
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="ec9bbc4c-2d59-48fc-bffa-8c07260d5adc"><p class="Body" style="text-align: left;">Online verontwaardiging is gevaarlijk. Ja, het is vaak bijzonder bevredigend om iets gemeenschappelijk te mogen afzeiken, maar de kans bestaat altijd dat de massa het ‘fout’ heeft en dat iets stiekem toch gewoon heel erg goed blijkt te zijn. Maar aangezien er nauwelijks mensen bestaan die op hun uiterst vocale meningen durven terug te komen, zorgt deelname aan de ‘internet-haatmachine’ er meestal voor dat je jezelf dus onnodig van heel veel toffe shit afschermt. Deze nieuwe Battletoads is daar een goed voorbeeld van.</p><p class="Body" style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/xyJI_uFRZSY" width="560"></iframe></p><p class="Body" style="text-align: center;"></p><h3 class="Body">Flash!</h3><p class="Body">Battletoads is sinds z’n aankondiging, tijdens de E3 van vorig jaar, eigenlijk alleen maar neergesabeld door zo goed als elke <i>keyboard warrior</i> die enkele seconden naar de trailer had gekeken. Waarom? Voornamelijk de grafische stijl. Het zou té cartoonesk zijn, te simpel getekend, teveel ogend als een goedkope Flash-game. Toegegeven: ook ondergetekende had hierdoor weinig hoop in het project. Ik was immers al gewend geraakt aan de stoere, volledige 3D-look van hun cameo in Killer Instinct. Dat hun eerste nieuwe game in 26 jaar dus voor een semi-olijk Cartoon Network-stijltje zou gaan, was teleurstellend.</p><p class="Body" style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/3xzwafCJ28I" width="560"></iframe></p><p class="Body" style="text-align: center;"></p><h3 class="Body">In je eentje</h3><p class="Body">Maar net zoals je een gerecht pas kunt beoordelen nadat je het in je mond hebt gehad, moet je een game toch wel echt zelf hebben gespeeld voordat je het (zoals in het geval van Battletoads) voor dood kunt verklaren. Nou, ik kan je vertellen dat het internet er goed naast zat. Dat ík er goed naast zat. Want Battletoads is hartstikke leuk. En verrassend authentiek ten opzichte van de bikkelharde en verrassend gevarieerde beat-‘em-ups van vroeger.</p><p class="Body">De opzet is dan ook zo goed als hetzelfde: kies één van de drie titulaire Ninja Turtle-kloons (of alle drie, als je twee maten over de vloer hebt) en beuk je een weg door alle vijanden heen. Speel je in je eentje? Dan kun je wanneer je wil schakelen tussen de snelle Zitz, de gebalanceerde Rash en de hard beukende Pimple. Maar het is natuurlijk het leukst met z’n drieën op de bank, ieder met z’n eigen Battletoad.</p><p class="Body" style="text-align: center;"><img alt="Battletoads Xbox" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/647061/?width=727" title="Battletoads Xbox" width="608"/></p><p class="Body"> </p><h3 class="Body"><strong>Turbo, turbo</strong></h3><p class="Body">Zoals een degelijke Battletoads-game betaamt zijn er tussen de ‘normale’ vechtlevels ook segmenten gepeperd die het qua gameplay en zelfs genre over een compleet andere boeg gooien. Van minigame-achtige tijddoders als steen-papier-schaar, tot levels die zich volledig wagen aan shmup-actie en <i>endless runner</i>-achtig obstakelracen. Voor de fossielen onder ons: ja, ook deze game bevat een Turbo Tunnel-level. Maar geen paniek, want deze is iets makkelijker dan die van de NES-game.</p><p class="Body">De meeste van deze minigames zijn uiterst vermakelijke afleidingen, maar ik heb er ook een paar meegemaakt die ik zonder enige twijfel uit de game had gesloopt als ik daar de macht voor had. Zoals een puzzelsegment waar ik om contractuele redenen niet over mag praten. Soms zit het mee, soms zit het tegen.