
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1634199222077_g7x18w3uxbu"> <p>Back 4 Blood volgt hetzelfde stramien als de Left 4 Dead-games: een groepje van vier mensen probeert te overleven in een door zombies (‘Ridden’) overlopen wereld, en moet de nodige wandelende lijken afschieten en allerlei taken voltooien om de zon weer te zien opkomen. Sinds 2009, het jaar waarin Left 4 Dead 2 uitkwam, zit dit genre echter niet stil: games als Warhammer: Vermintide 2 boden nagenoeg dezelfde gameplayloop, maar legden de focus op class-based knalwerk. </p><p>Toch blijft L4D2 een van de populairste zombieshooters, mede door de fantastische speler-vs-speler campagne die erin zit, en daarom hoopte ik stiekem dat Back 4 Blood ‘gewoon’ Left 4 Dead 3 zou worden. En toen hoorde ik dat er ‘speelkaarten’ in zouden zitten. Fuck.</p> </div> <div class="video-embed-container video-embed-container--16x9 rs-snippet rs-snippet__youtube" id="922a3bbf-09c5-4439-b9a3-2c916e644f4c"> <div class="youtube-rs-1634199568287_zmwu4v1xq9" data-allowfullscreen="1" data-frameborder="0" data-src="//www.youtube.com/embed/8fpkwFpPyjA?autoplay=0&amp;controls=1&amp;rel=0&amp;showinfo=0&amp;iv_load_policy=3&amp;cc_load_policy=1&amp;cc_lang_pref=en&amp;wmode=transparent&amp;modestbranding=1&amp;disablekb=1&amp;enablejsapi=1&amp;widgetid=1"></div></div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1634199236581_kjndrp07fm">Frustratie</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1634199250733_4glpl0wg03b"> <p>De eerste potjes waren… frustrerend. Waar ik in Left 4 Dead met elk willekeurig groepje spelers wel een weg door de hordes zombies kan banen, kwamen we in Back 4 Blood regelmatig vast te zitten. Zelfs op de makkelijkste moeilijkheidsgraad. Dat eerste level was qua vormgeving ook niet bepaald interessant – hoewel het lugubere sfeertje er goed in zat – en daardoor was ik flink pissed toen mijn team op onze tweede poging nét voor de allerlaatste missie van Act 1 het loodje legde. Moet ik dit helemaal opnieuw doen?! </p><p>Ja. En daarna weer. En weer. Maar gaandeweg liet Back 4 Blood z’n ware aard zien, als een uiterst sadistische game die jou wil overrompelen met belachelijke hoeveelheden zombies en vooral speciale versies van die zombies, om nog maar te zwijgen over de bosses. Weer: frustratie. Tot ik een team vond dat wél goed samenwerkte, wél communiceerde, en wél (letterlijk) voor elkaar door het vuur ging om ervoor te zorgen dat we alle vier het einde bereikten. En ik genoot ervan. Kéíhard. De game had me te pakken. </p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1634199572240_r6sg77c33ur"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-569998"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/569998/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1634199267633_mrfa2ngan8l">Speelkaarten</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1634199279766_xzpsch37r"> <p>Om het nog beter te maken blijken de door mij gevreesde speelkaarten meer een soort perks te zijn. De volgorde waarin je die kaarten kunt ‘trekken’ staat vast; de vijf die bovenaan staan worden je als eerste aangeboden. Er komt dus veel minder willekeur bij kijken dan ik verwachtte, waardoor het mogelijk is om eigen builds te maken. </p><p>Zeker op de hogere moeilijkheidsgraden is het cruciaal om de vier builds van de personages op elkaar af te stemmen. Er zijn basic kaarten die bijvoorbeeld health, stamina of mêlee-schade boosten, maar ook diepgaandere kaarten die bijvoorbeeld je loopsnelheid kort verhogen nadat je geraakt bent of je damage op de zwakke plekken van de Ridden verhoogt. Het duurt even voor je alle mogelijkheden van de decks doorhebt (het zijn er veel), maar als het kwartje eenmaal valt, werkt het uitstekend en wil je alleen maar meer vrijspelen. Zeker in samenwerking met anderen.</p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1634199294701_dbn122dzzr8">Progressie-perikelen</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1634199307635_se6nvsev8m"> <p>Back 4 Blood is een bitch van een game als het aankomt op progressie. In de singleplayer moet je in één ruk alle vier de Acts uitspelen (waar je úren mee zoet bent) omdat je alleen in het allereerste level kunt starten. Dat is alleen al kut door de domme A.I. van je teamgenoten, en daar komt bij dat je in singleplayer gelijk toegang hebt tot álle speelkaarten, wat het gevoel van progressie verneukt. </p><p>Online is er wel progressie, maar ook dat heeft een kanttekening: als de host van de game weggaat, wordt jouw progressie niet opgeslagen. En moet je dus in een ander potje weer helemaal opnieuw beginnen. Het is een uitzondering dat een willekeurig groepje lang genoeg bij elkaar blijft om één Act helemaal uit te spelen (ze zijn verrassend lang), en daarom duurde het meer dan tien uur voor ik eindelijk bij Act 4 was aangekomen. Als je met vrienden speelt heb je daar geen last van, dus het is verstandig om snel een groepje te vinden waar je mee kunt spelen. Voor het verhaal doe je het sowieso niet, dat is compleet verwaarloosbaar.