Metro: Awakening (PS VR2) review - Uit angst pak ik voortaan de tram

Metro: Awakening is een prequel op de eerder verschenen Metro-games en speelt zich af in 2028. De game wordt niet gemaakt door 4A Games, maar door Nederlands trots als het gaat om vr; Vertigo Games uit Amsterdam. Toch is Awakening meteen heel herkenbaar als Metro-game en geeft je door de immersie die virtual reality kan bieden haast als geen enkel ander spel het idee daadwerkelijk in die wereld rond te lopen. Het is verbluffend goed vertaald, alsof de hele reeks eigenlijk vanaf het begin bedoeld was voor vr.

Claustrofobisch

Net als zijn voorgangers speelt Metro: Awakening zich voor een groot deel af in het metrosysteem, dat veilig is voor de radiatie boven de grond, maar vol zit met allerlei andere gevaren. Daarbij heb je ook nog eens regelmatig een gasmasker nodig - het is die combinatie die al in de vorige games voor een benauwd gevoel zorgde. In Metro: Awakening was mijn brein bij vlagen zelfs zo overtuigd van mijn omgevingen en de gevaren dat ik daadwerkelijk voorzichtig adem ging halen.

Je gaat ook haast vanzelf een beetje bukkend lopen, omdat het metrosysteem claustrofobisch aanvoelt. Het is een match made in heaven voor vr-gevorderden die weleens een echte triple-A game in vr willen spelen, en kunnen genieten van de drukkende sfeer van de Metro-games.

Samengeknepen billetjes

Alleen al voor de sfeer, de omgevingen, de immersie, de geluiden, en ga zo maar door moet haast iedere vr-bezitter deze game proberen, maar ook de typische Metro-elementen komen perfect tot z’n recht. Zo voelt de HandCrank Charger daadwerkelijk oud en roestig als je er aan draait en ook de iconische, superkrachtige wapens worden angstaanjagend geloofwaardig nagebootst. Ze voelen zwaar, mechanisch en haast onhandig.

Een mooi voorbeeld is de Helsing, een soort kruisboog, waarbij je echt handmatig een aantal handelingen moet uitvoeren om te kunnen schieten en weer te herladen. En middenin de actie doe je dit met samengeknepen billetjes, kan ik je melden! De devs hebben duidelijk veel aandacht besteed aan de hele ‘feel’ van de game, dat extra wordt uitvergroot door de strakke vr-implementatie. De bekende Metro-elementen komen nóg lekkerder tot hun recht in vr dan op een beeldscherm.

Bloedstollende stealth-momenten

Ook bijzonder knap is de interactie in Metro: Awakening, waarbij je lichaam als het ware echt aanwezig is in de game. Het voelt natuurlijk om er in rond te lopen en met NPC’s te ouwehoeren, en je kunt van alles vastpakken en inspecteren, of gebruiken in gevechten of puzzels. Je moet daarnaast ook letterlijk opletten waar je lichaam zich bevindt, zeker tijdens bloedstollende stealth-momenten.

Soms bestaat de gameplay uit heerlijke guns-blazing actie, maar vaak is het een goed idee om in Metro: Awakening iets tactischer te werk te gaan, al is het alleen maar om schaarse resources te besparen. Zo kun je langs vijandige patrouilles sluipen of ze afluisteren om achter benodigde info te komen. Je kan je achter allerlei objecten in de omgeving verstoppen, maar je moet daarbij ook serieus letten op je omgeving en je virtuele lichaam. Je kan per ongeluk lawaai maken door op iets te gaan staan of door iets om te stoten, waardoor de badguys op onderzoek gaan. Oh man, je hartslag zit echt in je keel en het voelt daadwerkelijk alsof je iemand aan het bespieden bent en groot gevaar loopt ontdekt te worden!

Next-level

Tijdens het spelen van Metro: Awakening merk je aan alles dat Vertigo Games inmiddels heel goed weet wat wel en niet lekker werkt in virtual reality. Als je die kennis vervolgens toepast op een triple-A serie die haast gemaakt lijkt te zijn voor vr zoals de Metro-games, ontstaat er een magie die acuut weer bevestigt waarom ik zo heilig geloof in virtualrealitygaming. Het levert simpelweg een ervaring op die nooit mogelijk zou zijn op een beeldscherm. Begrijp me niet verkeerd, de ‘normale’ Metro-games zijn meesterlijk, maar in vr wordt het allemaal next-level.

En als ik heel eerlijk ben zijn de Metro-games niet eens echt mijn kopje thee. Ik ben geen held als het gaat om spanning en heb lichtelijk last van claustrofobie. Ik ben echter ook een gigantische vr-liefhebber en Metro: Awakening doet zo’n beetje alles goed. Ik heb hier en daar wat kleine foutjes en bugs gezien die je eventjes uit de immersie halen, maar het is niets dat niet opgelost kan worden met wat updates. Verder is Metro: Awakening einde-fucking-lijk een waardige concurrent voor Half-Life: Alyx. Ik denk dat dit het mooiste compliment is dat ik de game kan geven. Het maakt geen reet uit of je niets met Metro hebt, als je een vr-headset hebt en dit niet gaat proberen, maak je foute levenskeuzes.

Metro Awakening is nu beschikbaar op PlayStation VR2, Meta Quest Pro, Meta Quest 2, MetaQuest 3 | 3S en SteamVR.