</p><p class="Body"> </p><p class="Body" style="text-align: center;"><img alt="Battletoads Gameplay" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/647062/?width=727" title="Battletoads Gameplay" width="608"/></p><p class="Body"> </p><h3 class="Body"><b>Tongen</b></h3><p class="Body">Gelukkig is de hoofdgameplay extreem solide. Het verrassendste aan deze nieuwe Battletoads is dan ook dat het die typische, partygame-achtige variatie helemaal niet nodig heeft, want de combat is diepgaander dan het ooit is geweest. Voor sommigen is het misschien zelfs té diepgaand: de relatief uitgebreide verzameling moves die je kunt uitvoeren met die drie aanvalsknoppen (die allemaal ook nog eens een andere functie krijgen tijdens een sprong of met de L-trigger ingedrukt) kan voor een leek in eerste instantie wat overweldigend en intimiderend overkomen. Vooral de tongmoves die je met de linker trigger doet voelen hierbij niet bepaald intuïtief: zo kun je vliegjes eten, op vijanden spugen en je tong gebruiken als een zweep, maar ik kan je garanderen dat je de knoppencombinaties voor deze acties geheid een keer of twintig door elkaar haalt.</p><p class="Body" style="text-align: center;"><img alt="Battletoads Gameplay 2" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/647063/?width=727" title="Battletoads Gameplay 2" width="608"/></p><p class="Body"> </p><h3 class="Body"><b>Battle May Toad</b></h3><p class="Body">Liefhebbers van diepgaande <i>character action games</i> kunnen deze nieuwe Battletoads echter spelen als een tweedimensionale Devil May Cry. Dat is denk ik ook de bedoeling, gezien de game ook een ontwijkmove bevat die je op elk mogelijk moment kunt uitvoeren - dus ook tíjdens je vijf-hit luchtcombo. Je voelt je daardoor erg vrij in je aanvalsopties en strategieën, aangezien je elk benadering kunt annuleren met een druk op de knop.</p><p class="Body">Ja, dames en heren: Battletoads is een game waar je daadwerkelijk góéd in kunt worden! De game vereist dus wel wat gewenning, maar weet alsnog een goede balans te vinden tussen de directe toegankelijkheid van het beat-‘em-up-genre en de complexiteit van bijvoorbeeld een Hideki Kamiya-titel. Eerlijk gezegd had ik dat totaal niet verwacht.</p><p class="Body" style="text-align: center;"> <img alt="Battletoads Gameplay 3" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/647064/?width=727" title="Battletoads Gameplay 3" width="608"/></p><p class="Body"> </p><h3 class="Body"><b>Sabotage</b></h3><p class="Body">Zelfs het aanvankelijk afzichtelijke grafische stijltje komt goed tot z’n recht in de volledige context van de game, aangezien het een vehikel is voor zowel extreem cartooneske actie (waarbij de lichamen van de ‘toads letterlijk transformeren in dieren en apparaten) als de ietwat satirische, Rick &amp; Morty-achtige humor van de tussenfilmpjes. Battletoads is dus hele dikke primaen ontwikkelaar Dlala Studios lijkt precies te weten wat ze doen.</p><p class="Body">Sterker nog: de game wordt eigenlijk alleen maar gesaboteerd door de grote, hyperactieve nadruk op minigames en geforceerde variatie. Oh, én het feit dat het kort na het serieuzere, mooiere en toch wel superieure Streets of Rage 4 uitgekomen is, waardoor het contextueel allemaal wat goedkoop overkomt. Maar als je Battletoads gewoon neemt voor wat het is, dan is het een verdomd hilarische en diepgaande beat-‘em-up die veel meer weet te zijn dan trailers ooit kunnen overbrengen. Fuck de haters, yo.</p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Battletoads review - Mooi groen is niet lelijk

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links