
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="f675966d-b5b7-4d07-b20b-1694cb7abd0f"><p style="text-align: justify;">Zo gewonnen, zo geronnen. Werd de eerste MoH nog vol lof binnengehaald, nu beginnen mensen te sputteren dat de meeste WO II shooters zo lineair zijn en dat het steeds weer hetzelfde is. Alsof de meest recente Tekken, Colin McRae, Pokémon enzovoorts niet voorborduren op eerdere concepten. Nou?</p><p style="text-align: justify;">Ja, in WO II shooters schiet je nu eenmaal doorgaans op Duitsers, moet je afweergeschut opblazen, duik je weg bij kogelregens en is het decor vaak een verzameling van bekende frontlinies.</p><p style="text-align: justify;">Het is echter de manier waaróp het gebeurt die bepaalt of een game goed, heel goed, matig of crap is. En in het geval van Call Of Duty, hebben we te maken met de meest intense WO II shooter tot op heden.</p><p style="text-align: justify;"></p><h2 class="Tussenkoptest" style="text-align: justify;"><strong>Andere koek</strong></h2><p style="text-align: justify;">Een subtiele afwijking ten opzichte van de meeste shooters in dit genre is het meezeulen van wapens. Kun je in de meeste gevallen complete wapendepots in je onzichtbare rugzak meedragen, in CoD is het andere koek.</p><p style="text-align: justify;">De Amerikaanse paratrooper (de eerste van de drie soldaten waarmee je op oorlogpad gaat) kan bijvoorbeeld maar twee geweren en een pistool meedragen en niet meer, en dat zorgt ervoor dat je strategische keuzes moet maken. Je kunt geweren die Duitsers of medesoldaten hebben laten vallen oppakken, maar dat betekent wel dat je een andere geweer opoffert.</p><p style="text-align: justify;">Zo was ik nogal gecharmeerd van een sluipschuttersgeweer dat ik had bemachtigd door mijn automatische geweer te droppen. Leuk, totdat ik in een auto moest springen samen met nog twee soldaten. De ene reed en mijn teammaat en ik moesten al rijdend de moffen langs de kant neerknallen. Op dat moment verlangde ik vurig naar mijn Thompson, want mijn sniperrifle en mijn jachtgeweer waren veel te traag om iets in te brengen.</p><p style="text-align: justify;">Goed dus, dat niet als bij toverslag er een mitrailleur op de bijrijderstoel lag, maar dat ik werd 'afgestraft' naar aanleiding van eerder gemaakte keuzes.</p><p style="text-align: justify;">De wapens klinken overigens onbehouwen echt en hebben stuk voor stuk unieke en realistische knal- en kogelsounds.</p><h2 class="Tussenkoptest" style="text-align: justify;"><strong>Quake 3.63</strong></h2><p style="text-align: justify;">Infinity Ward maakt gebruikt van de Quake III engine die ze helemaal hebben uitgekleed, opnieuw opgetuigd en aangepast en doet niet meer denken aan de graphics van een MoH of een RtCW.</p><p style="text-align: justify;">De animaties van de soldaten zijn levensecht, ze raken niet vastgeplakt aan muren of in hoekjes en de A.I. is overtuigend. Mannetjes geven perfect dekking, nemen verschillende strategische posities in, lopen elkaar niet of nauwelijks in de weg en hervatten het gevecht. Dit geldt zowel voor jouw teammaten als de tegenpartij.</p><p style="text-align: justify;">Ook de speelwerelden zijn indrukwekkend. De texturen zijn misschien niet zo haarscherp als die uit Max Payne of zo gelikt en state of the art als Far Cry, maar de graphics slagen er wel degelijk in een prikkelend oorlogsdecor neer te zetten. Vooral de rokende puinhopen van het kapotgeschoten Stalingrad zijn ongekend. Leuk is ook dat je bepaalde levels zowel 's nachts als overdag speelt. Zo kun je bij daglicht zien wat voor hel op aarde er de nacht ervoor is aangericht.</p><p> </p><h2 class="Tussenkoptest" style="text-align: justify;"><strong>Multiplayer</strong></h2><p style="text-align: justify;">Daar waar Call Of Duty een meeslepende singleplayer ervaring is, is de multiplayer zeker geen afgeraffeld kliekje. De gameplay is bewust simpel gehouden waarbij TDM, DM en CTF varianten weer menig server draaiende zullen houden.</p><p style="text-align: justify;">Behind Enemy Lines en Seek and Destroy variëren een beetje op de Counter-Strike gameplay en vragen wat meer tactiek. Bijzonder leuk is de zogenaamde Kill Cam; als je neer wordt geschoten zie je vijf seconden gameplay meteen terug in beeld, zo kun je altijd zien wie jou van waar heeft neergeschoten; hierdoor wordt campen voorkomen want snipers moeten voortdurend van plaats verwisselen. Je sneaky in een toren ophouden en onopvallend (en volgens de meerderheid van de gaming community laf) headshots maken is er dus niet bij.</p><p style="text-align: justify;"> </p><h2 class="Tussenkoptest" style="text-align: justify;"><strong>Semi-scripted?</strong></h2><p style="text-align: justify;">Is Call Of Duty nu niet een voorgeprogrammeerd pakket scripted events? Ja en nee. Het is niet zo dat iedere uitkomst altijd hetzelfde is. Het spel legt weliswaar de nadruk op battles met soldaten aan je zij, al zul je soms solitair opereren, maar het zijn de massale gevechten die de intensiteit het best versterken.</p><p style="text-align: justify;">Ik heb dan ook sommige submissies meerdere keren overgespeeld. De ene keer redde ik het einde met zeven mannetjes, de andere keer met tien. Er loopt altijd wat kanonnenvoer tussen en sommige mannetjes zijn geprogrammeerd om niet te sterven maar daartussen is de uitkomst dus ad hoc, en daardoor voelen de scripted events veel minder scripted… en dat is nu eens niet Cruijffiaans.</p><p></p><p style="text-align: justify;">Daarnaast wil ik meteen van de gelegenheid gebruik maken om te bepleiten dat het me eigenlijk geen ene mallemoer uitmaakt of deze game nu (te) scripted of lineair is. Men wilde met CoD een epische, filmische WO II shooter neerzetten die je helemaal afgepeigerd maar voldaan zou uitspelen, en dat is absoluut het geval. De shootouts zijn zo panisch en hectisch, dat je je tong bijna afbijt. Het gevaar komt uit iedere hoek en overal om je heen gebeurt wat.</p><p style="text-align: justify;">De bestorming van het Rode Plein tijdens de Russische missies is een van de meest aangrijpende scènes uit de geschiedenis van videogames en zal nog lang op je netvlies gebrand staan en in je oren nagalmen.</p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Call of Duty - review

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links