
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1629794272662_2cnkepc6qqw"> <p>In de aanloop naar deze review begon ik na te denken over games die de insteek van Psychonauts hebben: het binnendringen van andermans geest (door middel van astrale projectie), om zo trauma’s te verzachten, meningen te veranderen of simpelweg de persoon te overtuigen om iets voor jou te doen. Het was een korte brainstormsessie, want heel veel games van dat soort zijn er niet. Hoogstens een paar films die ik liever snel weer vergeet.</p><p>Na het spelen van Psychonauts 2 vraag ik me af of andere gamemakers überhaupt nog wel aan dit concept durven te komen. Aan de ene kant is geestelijke gezondheid namelijk een verdomd lastig begrip om te behandelen zónder de toorn van het internet op je hals te halen, en aan de andere kant bestaat Psychonauts 2 nu al. Deze game weet niet alleen respectvol om te gaan met mentale problemen, maar doet dat ook nog eens in een (semi-)kindvriendelijk verhaal met koddige vormgeving en de nodige humor. </p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1629794278846_wr52qpd8ncl">Bestaansrecht</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1629794284701_15c4z5nn8h3"> <p>Psychonauts 2 gaat verder waar deel 1 zo’n zestien jaar geleden ophield. Nee, je hoeft de vorige game niet gespeeld te hebben om te weten wat er aan de hand is (met dank aan een kort overzicht aan het begin van dit vervolg), maar het is wel overduidelijk dat Psychonauts 2 gemaakt is voor al bestaande fans. Dit is niet een slap geschreven vervolg dat alleen bestaat om geld binnen te harken, maar een verhaal dat verteld móést worden. </p><p>Je kijkt namelijk nooit meer hetzelfde naar Psychonauts 1 door de manier waarop het vervolg bestaande verhaallijnen uitdiept, verborgen motivaties van bekende personages onthult en er een paar verrassende wendingen tegenaan gooit. Tegelijkertijd biedt Psychonauts 2 meer van wat we al kennen: Tim Schafers fantastische humor (die menig kind over het hoofd zal vliegen), in enorm kleurrijke en vooral fantasievolle werelden die vol zitten met collectibles.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1629794579365_xv8zowavoc"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-665594"> <figure class="resized-image"> <img alt="Psychonauts 2" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/665594/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1629794291014_6b8plf88qct">Recht in de feels</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1629794295805_pk3nguool5d"> <p>In Psychonauts 2 kruipen we weer in de huid van Raz, luttele momenten nadat hij lid wordt van de Psychonauts. Helaas voor de bebrilde jongeman krijgt hij al snel te horen dat hij geen volwaardig lid is, maar slechts een stagiair. Natuurlijk raakt de figuurlijke poep de ventilator en moet Raz weer allerlei geesten binnendringen om personages tot rust te brengen en langzaamaan een complot te ontrafelen. En die verhaalvertelling… tja, da’s gewoon erg goed gedaan, maar ik kan er weinig over kwijt zonder spoilers te geven. Alle ‘mentale werelden’ zijn verdomd knap aan elkaar geschreven en vrijwel alles wat in de game voorkomt draagt bij aan een indrukwekkende climax. </p><p>Het verhaal is daarbij doorspekt met hilarische taferelen – ik heb een paar keer hardop moeten lachen– bijvoorbeeld door een Psychonaut die met dieren communiceert en ze zonder het door te hebben traumatiseert – maar toch ook momenten waarbij zelfs ik met mijn Friese nuchterheid een paar keer moest slikken. De artistieke interpretaties van andermans lijden geven een bijzondere, absurdistische vormgeving aan de spelwerelden, wat in eerste instantie vaak voor hilariteit zorgt. Maar als je dieper iemands geest binnendringt en alle details in je opneemt, kom je er langzaam achter wat diegene met al die absurditeit probeert te verhullen. En de uiteindelijke onthulling raakt je dan regelmatig in de feels – precies zoals het zou moeten, want nogmaals: geestelijke gezondheid is niet niks. </p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1629794582756_biead2ko43c"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-665596"> <figure class="resized-image"> <img alt="Psychonauts 2" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/665596/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1629794303981_qd4ky66ftgg">Op de mentale vuist</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1629794309837_ia4t9hrrxh"> <p>Het moge duidelijk zijn dat ik het meest onder de indruk ben van het verhaal van Psychonauts 2, al vond ik de gameplay ook best aardig. Vooral het ontdekken van de wereld en het verzamelen van de