
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="541dde5f-cd77-4d44-925e-1d283097d1d9"><p>Waarschijnlijk ben je ziek van de term ‘terug naar de roots van de franchise’, maar het is echt waar waar: Call of Duty: Black Ops Cold War voelt als een soft-reboot. En ondanks dat Black Ops 4 in de kern een goede game is, blijft de Koude Oorlog een van de vetste settings uit de reeks. Dat is waar Cold War het dan ook voornamelijk van moet hebben.</p><p><img alt="Black Ops cold war" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/644988/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" title="Black Ops cold war" width="608"/></p><h3><b>Welcome to Amsterdam</b></h3><p>Raven Software nam dit jaar min of meer de campagne van Treyarch over en zat duidelijk vol goede ideeën. We gaan weer helemaal terug naar de jaren tachtig en zitten de mysterieuze Sovjetspion Perseus op de hielen. Perseus stal gegevens van het Manhattan Project, kwam heel dichtbij het kapen van een nucleaire bom in Vietnam en is klaar om de Koude Oorlog voor eens en voor altijd te beslissen. Het is een heerlijke historische inslag die je eraan herinnert waarom de eerste Black Ops-games zo vet zijn: complottheorieën aan de hand van levensechte beelden en in dit geval Googelen wat voor idiote cowboy Ronald Reagan ook alweer was.</p><p>De game begint trouwens in ons eigen Amsterdam: een bar genaamd De Stier met voornamelijk (hilarisch) Belgisch sprekende gasten, een hoop fietsen en veel rode lichten. Het is net als veel levels in de game een vrij korte missie, maar etaleert goed de jaren tachtig-spionnen-wereldreis die de campagne is. Een van de hoogtepunten is de missie met Woods, waarbij je in het pikkedonker een Sovjet-trainingsfaciliteit binnendringt dat een Amerikaans stadscentrum moet voorstellen. Je pompende machinegeweer onder begeleiding van classic rock, het hilarische geschreeuw van één van de meest geliefde Call of Duty-personages ooit en het gigantische, nagemaakte Witte Huis maken het plaatje helemaal af. Dít is waarom je Black Ops speelt!</p><p><img alt="Black Ops Cold War" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/644989/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" title="Black Ops Cold War" width="608"/></p><h3><b>Eenvoudige keuzes</b></h3><p>Toch weet Cold War niet de emotionele hoogtepunten van de eerste twee delen te bereiken. Geen zorgen: er is een uitstekende mindfuck, maar deze wordt tamelijk laat geïntroduceerd en de daaropvolgende keuze tussen de twee eindes is bijzonder zwart-wit. Het keuzesysteem uit Black Ops 2 keert namelijk ook terug. Denk aan wat dialoogopties, twee zijmissies en soms zelfs optionele doelen binnen een missie die – na een beetje rondklooien met verschillende saves –een zeer lichte invloed op het verhaal hebben.</p><p>Het helpt ook niet dat je zelfgemaakte, maar onzichtbare personage - behalve wanneer je als Mason speelt - geen stem heeft en je met niemand in de campagne écht een band opbouwt. Op een bepaald punt in de game moet je bijvoorbeeld twee van je teamgenoten redden, maar die keuze heeft simpelweg nul gewicht.</p><p><img alt="Black Ops cold war" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/644990/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" title="Black Ops cold war" width="608"/></p><p>Dan komen enkele missies met wat meer experimentele gameplay, zoals een Hitman-achtige infiltratie in het Loebjanka en een meer open stealthmissie in Berlijn, toch beter uit de verf. In die eerste verken je bijvoorbeeld het gebouw om een keycard te bemachtigen en is er een handvol manieren waarop je dat kunt bereiken. Het zijn geinige intermezzo’s die het knallen opbreken, maar ook weer niet zo memorabel als een Operation Clean House uit Modern Warfare.</p><p>Uiteindelijk is de campagne ‘gewoon leuk’, met een goede covert operations-sfeer, prima variatie in missies en een redelijk uitgewerkt complot. Aan de andere kant had er wellicht meer in gezeten. Het is zelfs voor een Call of Duty-game vrij kort en voelt het ook vooral als een opzet voor het overkoepelende verhaal van de andere modi en Warzone. Ik bedoel: dat de canon van Black Ops en Modern Warfare nu één zijn, zegt genoeg.</p><p><img alt="Black Ops cold war" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/644991/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" title="Black Ops cold war" width="608"/></p><h3><b>Hoge nood</b></h3><p>Over de nieuwe Zombies-modus kan ik kort zijn: die is heerlijk. Die Maschine begint een gloednieuw verhaal en betreft een soort remake van Nacht Der Untoten. De buitenomgevingen compenseren de nauwe, donkere gangen van de bunker onder het verlaten gebouw en geven elke ronde een lekkere flow van binnen verkennen en naar buiten vluchten. Voor amateur-zombiejagers is het daarnaast goed nieuws dat je de eerste grofweg vijftien rondes een objective te zien krijgt, zodat je altijd wat meekrijgt van het verhaal achter die mysterieuze machine.