
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="e4f34702-4e2d-4b59-8dbc-a551c078739d"><p style="text-align: justify;">Daar glijdt Bats weer door Gotham City, z’n zwarte, gescheurde cape wapperend in de koude wind. Het sneeuwt, over de radio hoor ik bad guys praten over hun psychotische bazen of klagen over deze fucked up stad, en her en der verspreid kom ik groene puzzels tegen, achtergelaten door Enigma (ja, dat is gewoon The Riddler alleen dan nog zonder fancy vraagteken-suit). Het is een same old dag in de wereld van Arkham, zo lijkt het op het eerste gezicht. We zijn dan wel het verleden in gedoken, met een Caped Crusader als redelijk groentje die tot nu toe voornamelijk met simpel tuig te maken heeft gehad, maar dat verschil is vrij oppervlakkig. Origins lijkt gewoon Arkham City te zijn met een laagje vintage eroverheen.<br/>Totdat ik een crimescene moet onderzoeken…</p><p></p><h2 style="text-align: justify;"><strong>USP 1: Batman de Speurneus</strong></h2><p style="text-align: justify;">Wat mensen nog wel eens schijnen te vergeten, is dat Batman <a href="https://www.comicvine.com/detective-comics-27-the-case-of-the-chemical-syndi/4000-105764/" target="_blank" title="Detective Comics 27">the greatest detective in the world</a> is. Want ja, de beste vleermuisdude is recentelijk vooral dankzij de Dark Knight-films gemeengoed geworden, waar hij vrij weinig speurwerk in deed. De ontwikkelaar van Batman: Arkham Origins, Warner Bros. Montréal, legt in dit deel echter wat meer de nadruk op de onderzoeks-skills van Bats. Met hele coole gevolgen. Een crimescene onderzoeken begint zoals we gewend zijn in Arkham-games, namelijk met het aanzetten van je Detective Mode waarna er een computer-‘grid’ over de omgeving verschijnt. Maar waar je in City/Asylum vervolgens alleen maar een paar dingetjes kon scannen, waarna je meestal een bloedspoor of iets dergelijks moest volgen, dien je nu daadwerkelijk wat basale Sherlock-arbeid te verrichten.</p><p></p><p style="text-align: justify;">Als je namelijk genoeg points of interest hebt gescand, dan kan je door de misdadige gebeurtenis heen ‘spoelen’, alsof het verleden, in blauwe computergraphics, zich nogmaals voor je ogen uitspeelt. Dat is de power van de Batcomputer, mensen! Vervolgens kan je op je gemak op zoek naar nieuwe, scanbare punten, weergegeven in het rood, een kleur die strak afsteekt tegen al het blauwe. Zo kom je steeds dichterbij de waarheid, becommentarieert door Batman zelf (nou ja, ‘zelf’ is niet helemaal waar, want het is Ezio). Het is doodeenvoudig, maar erg leuk en op magische wijze voel je je toch een bij de pinken detective als je zo’n crimescene opgelost hebt. Dat elke idioot het kan, daar moet je niet bij stil staan.</p><p></p><h2 style="text-align: justify;"><strong>USP 2: Batman vs bad asses</strong></h2><p style="text-align: justify;">Over idioten gesproken, Batman krijgt dit keer weer te maken met een rits minder dan prettig gestoorde freaks. Zoals het hoort. In het redelijk slanke, maar best wel effectieve verhaal in Origins, krijgt Battie op Kerstavond een achttal huurmoordenaars op z’n dak, ingehuurd door Black Mask. Er zitten vervolgens wat plotwendingen in, waardoor steeds meer schurken zich aandienen (ook heel Arkham City-achtig), maar dat is natuurlijk wat je verwacht. Die database in je START-menu moet namelijk weer flink gevuld worden met profielen en weetjes. Iets minder voorspelbaar is de manier waarop je met huurmoordenaars zoals Deathstroke en Copperhead afrekent. Waar in voorgaande Arkhams de eindbaasgevechten varieerden van ‘lame’ tot aan ‘kort en slapjes’, is er dit keer duidelijk meer aandacht aan de epische clashes besteed.</p><p></p><p style="text-align: justify;">De knokpartijtjes zijn niet allemaal even vet en memorabel, maar sommigen zijn wel lekker uitdagend, terwijl anderen gewoon grappig bedacht of extreem stoer zijn. Hoewel Warner Bros. Montréal daarbij -zoals bij alles eigenlijk- royaal heeft geleend van Rocksteady, zullen ze langer in je hoofd blijven hangen dan de boss-battles van hun voorbeeld. De leerling overtreft de meester, maar de leerling kan desalniettemin nog genoeg leren van de Rotsstevige Papi’s…</p><h2><strong>Ik hoor je wel…</strong></h2><p style="text-align: justify;">Tot zover de twee, ehm… semi-grote verschillen in gameplay ten opzichte van Arkham City. Voor de rest zit de verantwoording voor een nieuw deel ‘em natuurlijk in het verhaal en daarbij de setting die een stukje terug in de tijd is gegaan, maar aan dat laatste kleeft trouwens ook meteen groot nadeel: Warner heeft hiermee een excuus gevonden om eens flink te bezuinigen op het gebied van voice-acting. Per slot van rekening zijn de hoofdrolspelers hier een stuk jonger en dan kan je dan best een TOTAAL andere stem hebben, niet waar?