<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="d1bd0e1b-2109-47fd-a6ff-64de3cf30e21"><div style="text-align: justify">Je zal maar Treyarch heten en de opvolger van misschien wel de beste en op zeker de mooiste shooter ooit moeten maken. Dat kan toch alleen maar mislukken? JJ durfde bijna niet te kijken. 
Die jongens van Treyarch moeten sterk in hun schoenen staan. Je wilt niet weten wat een bagger die gasten over zich heen hebben gekregen sinds bekend werd dat zij (de makers van CoD 3) zich op World at War zouden gaan storten. 
Tuurlijk, CoD 4 ging knoeperhard over CoD 3 heen en tot op de dag van vandaag heeft niemand grafisch een vettere shooter kunnen neerzetten als de mannen van Infinity Ward. En dan die multiplayer, die is inmiddels heilig verklaard en wordt soms getypeerd als de Counter-Strike van deze generatie. 
Waarom probeerde Treyarch het nog? Waarom wachtte Activision niet eventjes en lieten ze Infinity Ward gewoon dat vijfde deel doen? En waarom weer die Tweede Wereldoorlog? Alle Duitsers waren inmiddels toch wel abgeschossen…
Geen deel 4 In deze super negatieve vibe moest Treyarch z’n werk doen. Iedereen stond klaar om hun game af te serveren. En ik zal eerlijk toegeven dat ik af en toe ook meeging in die teneur. Het gebeurt immers maar één keer in de zoveel jaar dat een game echt een nieuwe standaard neerzet. CoD 4 kwam uit het niets en maakte van de concurrentie, games uit een vorig tijdperk. Traditioneel zie je dan dat developers eerst gaan proberen die standaard te evenaren en delen van de nieuwe gameplay in hun spellen gaan verwerken. Pas daarna kan er weer een nieuwe standaard neergezet worden. 
Met andere woorden, er werd iets van Treyarch verwacht dat onmogelijk was. 
Bovendien wilde iedereen een tweede CoD 4 en die kreeg je sowieso niet omdat World at War zich in de WO II afspeelt, en Japanners en Russen vechten totaal anders dan hedendaagse opstandelingen. Andere wapens, andere setting, andere tactieken. 
Neem de Japanners, die als ware kamikazepiloten op je af komen stormen, of de Russen die vooral geloven in de macht van het getal. Hoe meer kanonnenvoer je op de Duitsers afstuurde, des te groter de kans dat je won. Dat werkt dus echt anders dan ‘modern warfare’ waarin je eerder met kleine groepen vijanden te maken hebt die vooral tactisch en vaak op afstand bestreden dienden te worden. 
Blanco Laat ik dus nog één keer duidelijk zijn. Iedereen die hoopte dat World at War op CoD 4 zou lijken of misschien zelfs beter zou worden, komt bedrogen uit. Maar al die mensen die dat als een teleurstelling ervaren, lopen door hun verkeerde verwachtingspatroon wel een van de vetste shooters van 2008 mis. 
Ik ben zo blanco mogelijk aan de game begonnen en heb echt genoten van de campaign, en ik moet bekennen dat ik inmiddels ook weer verslaafd ben aan de multiplayer. Mijn FIFA09 skills leidden er zelfs hevig onder!
Verschillende delen World at War speelt zich af op twee terreinen. Een deel gaat over de oorlog tegen Japan, en neemt je mee naar een aantal Atoll’s (eilanden) en laat je in de huid kruipen van de Amerikaanse marinier Miller. 
In het andere deel speel je de Rus Petrenko en maak je de ommekeer mee van de strijd in Europa als de Russen er in slagen de Duitse opmars bij Stalingrad te stoppen en vervolgens naar Berlijn opstomen. 
De twee delen onderscheiden zich niet alleen qua omgeving maar ook qua gameplay. De oorlog in Azië is een totaal andere dan die in Rusland en Duitsland, en dat ga je merken. 
Op Attol’s als Okinawa vochten Japanners vooral erg geniepig. Ze zaten in bomen, doken opeens tussen de linies op vanuit gecamoufleerde gaten en zaten onder de grond verscholen in uitgestrekte gangenstelsels. Ook was sterven voor de (goede) zaak voor hen geen enkel probleem, met als gevolg dat ze als idioten op de vijand durfden af te stormen. Je moet daarom voortdurend uit je doppen kijken en elke struik, elke boom, elk blaadje in de prachtig vormgegeven jungle serieus nemen… overal kan een Japanner zitten. 
In Europa De oorlog in Europa komt ons natuurlijk een stuk bekender voor. De Duitsers waren niet zo gek als de Japanners en maakten gebruik van loopgraven en stellingen, zodat je in de game linie voor linie moet doorbreken. 
Ook speelt een groot deel van de Europese campaign zich af in de aan gort geschoten steden Stalingrad en Berlijn, waardoor je echt van huis tot huis moet knokken. En dat is toch wel mijn favoriete battleground. Hoppend van obstakel naar obstakel, sniperen afwisselen met mitrailleurvuur, granaatje hier en daar. Heerlijk.
Hollywood In de basis is World at War niet heel veel anders dan CoD 4. Nog steeds verloopt de gameplay lineair en bepaalt de developer waar je loopt, hoe je loopt en hoe hard je loopt. Dat is voor mij geen enkel probleem. Ik speel immers graag de hoofdrol in een vette Hollywood film. En World at War ís die vette Hollywood film. Met een groot aantal epische battles (vooral die in Europa), prachtige graphics en enkele (kiezelharde) scènes die je bij zullen blijven. 
