
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="c321c8a0-ff03-4a35-9e56-8b7efebb965d"><div style="text-align: justify"><strong><p></p></strong>Tijdens mijn hands-on sessie met de Xbox 360 versie van Bully: Scholarship Edition vielen me drie dingen op. In de eerste plaats werd ik aangenaam verrast door het feit dat de originele PlayStation 2 game (Canis Canem Edit) een flinke grafische boost had gekregen; de personages zagen er stukken beter uit, evenals de campus zelf. In de tweede plaats was daar de nieuwe content (acht nieuwe missies, vier nieuwe vakken) en ten derde werden we getrakteerd op een multiplayer mode waarin de minigames als schoollessen tegen elkaar gespeeld kunnen worden; iets dat niet mogelijk was in het origineel.
<p><strong>De kracht van de Wii<br/></strong>De Wii versie die ik voor deze review speelde bood mij nog een extra verrassing: de goed uitgewerkte besturing, dé kracht van de Wii. Het vechten gaat bijvoorbeeld door slaande bewegingen te maken met zowel de nunchuck als de remote. Je lockt, net als op de Xbox 360, op de tegenstander en kunt vervolgens de handjes flink laten wapperen. Ook het maken van combo’s en verschillende opeenvolgende slaande en schoppende bewegingen registreert de Wii opperbest. Maar laat ik niet gelijk de nadruk leggen op het vechten, want dat staat eigenlijk helemaal niet centraal in Bully.</p>
<p><strong>Gebalanceerd bewegen<br/></strong>Bij de eerste scheikundeles mocht ik chemische goedjes mixen door draaiende, gietende en roerende bewegingen te maken met beide controllers. Het deed me af en toe denken aan m’n scheikundelessen van tien jaar geleden. Hoewel de besturing op de Wii voor een extra dimensie zorgt, vraag ik me wel af wat de criteria van Rockstar zijn geweest om te bepalen wat je wel en niet met bewegingen bestuurt. Zo is het gooien met een baksteen gewoon locken en op de B-knop drukken, waar ik stiekem had gehoopt op een werpende beweging om de baksteen uiteindelijk weg te smijten. Ook het schieten met de katapult is een kwestie van locken en op B drukken, een kind kan de was doen. Een logische vraag zou zijn waarom Rockstar de kracht van de Wii hier niet benut. Immers, wanneer je vanuit een boom met de katapult op trainende footballspelers moet schieten, richt je volledig vrij, zonder de hulp van een auto-aim optie, met de remote en laat je het elastiek los door op B te rammen. Het antwoord is dat men een balans heeft gezocht tussen het gebruiken van bewegingen en het luiere drukken op knopjes. Bovendien kun je met voorwerpen ook meppen, en om verwarring te vermijden is een duidelijk onderscheid gemaakt. Want een baksteen weggooien terwijl je er eigenlijk mee wilt slaan... daar zit niemand op te wachten.</p>
<p><strong>Schoolreisje<br/></strong>Bully biedt de speler een avontuur zoals ik dat graag zie in een videogame. De sfeer en uitstraling is uniek in z’n soort en daarom extra te waarderen. Als je de game aan het spelen bent, zul je vermoedelijk, net als ik, niet begrijpen dat deze game vorig jaar zo’n controverse heeft veroorzaakt want Bully is feitelijk maar een onschuldig spelletje met een flinke dosis humor. Mensen die dit spel als schadelijk zien voor de jeugd, begrijpen de ironie er niet van. Voor mij is Bully een tof schoolreisje naar een ouderwetse kostschool zoals je die kent uit de films. Als je het spel nog niet gespeeld hebt, is dit hét moment om die fout goed te maken.</p>
<p><strong>Halen als...<br/></strong>- Je de geur van schoolbanken en schoolkrijt mist. <br/>
- Je jongens wilt kussen. <br/>
- Schooluniformen je opwinden.</p>
<p><strong>Conclusie<br/></strong>Ik kan niet herinneren wanneer ik voor ‘t laatst zo hard heb gelachen bij een videogame als bij Bully. Bully is in één woord geweldig!</p></div>
</div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Bully: Scholarship Edition

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links