</p><p></p><p style="text-align: justify;">In het geval van Batman is dat dan ook zo en heeft het brommende, resonerende en ultra-stoere stemgeluid van <a href="https://www.imdb.com/name/nm0175834/?ref_=nv_sr_1" target="_blank" title="Kevin 'Baas' Conroy">Kevin Conroy</a> plaats moeten maken voor die <a href="https://www.imdb.com/name/nm1886746/?ref_=tt_cl_t1" target="_blank" title="Roger Craig Smith">lamlul</a> die alles van Ezio, Chris Redfield tot aan Sonic heeft ingesproken. Ik heb redelijk gevoelige oren en irriteer me kapot aan het feit dat de man elke fucking halve zin afsluit met een kreunende zucht:<br/><em>‘The more I learn about the Jokurrrr *hijg* the more I realize *kreun*, there’s something really different about hhhhhhhim *zwoeg*.’</em><br/>Alsof hij enorm z’n best moet doen om deze stem op te zetten. Maar goed, hier zullen jullie hoogstwaarschijnlijk minder last van hebben dan ik en gelukkig maakt Bats brute pak en dito overkomen het een en ander goed.</p><p></p><p style="text-align: justify;"><a href="https://www.imdb.com/name/nm1684869/?ref_=fn_al_nm_1" target="_blank" title="Troy 'Topper' Baker">Troy Baker</a>, de baas die ook Joel in The Last of Us insprak, weet daarentegen <a href="https://www.imdb.com/name/nm0000434/?ref_=nv_sr_1" target="_blank" title="Mark 'Master Jedi' Hamill">Mark Hamill</a> z’n Joker briljant te imiteren! Een betere vervanging hadden ze niet kunnen vinden, want hij is echt een enorm veelzijdig stemtalent dat Nolan North snel genoeg van de troon zal stoten als Voice Acting Baas Boven Baas. Maar met zijn fantastische imitatie wordt de redenatie dat mensen een andere stem hebben als ze jonger zijn, natuurlijk meteen omver gekegeld als een wankelende dronkaard. Ik zweer je, deze knakkers zijn in de plaats gekomen voor Conroy en Hamill om de simpele reden dat ze goedkoper zijn, en dit tussendeel van Arkham (want dat is het) een beperkter budget heeft.</p><p></p><h2 style="text-align: justify;"><strong>Same city, different day</strong></h2><p style="text-align: justify;">Op bovenstaande veranderingen na, heeft Origins bijna dezelfde stad als Arkham City, een groot deel van diens moves (blijkbaar heeft Bats zichzelf door de jaren heen weinig meer aangeleerd), een bijna identieke Challenge Mode, vergelijkbare extra’s en lijken zelfs veel side-missions op die van z’n grote voorganger. En dit is ook best makkelijk te verklaren: de beste jongens van het kersverse Warner Bros. Montréal -opgericht in 2010- hebben alleen nog maar de Wii U Armored Edition van Arkham City op hun naam staan. Nu moeten ze de Arkham-franchise overnemen van meestersmeder Rocksteady, en dat is een lastige taak, helemaal omdat ze niet enorm veel tijd hebben gekregen om de serie hun eigen te maken.</p><p></p><p style="text-align: justify;">Dus wat doe je dan? Dan geef je het recente deel een opfrisbeurt, plak je daar een nieuw verhaal in en voeg je 1 of 2 Unique Selling Points toe plus, jawel, een multiplayer (waarover een andere keer meer) door een externe studio in elkaar geknutseld. Misschien een paar mini-inovaties erbij, zoals een iets beter level-systeem waarmee je upgrades kunt verdienen door opdrachten te vervullen en wat vijanden die wat onverwachte dingen doen, waarmee ze helaas tegelijkertijd de vloeiendheid van de combat onderbreken. Maar buiten dat? Gewoon weer een dag in de wereld van Arkham.</p><p></p><p style="text-align: justify;">Het gevolg is helaas, maar niet heel onverwacht, een game die -hoewel zeker zo omvangrijk en vadsig vol gepropt met onnoemelijk veel extraatjes en unlockables- een stuk minder briljant is dan City en Asylum. Want daarin zak je nooit door de vloer van een lift, vallen er amper grote stukken textures in de graphics weg en lijkt de stoere counter-combat een stuk beter en instinctiever te ‘flowen’ (check voor bewijs onze Let’s Play van Origins). Gelukkig moet je het dikke concept van Arkham FLINK verneuken om er een kutgame van te maken, dus dat is dan ook gelukkig zeker niet gebeurd. Want Batman blijft natuurlijk een opperbaas die stukjes Chuck Norris van tussen z’n tanden weg pulkt en plakjes Jason Statham van onder z’n laarzen wegschraapt.</p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Batman: Arkham Origins - Review

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links