</p><p>Voor het eerst is Zombies daarnaast in alle opzichten gelinkt aan de rest van de game. Dat betekent met je eigen loadouts spelen, gedeelde progressie en operators, en een Warzone-achtig wapengradatie- en armorsysteem. Spullen, wapens en zelfs perks die zombies droppen kun je daarom upgraden bij een upgradestation om beter weerstand te bieden tegen de pittige hoeveelheid ondoden die de game op je afvuurt. Een andere briljante feature is trouwens Exfil, de kans om na elke zoveel rondes je biezen te pakken en extra beloningen te verdienen als je de exfil overleeft. Grappig genoeg is de feature geboren uit de hoge nood die de devs regelmatig hebben als ze een avondje bier tanken en zombies neerknallen.</p><p><img alt="Zombies" height="343" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/644992/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" title="Zombies" width="608"/></p><h3><b>Goed, niet verrassend</b></h3><p>Hoewel het ontzettend geinig was geweest als we in de multiplayer van Cold War helemaal niet zouden schieten, maar elkaar intens zouden aanstaren in een volle lobby, is de modus uiteraard weer terug zijn klassieke vorm. Kortgezegd speelt Cold War als een zonnetje, en veel meer ‘arcade’ dan de Infinity Wards-spellen. Je beweegt min of meer als een supersoldaat met peper in z’n reet en omdat iedereen 150 health heeft, ligt de focus meer op pure, iets langere duels. De game kent een gevoel van schieten dat doet denken aan Black Ops 2, een game die natuurlijk bekendstaat om z’n sublieme gunplay. Gevechten in Cold War zijn dan ook intens spannend met lekker zwaar knallende wapens – mits de <em>hit detection</em> op orde is.</p><p>Los van bovenstaande merk je vooral aan Cold War dat het de vruchten plukt van Modern Warfare’s revolutionaire veranderingen. Neem Gunsmith. Deze fantastisch uitgebreide wapen-customizationoptie is uitgebreid met zeer gedetailleerde statistieken en Wildcards, maar verder onveranderd. Zelfs de menu’s zijn vrijwel identiek en laten je twijfelen of je wel de goede game aan het spelen bent. Het doet de game op veel fronten goed en het is natuurlijk allemaal vanwege de integratie met Warzone (daarover later meer), maar echt verrassend of origineel is Cold War niet.</p><p><img alt="Black Ops Cold War" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/644993/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" title="Black Ops Cold War" width="608"/></p><h3><b>Chaotische fun</b></h3><p>Qua modi biedt Cold War ook min of meer wat je verwacht: vooral 6v6-maps en – voor het eerst in een Black Ops-game – ook 12v12-maps in Combined Arms. Als iemand die door de bomen het bos niet meer ziet in Ground War uit Modern Warfare is het handjevol kleinschaligere slagvelden best wel prettig. Zelfs op Armada, een vloot van schepen waartussen je kunt scheuren met jetski’s en boten, weet ik eindelijk een beetje het overzicht te houden tussen al het geweld. Ook Crossroads, een James Bond-achtige sneeuwmap, is nét een tikkie kleiner dan je zou verwachten voor een Battlefield-achtige modus, waardoor je geen kilometers hoeft af te leggen tussen de te veroveren punten.</p><p>Echt nieuw is Fireteam: Dirty Bomb. Deze zeer grootschalige modus dropt tien teams van vier op de map, waarna ze uranium moeten verzamelen en de bom verdedigen die ze daarmee op scherp zetten. Het kan eerlijk gezegd nogal chaotisch zijn door de spawnfrequentie van teamgenoten, maar verder is het best een verfrissende manier van spelen. Het belangrijkste is echter dat het met de grote maps Alpina en Ruka overkomt als een voorproefje van de nieuwe Warzone-map, die er ongeteijfeld in de komende maanden komt. Tot die tijd is Verdansk echter nog onze vaste thuisbasis voor een lekker potje battle royale.</p><p><img alt="Black Ops cold war" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/644994/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" title="Black Ops cold war" width="608"/></p><h3><b>Vredesakkoord binnen Call of Duty</b></h3><p>Als Cold War namelijk iets heel goed doet, dan is het de integratie met… nou ja, alles eigenlijk. Progressie wordt gedeeld met Warzone, battle pass-content is zelfs beschikbaar in Warzone en Modern Warfare en ook binnen de game maakt het geen hol uit welke modus je speelt om progressie te maken. Tel de cross-play- en cross-gen-ondersteuning daarbij op en Cold War is de definitieve stap naar een game als een service. Het is alsof Black Ops Cold War, ironisch genoeg, een vredesakkoord met de andere subseries heeft gesloten.</p><p>Een service die nog wel even op gang moet komen. Ondanks de twee extra slagvelden van Fireteam is Cold War met z’n in totaal tien maps bij lancering namelijk wel een beetje karig. In 2020 is dat gelukkig meer iets om rekening mee te houden dan een dealbreaker. Zo heeft Activision vorig jaar bewezen een constante stroom aan gratis maps voor alle soorten modi te bieden en is het een kwestie van tijd voordat het aanbod een beetje uitdijt.</p><p><img alt="Black Ops cold war" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/644995/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" title="Black Ops cold war" width="608"/></p><p>Voor nu is Black Ops Cold War vooral weer een iteratie op wat daarvoor kwam. Er zijn genoeg redenen om de game te gaan spelen, maar niets zal je echt wegblazen. Wees er dus op voorbereid dat in ieder geval het begin van deze Koude Oorlog minder spannend is dan je misschien had gehoopt.</p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Call of Duty: Black Ops Cold War review (PS4) - Vredesakkoord binnen de franchise

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links