
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="bb33ede4-6960-44f7-a79a-647467326d29"><p style="text-align: justify;"><em>Dit is een speciaal voor PU.nl geschreven review. In het gloednieuwe PU magazine vind je een compleet andere review!</em></p><p style="text-align: justify;">Games als Flow, Flower, The Journey en The Unfinished Swan hebben een plekje in mijn hart gestolen en dat komt buiten de leuke gameplay door de fantastische stijl van de games. Het zijn artistieke pareltjes in een wereld van hyper realistische graphics en Child of Light is minstens zo betoverend als de titels hierboven. Ik durf zelfs te zeggen dat dit misschien wel de mooiste is, maar zonder goed verhaal en verslavende gameplay is je RPG net als een lekkere chick zonder tits en ass.</p><p></p><h3 style="text-align: justify;"><br/>Aurora</h3><p style="text-align: justify;">Door de vrolijke kleuren krijg je het idee dat Child of Light een jonge doelgroep moet aanspreken, maar al snel wordt het duidelijk dat dit absoluut niet het geval is. Er is een meisje, genaamd Aurora, en ze leeft gelukkig met haar vader in een kalm dorpje. Op een dag wordt Aurora echter niet meer wakker en haar vader is ontzettend aangedaan door het verlies van zijn dochter. Het klinkt heel gek, maar hier begint het duistere sprookje.</p><p style="text-align: justify;">Aurora wordt namelijk wel wakker, maar in een soort droomwereld. Ze heeft geen idee of wat ze ziet de realiteit is, of dat haar gedachte op hol zijn geslagen. Het zou zelfs het hiernamaals kunnen zijn! Als klein meisje vind je het in ieder geval maar niks in het levende schilderij en je gaat op zoek naar je vader.</p><p></p><p style="text-align: justify;">Om Child of Light nog meer een sprookje te maken, worden alle teksten in dichtvorm gebracht. Over het algemeen is het goed geschreven met soms ontroerende, of juist grappige teksten, maar na een tijdje werd ik er ook wel een beetje leip van. Al die rijmpjes worden irritant, al zal dat heel persoonlijk zijn.</p><h3 style="text-align: justify;"><br/>Igniculus</h3><p style="text-align: justify;">In je quest om je vader terug te vinden krijg je al heel snel hulp van een soort blauwe blob, genaamd Igniculus. Het blijkt een vuurvliegje te zijn, die je helpt door kistjes voor je te openen, health uit planten te verzamelen en een lichtbron te zijn in donkere gebieden. Deze knakker bestuur je zelf met je rechterstick, waardoor je af en toe beide characters tegelijk moet besturen. Na wat oefening werkt het wel, maar ik betrapte me er op het af en toe met tegenzin te doen. Ubisoft heeft hier wel wat op gevonden, maar daarover later meer.</p><p></p><p style="text-align: justify;">Igniculus is wel verdomd handig tijdens de battles! Het vechtsysteem van Child of Light is turnbased, zoals de oldschool Final Fantasy games, met zo’n tijdbalkje die je misschien wel kent van Grandia II. Elke speler en de vijanden schuiven van links naar rechts over de tijdbalk, richting het vakje waar je een actie selecteert. Zodra je dat hebt gedaan schuif je nog verder naar rechts tot je helemaal op het einde de geselecteerde move uitvoert. Daarna begint het hele feestje weer opnieuw.</p><h3 style="text-align: justify;"><br/>Tactisch tintje</h3><p style="text-align: justify;">Elke speler en vijand heeft een andere snelheid op de tijdbalk en de kunst is om precies aan te vallen als de vijand zijn actie voorbereid. Je hebt een heel klein tijdgaatje waarin je dit kunt doen, maar door Igniculus wordt het een stuk gemakkelijker. Je kunt je vijanden namelijk verblinden door het vuurvliegje op de enemy te zetten. Het gevolg is dat de geblindeerde vijand langzamer over de tijdbalk gaat. Na een tijdje kan je dit principe zo goed timen dat de vijand amper kan aanvallen, aangezien zijn beurt voorbij is als je het goed hebt gedaan.</p><p></p><p style="text-align: justify;">Vooral aan het begin van de game als je de boel nog ontdekt geeft Igniculus een tactisch tintje aan de gevechten. Het voelt goed om precies op tijd je vijanden te overmeesteren, maar het is in feite een trucje dat je elke keer weer kunt herhalen. Na een tijdje snap je het grapje en it never fails. Ik hoopte op een gegeven moment zelfs dat mijn systeem in de war geschopt zou worden, maar het gebeurt niet echt.</p><h3 style="text-align: justify;"><br/>Co-op</h3><p style="text-align: justify;">Ubisoft dacht slim te zijn door een co-op feature in Child of Light te stoppen. Een tweede speler kan met een eigen controller de besturing van Igniculus overnemen en dat klinkt heel fijn. Voor player 1 is het inderdaad super chill dat je niet zelf de vijanden hoeft te verblinden en iemand anders je kunt helpen met het openen van kistjes, maar voor player 2 is het simpelweg niet boeiend genoeg om lang te doen. Het is dope dat je een beetje kunt samenwerken in de battles, maar als die vriend naast je op de bank uit z’n neus zit te vreten uit verveling is de lol er ook voor jou snel af.</p><p></p><h3 style="text-align: justify;"><br/>Eye candy</h3><p style="text-align: justify;">Buiten de battles speelt Child of Light als andere 2D platformers. Het enige verschil is dat Aurora al vrij snel kan vliegen, waardoor je ook verticaal de boel kunt verkennen. De gameplay is vermakelijk, maar het blaast je nooit van je stoel. Eigenlijk is de echte reden dat je doorspeelt een excuus om te zien wat voor prachtigs er in het volgende gebied op je te wachten staat.</p><p></p><p style="text-align: justify;">Child of Light ziet er mindblowingly vet uit. Het is een levend schilderij waar je doorheen zweeft met een prachtig vormgegeven meisje met vuurrood haar. De omgevingen zijn eye candy van de bovenste plank en het doet hier en daar een beetje denken aan een super trippy Rayman game. De Rayman games zijn echter cartoony, terwijl Child of Light er uit ziet als de natte droom van elke schilder met geschetste dikke uitgeveegde lijnen en bijna belachelijk mooie kleuren. Je kunt de verf bijna ruiken! Het kan de rest van de game echter niet helemaal goedmaken.</p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Child of Light – Review

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links