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1634199575557_pvp2l976vqo"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-660887"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/660887/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1634199322035_gh0wrbjjr27">Sadisme</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1634199332893_kotd44va6c"> <p>Samenwerking is cruciaal, nog veel meer dan in Left 4 Dead en andere games binnen het genre. In de latere levels en hogere moeilijkheidsgraden begint de game namelijk sadistische proporties te krijgen: bovenop jouw eigen speelkaarten, is er de ‘Game Director’, die zijn eigen kaarten inzet aan het begin van een level om jouw leven zuur te maken. Die ‘negatieve’ kaarten kunnen bijvoorbeeld variaties op zombies zijn (die in de fik staan, exploderen, of bepantsering dragen), een dichte mist in het level verspreiden of speciale bosses loslaten. Zo is er de Hag, een soort Witch uit Left 4 Dead op steroïden, die zijn aandacht op één speler vestigt en doodeng is.</p><p>Door de Game Director weet je nooit hoe een level er precies uit komt te zien, wat enorm veel variatie met zich meebrengt. Het leveldesign zelf is niet bepaald interessant, en in sommige levels moet je meerdere keren door dezelfde gebieden heen, maar onder andere door de tijd van de dag, de kaarten die je tegen je krijgt en de pure willekeur van de Ridden voelde nog geen enkele game hetzelfde aan. </p><p>De flow in de levels is om te smullen: van rustige periodes waarin je de omgeving in je opneemt en langzaam enkele zombies afmaakt, val je zonder aankondiging in een gigantische bak met chaos. Drie of meer speciale Ridden, hordes aan normale, een boss erbij; paniek. Er zijn ook allerlei ‘set-pieces’, waarbij je bijvoorbeeld de ramen van een bibliotheek moet dichttimmeren of voorraadkisten aan een helikopter moet koppelen, waarbij je die chaos van tevoren kunt verwachten. De suspense die je voelt in afwachting van zo’n set-piece is heerlijk, en elkaar te midden van al die paniek te hulp schieten is enorm belonend. </p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1634199578664_422ke91ixj1"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-552539"> <figure class="resized-image"> <img alt="Back 4 Blood" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/552539/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1634199349605_02xjqs2p7n8">Hardcore</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1634199362669_nd4v140htfa"> <p>De basics van Back 4 Blood zijn prima: het schieten voelt goed en wapenmodificaties geven je het nodige om mee te sleutelen – al is het vervelend dat je modificaties niet van wapens af kunt halen zonder ze te vervangen met een ander. De spelwereld nodigt daarbij uit om verkend te worden en de zombie-AI is onvoorspelbaar en bikkelhard. </p><p>De game is duidelijk gemaakt voor de hardcore fans van games als Left 4 Dead 2, en tegelijkertijd een logische evolutie van de klassieke co-op-zombie-formule. Het is bewonderingswaardig dat Turtle Rock Studios besluit alleen die hardcore spelers aan te spreken, want de kans is groot dat de meer casual gamer zich keihard buitengesloten voelt. Dat brengt me wel op een gígantisch gebrek voor doorgewinterde spelers: deze game heeft geen online PvP-campagne, terwijl dat dé reden is dat ik honderden uren in L4D2 heb gestoken. In plaats daarvan is er een Swarm-modus, met een steeds kleiner wordende cirkel waarin je in de huid van de speciale Ridden kunt kruipen. Leuk, maar lang niet zo fantastisch als een PvP-campagne, waardoor ik twijfels heb over hoe lang ik deze game nog blijf spelen. </p> </div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
<div class="article-conclusion"> <div class="article-conclusion__title-wrapper"> <h2 class="article-conclusion__title">Ons oordeel</h2> </div> <div class="review conclusion rs-snippet rs-snippet_review"> <div class="rating"> <div class="rating__value rating__value--80">8</div> <div class="rating__graphic-container"> <div class="rating-text-wrapper"> <div class="rating__graphic--text"> <div class="rating__value-text">80</div> </div> </div> </div> </div> <div class="review__summary"> <span>Speelkaarten bieden toffe build-mogelijkheden en genoeg variatie, de flow in de verrassend lange levels is om te smullen en het zombieschieten voelt ouderwets lekker. Back 4 Blood is een uitdagende, bijna sadistische evolutie van de Left 4 Dead-formule die alleen hardcore fans van het genre zal aanspreken. Maar daarom is het ontbreken van een PvP-campagne onbegrijpelijk.</span> </div> <div class="review__container"> <div class="review__list-wrapper"> </div> </div> </div> </div>
</article>


Back 4 Blood review (Xbox Series X) - De sadisitische evolutie van Left 4 Dead

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links