke moeder (Robin Wright) vrij snel geloofwaardig overkomt als een elegante royal bitch, laat de prins niet veel meer zien dan gereserveerdheid en tegenstrijdigheid. Of dit puur aan het Netflix-script ligt of ook zo het geval is in het boek weet ik niet, maar het is wel opvallend. <br/></p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1710335596207_s1hlbmd21j"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-706276"> <figure class="resized-image"> <img alt="Damsel" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/706276/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1710335537302_5czltrgvu8x">Het ‘Chosen One’-probleem</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1710335551410_0d9oq4t5ioq"> <p>Damsel heeft veel meer goede aspecten te bieden dan de minder sterke aandachtspunten. Een matig verhaalelement waar ik me echter niet overheen kon zetten is waarom Elodie nou juist ‘the Chosen One’ van dit verhaal is. Eeuwenlang worden er elke generatie drie prinsessen opgeofferd aan de draak en in een hele sterke scène wordt ook visueel getoond hoeveel van deze meiden er waren en hoe ver zij ook waren gekomen met het ontsnappen aan de draak. Gedurende de film wordt er al wel gehint naar het feit dat Elodie goed overweg kan met labyrinten en houdt van het tekenen van doolhoven, maar dit blijkt uiteindelijk erg irrelevant. Ze krijgt een kant-en-klare map voorgeschoteld en vindt zo haar weg door het gangenstelsel. Naast haar plot armor maakt niets haar werkelijk ‘specialer’ dan voorgaande prinsessen.</p><p>Ook het feit dat de draak weigert om naar Elodie te luisteren, ondanks dat het een eeuwenoud, slim wezen is, tart de geloofwaardigheid aan. Elodie probeert meerdere keren uit te leggen dat zij niet van Aurea’s koninklijke bloedlijn is en dat de draak dus wordt misleid. Dit weet de draak ook, want Elodie’s vader komt haar tevens redden en de draak erkent dat dít haar vader is. Toch weigert het wezen om deze mogelijkheid ook maar te overwegen tot de laatste tien minuten van de film. Het is wederom iets waar echt wel beter over nagedacht had kunnen worden. Tegelijkertijd verpest het niet per sé de beleving van een vermakelijke film. In mijn eentje vond ik Damsel desondanks de tekortkomingen een prima film, dus nu sleur ik ook mijn familie en geliefde op de bank voor een pakkend filmavondje. </p><p>Damsel is nu te streamen op Netflix.</p> </div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
<div class="article-conclusion"> <div class="article-conclusion__title-wrapper"> <h2 class="article-conclusion__title">Ons oordeel</h2> </div> <div class="review conclusion rs-snippet rs-snippet_review"> <div class="rating"> <div class="rating__value rating__value--80">7,8</div> <div class="rating__graphic-container"> <div class="rating-text-wrapper"> <div class="rating__graphic--text"> <div class="rating__value-text">78</div> </div> </div> </div> </div> <div class="review__summary"> <span>Damsel is een meeslepende en sprookjesachtige fantasiefilm die voor zowel avonturiers als fans van het survivalgenre weggelegd is. De omgevingen, effecten, kostuums, muziek en het acteerwerk zijn meer dan genoeg om je een immersieve filmavond te geven. Ondanks dat het verhaal soms tekortschiet door plot armor in te zetten en belangrijke elementen niet (genoeg) uit te werken, is dit zeker een verdiende streamingshit voor Netflix.</span> </div> <div class="review__container"> <div class="review__list-wrapper"> </div> </div> </div> </div>
</article>


Damsel review (Netflix-film) – Vurige passie en fantasie spatten van je scherm

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links