Harry Potter: Quidditch Champions review (PS5) - Weinig competitie voor een kampioenschap

Ik denk dat iedereen een flinke zucht slaakte toen het schoolhoofd in Hogwarts Legacy meldde dat Zwerkbal dat jaar werd afgelast. Dat was flink balen, want het is toch een essentieel onderdeel van de Zweinstein-ervaring. Nu kunnen we er alsnog mee aan de slag in Quidditch Champions, en blijkt ook meteen waaróm het niet in Hogwarts Legacy zat: het is best een lastig spelletje om ‘effe’ in je rpg te proppen.

Noem het Rocket League op bezems, tover-Fifa, magische Mario Strikers, wat je ook wil: het heeft vergelijkbare elementen met veel andere sportgames. Toch is het spelletje best uniek en behoorlijk chaotisch, wat soms wel een beetje overweldigend is.

Je hersenpan op frituurstand

Je kent het spelletje wel uit de boeken en de films, maar het gaat hier toch net een tikje anders. Het grootste verschil is dat de snaai keihard generfed is: die is nu dertig punten waard in plaats van honderd en als je hem vangt gaat het potje gewoon door. Dat is maar goed ook, want daardoor heeft het balspel óók nog zin.

Naast de befaamde ‘zoeker’ die de gouden snaai probeert te vangen, heb je nog een paar rollen binnen een team: een keeper om je drie goalhoepels te verdedigen, een ‘drijver’ die andere spelers van hun bezem probeert te stoten door een beukerbal naar ze te knuppelen, en tot slot drie 'chasers' - in feite de reguliere spelers die de bal overspelen en proberen te scoren.

In de singleplayer van Quidditch Champions vervul je alle rollen zelf - wat best overweldigend is - maar online krijg je één chaser en één andere rol onder je beheer. De unieke rollen houden de boel lekker veelzijdig. Het is soms wel irritant dat je afhankelijk bent van het niveau van je teamgenoten, maar dat komt ook doordat het soms verdraaid moeilijk is om overzicht te houden in de chaotische potjes Zwerkbal.

Een flinke leercurve

De eerste paar uurtjes zijn lastig inkomen. De singleplayermodus biedt vier cups, waarvan de eerste in feite dient als een tutorial. Náást het leren vliegen en het worstelen met de camera moet je ook een groeiende hoeveelheid rollen vervullen, wat het er allemaal niet toegankelijker op maakt.

Er zijn daarbij twee besturingsopties, die beiden erg anders in elkaar steken. Tot overmaat van ramp staan ze niet overzichtelijk aangegeven: tijdens de tutorial moet je een keuze tussen de twee maken door te kiezen hoe je vooruit wilt vliegen - met de linker analoge stick of met R2 (op PlayStation).

Nadat ik geheel willekeurig voor de linker stick koos, volgde een aantal moeizame uren. Ik bleek voor de scherpschuttersmodus te hebben gekozen, wat minder toegankelijk is dan de ‘Broom Racer’-optie, die qua besturing meer wegheeft van Rocket League.

Uiteindelijk ben ik wel blij met mijn keuze. Het is met deze besturing namelijk veel makkelijker om de bal te krijgen waar je wil, al is het behoorlijk wennen dat je twee sticks tegelijk moet gebruiken voor de camera. In het begin voelt het alsof je met één hand horizontaal beweegt, terwijl je de ander in cirkels probeert te draaien. Maar heb je dat eenmaal onder de knie, dan valt de rest van de besturing ook langzaam op z’n plek.

Maar één modus

De drie verschillende rollen zorgen ervoor dat Quidditch Champions best wel even leuk blijft, omdat ze elk hun eigen strategieën hebben. Ik speel het liefst als keeper, omdat je dan het meest met het balspel te maken hebt en aanvallen op kunt bouwen. Het is duidelijk wanneer je moet keepen of moet aanvallen, dus je hebt deze rol snel door.

Het zoeken vind ik zelf te saai, maar als ik ‘random rol’ als voorkeur kies bij het zoeken naar online potjes word ik meestal keeper of drijver, wat betekent dat er blijkbaar toch veel mensen zijn die het wél leuk vinden om zoeker te spelen. De rol van drijver heb ik nog niet helemaal door, maar dat komt juist omdat je daar veel verschillende speelstijlen mee kan hanteren.

De game heeft competitieve potentie, maar juist daarom steekt het enorm dat er geen Ranked-modus is. Je kunt zo strategisch spelen als je wil, maar een winst met briljante plays levert je nog altijd slechts wat in-game currency op waar je cosmetische items mee kunt kopen of in de skill-trees van je spelers kunt investeren. Dit gaat overigens helemaal in-game, zonder dat je er echt geld in hoeft te pompen - dat is ook wel eens lekker.

De nieuwe Rocket League?

De vergelijking met Rocket League wordt veel gemaakt, maar het is de vraag of het dezelfde levensvatbaarheid heeft als die online game. De gameplay van Quidditch Champions is leuk en kan heel interessant zijn als je er competitief in staat, maar tot nu toe moedigt de game dat geenszins aan – een modus die specifiek daarvoor bedoeld is ontbreekt immers.

Het doet me een beetje denken aan die Mario Strikers-game van een paar jaar geleden. Die was heerlijk om te spelen, maar is een stille dood gestorven doordat je maar één modus had en weinig reden had om door te spelen. Hier heb je nog wel het een en ander aan unlockables, maar na een uurtje of acht heb je al alle skill points die je nodig hebt vrijgespeeld en ben je er ook wel uit wat voor build je fijn vindt. Dan blijven de cosmetische items over, en los van een hilarisch Hagrid-masker in PS1-stijl is er niets waarvoor ik zou grinden.

De game heeft een hoop Potter-gerelateerde tierelantijnen, maar heeft uiteindelijk maar weinig vlees om het bot. Zo zien we voor het eerst de Durmstrang- en Beauxbatons-scholen (in de verte, maar toch), zijn er prachtige stadia en komen er bekende personages in de game voor. De muziek is lekker en de grafische stijl is schattig, maar je speelt dit natuurlijk voor de gameplay. Die is best lekker, maar er mist een structuur die aanmoedigt om beter te worden en strategischer te spelen. Tot nu toe heeft de ontwikkelaar niets genoemd over een eventuele toekomstige toevoeging van een Ranked-modus, dus het is onduidelijk of die we die ooit nog kunnen verwachten.

Harry Potter: Quidditch Champions is nu verkrijgbaar op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X|S, Xbox One, Nintendo Switch en pc. De game is tijdelijk gratis verkrijgbaar middels PlayStation Plus. Er is een Xbox Game Pass-, PlayStation Plus- of Nintendo Switch Online-abonnement vereist om de game online te spelen.