Valkuilen Helaas is Treyarch echter ook in een aantal valkuilen getrapt die we wel vaker tegenkomen bij lineaire games maar die CoD 4 wist te vermijden. 
Lineair in de zin dat je niet van het pad kan afwijken, is namelijk geen probleem, lineair in de zin dat ook de plek waar je staat in extremis bepalend is voor wat er gebeurt, wel. 
In meerdere gevechten in zowel Azië als Europa word je bijvoorbeeld geconfronteerd met ‘stellingen’ van waaruit mitrailleurs of snipers op je vuren. Schiet je die schutters van afstand dood maar blijf je op je plek staan, dan kun je knallen tot je een ons weegt. De gasten blijven (lang) respawnen. Storm je echter naar voren dan triggert die nieuwe positie iets in de game die de snipers niet meer laat respawnen. En soms, als je gewoon keihard langs de vijanden rent, doet de A.I. ineens helemaal niks meer (een duidelijk teken dat Treyarch niet wil dat je dit doet). Hetzelfde geldt voor je teammaten die pas naar voren gaan als je een bepaalde positie in het slagveld inneemt. En dat haalt toch wel wat van de charme en het realisme weg. 
Kort maar... Een ander heikel punt is de duur van de singeplayer. Als je goed kan fraggen, ben je er in de Normal mode in zo’n dikke zes uur doorheen. Dat is kort, dat zal ik niet ontkennen. Maar soms kan korte seks ook heel fijn zijn. En World at War is als een snelle wip met een super lekkere chick die je al heel lang wilde hebben. Die zes uur gaan je topvermaak brengen! 
Grafisch doet de game echt niet onder voor CoD 4. Dat sommigen hierover wat negatiever zijn, komt vooral omdat je met jungle niet veel anders kan dan… jungle bouwen. En die Japanners zaten nu eenmaal veel onder de grond. Maar steden als Stalingrad en Berlijn zijn echt ongehoord mooi, compleet met epische battles rond de Rijksdag waar overal shit aan de gang is. 
En dan de special effects. Hier heeft Treyarch dus wel een stap vooruit gezet. Flares zijn bizar fel, de vlammenwerper spuugt heerlijk vuur, water ziet er uit om op te drinken en de explosies doen gewoon pijn aan je ogen.
Multiplayer En wat maakt die korte duur uit als je daarnaast nog een briljante co-op hebt waarin je met vier maten de levels nog eens kunt doorploegen (en het Nazi Zombie level unlocken waarin je hordes zombies van je moet afslaan) én een multiplayer die het echte CoD 4 gevoel weer oproept. 
Logisch ook, want de multiplayer werkt voor 90% hetzelfde als bij CoD 4. Die tien procent verschil zit hem in de balans. De maps van CoD 4 waren perfect in evenwicht. Goede basissen om te bewaken, goede routes om aan te vallen, de juiste wapenkracht, de juiste perks, de juiste respawnpunten, etc. 
World at War haalt dit niveau net niet. De maps zijn iets minder fantasierijk en in veel gevallen ook wat dichter bebouwd zodat bepaalde respawnpunten wel erg dicht op de actie gezet zijn en bepaalde basissen niet goed te verdedigen zijn. 
Ook de wapens zijn (nog) niet helemaal in balans. Zo zijn de zware mitrailleurs bijvoorbeeld een stuk accurater dan de geweren. 
En dan die honden. Kutbeesten die je niet ziet aankomen en je met één beet kunnen doden. Op zich sloop je die beesten makkelijk, maar ze zijn gewoon vervelend en niet echt bevredigend als killer. Zou me niks verbazen als die ooit worden weggepatcht. 
Net zoals al de bovengenoemde zaken in de komende maanden gepatcht kunnen worden. En dat zal ook wel gebeuren want toen ik speelde, waren er al ruim 250.000 mensen online (zonder lag!!!) en die mensen laat Treyarch echt niet in de steek. 
Gehakt Vooraf had ik me voorgenomen niet aan CoD 4 te denken en World at War daar niet mee te vergelijken. Dat verwachtingspatroon zou onredelijk zijn. Ik wilde gewoon een vette shooter spelen en online weer hooked raken. Meer niet. 
Nou, ik kan je zeggen dat Treyarch het heeft geflikt. Oké, Infinity Ward heeft duidelijk iets meer in huis, maar CoD 4 was dan ook van een onmenselijk niveau. 
Treyarch kan trots zijn op wat ze hebben bereikt. Ik was bang WO II-moe te zijn, maar dit is toch echt next-level en maakt rundergehakt van de laatste Brothers in Arms. En online kan deze game de strijd aan met Gears of War 2 en Resistance Fall of Men 2. Wie had dat van te voren gedacht. Nou?
Halen als... 
- Je inmiddels vier keer level 45 heb gehaald in CoD 4. 
- Je CoD 4 wilt maar dan in een WO II setting. 
- Je niks hebt met die spierbonken van Gears, of de open werelden van Far Cry 2. 
Conclusie 
Hulde voor Treyarch. Zoveel druk en dan gewoon een dikke game afleveren. Ondanks een aantal minpunten gaat dit een van de grootste hits van deze drukke periode worden. En terecht. </div>
</div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu">Conclusie</h2>
</article>

Call of Duty World at War

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links