collectibles is een genot, omdat de besturing en de manier waarop Raz zich door de game beweegt verbeterd zijn ten opzichte van het eerste deel. Sommige collectibles zijn verdomd goed verborgen, en omdat je gaandeweg meer powers vrijspeelt en upgradet, heb je ook motivatie om (op metroidvania-achtige wijze) later weer terug te keren naar levels die je al eens hebt doorlopen. </p><p>Aan de combat van Psychonauts 2 ergerde ik me een stuk minder dan in deel 1, al isdit wel het minste aspect van de game is. Veel van de vijanden zijn te verslaan met één gimmick (een van je krachten) of een combinatie ervan, en een hoop zijn zo uit deel 1 geplukt, dus van innovatie is ook geen sprake. Ja, er is een handjevol nieuwe vijanden, maar die zijn wel érg voorspelbaar. Dat je er gaandeweg steeds meer op je bord krijgt is eerder irritant dan uitdagend. </p><p>Hetzelfde geldt voor de eindbazen, waar er wel een stuk meer van in zitten dan in het originele Psychonauts. Het is een beetje een greatest hits van platformbazen en bijbehorende mechanics die we al tig keer eerder hebben gezien, maar het zijn wel stuk voor stuk memorabele gevechten omdat ze zo goed in het verhaal zijn geschreven en toepasselijk zijn vormgegeven. Gelukkig probeert Psychonauts 2 ook wat meer gameplaytwists te geven dan deel 1; zo sta je op een gegeven moment centraal in een kookshow en moet je ingrediënten verplaatsen en bereiden door middel van je telekinese, terwijl je even later met een luid ruftende aardappel je een weg door water moet zien te banen. </p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1629794588717_ie4vafngzao"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-665598"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/665598/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1629794316389_h5cl9f8fc9">Next-gen</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1629794320877_9kb3wjf6bqa"> <p>Qua uitstraling is Psychonauts 2 zeker uniek. Aan de ene kant blijft het vasthouden aan de vormgeving van diens voorganger, met z’n weinig polygonen en personages die uit de jaren ’90 lijken te zijn geplukt, maar aan de andere kant wordt daar nieuwe grafische poespas als HDR en 4k-ondersteuning bovenop gegooid (op Series X). Zo sta je het ene moment naar een paar twijfelachtige textures te staren en kijk je het andere moment naar prachtig belichte omgevingen en reflecties.</p><p>Een andere manier waarop ‘nieuwe technologie’ wordt benut is met de snelle en vaak spectaculaire overgangen tussen scènes: Raz wordt zonder noemenswaardige laadtijden van wereld naar wereld getrokken. Eenmaal in iemands geest zijn er ook een hoop abrupte perspectiefwisselingen om mee te maken. Zo behoudt Double Fine toch een beetje the best of both worlds: de typische Psychonauts-vormgeving gecombineerd met prachtige belichtingen en inventieve beeldvorming. </p><p>En daarmee laat Psychonauts wat mij betreft ook weten dat er nog ruimte voor een platformer als deze anno 2021. De game zit ontzettend goed in elkaar, en hoewel hij zeker niet kan opboksen met grootheden als Ratchet &amp; Clank (waarvan bijvoorbeeld de combat véél beter in elkaar steekt), vult hij een niche op die zomaar mainstream zou kunnen worden. De insteek van de game is dusdanig uniek dat er wat mij betreft in ieder geval snel weer een vervolg, of in ieder geval een spin-off, moet komen. Raz is toch nog jong genoeg. </p> </div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
<div class="article-conclusion"> <div class="article-conclusion__title-wrapper"> <h2 class="article-conclusion__title">Ons oordeel</h2> </div> <div class="review conclusion rs-snippet rs-snippet_review"> <div class="rating"> <div class="rating__value rating__value--85">8,3</div> <div class="rating__graphic-container"> <div class="rating-text-wrapper"> <div class="rating__graphic--text"> <div class="rating__value-text">83</div> </div> </div> </div> </div> <div class="review__summary"> <h2 class="review__product-title">Psychonauts 2 </h2> <span>Omdat Psychonauts 2 het Psychonauts-verhaal en zijn personages verrassend uitdiept, nieuwe wendingen om je oren gooit en alle aspecten van het origineel verbetert, is het vervolg het wachten voor fans meer dan waard. Inmiddels zijn er echter veel betere platformers op de markt verschenen en daarom zal Psychonauts 2 niet alle nieuwkomers kunnen overtuigen, al biedt Game Pass in dat opzicht uitkomst. </span> </div> <div class="review__container"> <div class="review__list-wrapper"> </div> </div> </div> </div>
</article>


Psychonauts 2 Review (Series X) – Het lange wachten meer dan waard

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links