Elke zomer is het weer hetzelfde liedje. Ik zet de Xbox, PlayStation of Nintendo Switch aan, pak de controller stevig vast en start een game op. Hoe goed de game ook is, na een paar minuten bekruipt me al het gevoel dat ik verkeerd bezig ben. Ik zit binnen met m’n gordijnen dicht terwijl het zweet over m’n wangen stroomt! Binnen de kortste keren gaat de console dan weer uit. Dit jaar is het zelfs zo erg dat Elden Ring: Shadow of the Erdtree, een uitbreiding waar ik maandenlang met smart op heb gewacht, m’n aandacht niet vast weet te houden.
Dat is doodzonde, want als er een periode is waarin er meer vrije tijd is dan ooit, is het wel de zomerperiode. Na Gamescom heb ik zelfs tweeënhalve week vakantie en daarin blijft er naast de gebruikelijke zomerse activiteit genoeg tijd over om achter de knoppenmachine te duiken. Sebastiaan schreef al uitgebreid waarom hij zo graag gamet in de zomer en hoewel ik het heel graag net zo wil ervaren, lukt dat me gewoon niet. In de zomerperiode zakt mijn zin om te gamen als een plumpudding in elkaar.
Lekker laagdrempelig
Als iets me kan helpen om uit deze flinke dip te komen, is het wel een fonkelnieuwe release om reikhalzend naar uit te kijken. Black Myth: Wukong kan zo’n game zijn, maar daar ben ik nog niet helemaal van overtuigd. Nog even afwachten dus. Maar gelukkig staat er wel een platformer op de planning die me op het lijf geschreven is en die hét perfecte medicijn tegen mijn gamedip kan zijn: Astro Bot!
Gedurende deze zomerse temperaturen biedt een laagdrempelige game waar je heerlijk hersenloos van kan genieten een uitkomst. Ik hoopte dat Crash Bandicoot ’N Sane Trilogy die uitkomst ook zou bieden, maar dat blijkt door de moeilijkheidsgraad net even andere koek. Zo’n game is genieten, begrijp me niet verkeerd, maar niet geschikt om me uit m’n gamedip te trekken. Daarvoor vergt het net iets te veel concentratie en die is maar schaars met deze hoge temperaturen.
Sony’s nieuwe paradepaardje gaat dat wel doen. Dat voel je aan alles. De onthullingstrailer blies me direct al helemaal weg. De passie voor het mooie medium druipt er vanaf. Aan alles zie je dat dit een game wordt die doet wat het moet doen: leuk zijn om te spelen.
Gameplay voorop
Bovendien laat deze game eindelijk weer eens het ‘echte PlayStation’ zien. Vroeger, vooral ten tijde van de eerste twee PlayStation-consoles en de PlayStation Portable, was Sony hét toonbeeld van creativiteit met een legio aan creatieve IP’s tot gevolg. Tegenwoordig is daar haast niets meer van over. Elke game die het bedrijf maakt moet een soort Hollywood-achtige blockbusterproductie worden, waarin tussenfilmpjes en grafische toeters en bellen de volle aandacht krijgen, ten koste van de gameplay.
Een paar jaar geleden kon ik dat nog wel aan, maar sinds ik verknocht ben aan soulslikes en indiegames geeft deze PlayStation-blauwdruk me de kriebels. Zo erg zelfs dat bijvoorbeeld God of War Ragnarök – toch een game die door zo ongeveer iedereen de hemel in wordt geprezen - na een uurtje of zeven uit mijn PlayStation 5 werd gehaald om er vervolgens nooit meer in geduwd te worden. The Last of Us: Part 3? Gaap… Uncharted 5? Nee, dank je. Nog een God of War? Stop! PlayStation heeft het idee dat productiewaarde gelijkstaat aan kwaliteit en dat is een enorme misvatting. En aan de huidige focus op liveservicegames wil ik al helemaal geen woorden vuil maken…
Hopelijk vormt Astro Bot het startschot van een nieuw PlayStation. Een PlayStation waarin creativiteit en innovatie weer voorop staan. Een plaats waar je naartoe gaat om lekker op knoppen te rammen en niet om een verhaal voorgeschoteld te krijgen dat je net zo goed als film of serie had kunnen consumeren, zonder de gameplay die bijzaak lijkt te zijn.
Al is dit natuurlijk een utopie, want aan de enorme stilte op gamegebied bij PlayStation merk je al dat al die studio’s weer bezig zijn met gigantische blockbusters die jaren ontwikkeltijd kosten. Het duurt misschien allemaal wat langer dan in de PlayStation 4-generatie – toen poepte Sony blockbusters uit alsof het niets is – maar ik verwacht vanaf volgend jaar wel weer meer van die grote filmische games.
Jammer, maar helaas. En ik geef ze ook gelijk, want deze strategie werpt al jaren z’n vruchten af. Sony heeft games nóg toegankelijker gemaakt voor de mainstream en heeft daarin haar nieuwe kracht gevonden. Hun dertien-in-een-dozijngames gaan tientallen miljoenen keren over de toonbank en de echte parels als Returnal en Demon’s Souls blijven helaas ver achter. Hier sprak trouwens mijn gamedip, vandaar die enorme zurigheid…
Weg met die dip!
Astro Bot zal dus slechts een doekje voor het bloeden van mijn PlayStation-hart zijn, maar dat is prima, want dit doekje oogt groot genoeg om m’n gamedip te verhelpen, en daar gaat het nu om. De tientallen levels en talloze epische gameverwijzingen die deze game ons gaat voorschotelen gaan het gamevuurtje in me weer flink aanwakkeren, zodat we in de winter – wanneer het pas écht de ideale tijd is om te gamen – weer volop los kunnen gaan. Is het al 6 september?
Opmerkingen