
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="5aa66b68-ef8b-4d0d-b7c3-d07892bf5a3e"><h3>Opleiden van personeel</h3><p>In de plaatselijke Lidl en Albert Heijn gebeurt het nog niet, maar elders ter wereld worden VR-headsets gewoon gebruikt om winkelmedewerkers op te leiden. Het Amerikaanse Walmart – verrassing! – gebruikt bijvoorbeeld VR (in samenwerking met startup-bedrijf <a href="https://strivr.com/">STRIVR</a>) om winkelmedewerkers in spe te confronteren met levensechte situaties. Ze leren snel reageren op bijvoorbeeld klanten die een bende veroorzaken door iets om te gooien, of op de chaos die de feestdagen heet. Zo gaat het in de praktijk sneller goed; ervaring doet natuurlijk wonderen, en daarbij kosten de fouten die ze maken in de virtuele omgeving de baas geen geld.</p><p></p><h3>Opleiden van (medische) scholieren<o:p></o:p></h3><p>Zeker in de gezondheidszorg is het belangrijk om iets goed te kunnen voor je er in de praktijk mee aan de slag gaat. Daarom kan een vijfdejaars student geneeskunde niet opeens allerlei operaties gaan doen; ervaring ontbreekt en de kans op fouten is daardoor te groot. De oplossing? Je raadt het al: oefenen in een virtuele omgeving. Studenten kunnen leren hoe ze bepaalde operaties tot een succesvol eind moeten brengen, maar kunnen met technologie als HumanSim ook leren hoe ze überhaupt met de patiënten moeten omgaan. </p><p>Bonus: doordat leerlingen steeds vaker moeten oefenen met VR, kunnen ze in de toekomst ook beter overweg met soortgelijke technologie. Zo bestaat er al mechanische chirurgie waarbij een robot die bestuurd wordt door een chirurg het nodige snijwerk verricht . De operatie verloopt daardoor sneller en de kans op complicaties is kleiner. Bijkomend voordeel is dat de chirurg niet per se op locatie hoeft te zijn; bij spoedoperaties zou hij in feite ook aan de andere kant van het land kunnen zitten, en mee kunnen kijken met een VR-bril op zijn hoofd.</p><p style="text-align: center;"><br/></p><h3>Bij fobieën en trauma’s<o:p></o:p></h3><p>Mocht je geïnteresseerd zijn in de relatie tussen gezondheidszorg en games, dan moet je <a href="https://pu.nl/artikelen/feature/videogames-als-medicijn-de-toekomst-van-de-industrie/">mijn artikel</a> van eerder dit jaar maar eens lezen. Daarin besprak ik onder andere een bijzondere toepassing van Virtual Reality: als een manier om mensen te confronteren met fobieën in een ‘veilige’, virtuele omgeving. Cognitief psycholoog Hunter Hoffman is verantwoordelijk voor een studie waarin mensen met een fobie behandeld worden door ze te confronteren met hun angst, in dit geval spinnen. Wat blijkt, een deel van de participanten met een angst voor spinnen, is daadwerkelijk af van hun arachnofobie (lees het onderzoek <a href="https://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.150.6430&amp;rep=rep1&amp;type=pdf">hierrr</a>) na herhaaldelijke blootstelling aan virtuele achtpotigen.</p><p>Ook bij traumatische ervaringen kan Virtual Reality uitkomst bieden. Al in <a href="https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12556115">2002</a> werd geëxperimenteerd met patiënten die lijden aan een posttraumatische-stressstoornis, in het bijzonder overlevenden en toeschouwers van 9/11. Om hun gezondheid te verbeteren moeten de patiënten geconfronteerd worden met hun angst (net als bij de spinnen) of in dit geval de traumatische gebeurtenis, om zo in staat te worden gesteld de gebeurtenissen na te kunnen vertellen. Wie een traumatiserende gebeurtenis vaak navertelt, wordt er namelijk voor gedesensibiliseerd, maar veel patiënten sluiten zich juist compleet af van het trauma en zijn daardoor niet in staat hem te verwerken. VR vormt een bruggetje; bijna zo realistisch als de echte ervaring, maar dan in een omgeving waarin de patiënt niets kan overkomen. </p><p style="text-align: center;"><br/></p><h3>Pijnbestrijding<o:p></o:p></h3><p>In combinatie met de juiste software en ‘in-game’ enscenering kunnen Virtual Reality-headsets in de toekomst mogelijk gebruikt worden om pijn tegen te gaan. Nee, VR is bijvoorbeeld bij hoofdpijn niet zo effectief als een paracetamolletje, maar uit enkele studies is gebleken dat (specifieke) patiënten die behandeld worden terwijl ze in een virtuele wereld ‘rondlopen’, minder pijn ervaren dan de mensen die een gewone behandeling ondergaan (of <a href="https://depts.washington.edu/hplab/wordpress/wp-content/uploads/2014/11/huffman_4.jpg">Nintendo</a> spelen). We komen weer uit bij Hunter Hoffman, ditmaal met zijn VR-project <a href="https://www.hitl.washington.edu/projects/vrpain/">SnowWorld</a> in combinatie met brandwondenpatiënten. In de VR-ervaring moeten de brandwondenpatiënten rondlopen in een winterse wereld en daarbij onder andere sneeuwballen gooien op sneeuwpoppen en pinguïns, en de resultaten zijn – pardon my french - fucking awesome.</p><p style="text-align: center;"></p><p>De patiënten die deze bijzondere vorm van fysiotherapie aangeboden kregen, gaven namelijk 35% tot 50% minder pijn aan dan de controlegroep, die dus ‘normaal’ behandeld werd zonder VR, en dat is niet alleen te danken aan de bril. Een <a href="https://journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/0013916517710077">recent onderzoek</a> benadrukt de invulling van de virtuele ruimte, en laat zien dat simpelweg een VR-bril op je hoofd zetten niet genoeg afleiding biedt. De participanten waren tandpatiënten, en de volgende dingen zijn er uit gekomen: 1) een (natuurlijke) kustlocatie vermindert de pijnervaring in vergelijking met de controlegroep, en 2) een (natuurlijke) kustlocatie vermindert de pijnervaring in vergelijking met een stedelijke omgeving. Er moet nog veel gebeuren wil VR onlosmakelijk verbonden zijn met gezondheidszorg, maar steeds meer studies komen met keiharde resultaten, dus een VR-apparaat in elk ziekenhuis zit er in de nabije toekomst misschien wel in.<br/></p><h3>Helpen van dwarslaesiepatiënten en beroertepatiënten<o:p></o:p></h3><p>Virtuele omgevingen kunnen dus gebruikt worden om onze hersenen voor de gek te houden – we ervaren in sommige gevallen immers minder pijn en leren wennen aan dingen die niet echt bestaan. Dit gaat echter veel verder dan je denkt – zo ver dat VR gebruikt is om dwarslaesiepatiënten controle over hun benen terug te geven. Een <a href="https://www.nature.com/articles/srep30383">twaalf maanden durend onderzoek</a> van Duke University liet patiënten die niet meer in staat waren te lopen, een Oculus Rift in combinatie met een feedback-apparaat (om het gevoel van authenticiteit te versterken) opdoen. Hun personage, een voetbalspeler, moest door een stadion geloodst worden, en het blijk dat dat voldoende is om na verloop van tijd de patiënten gedeeltelijke controle over hun benen terug te geven. Bepaalde neurologische verbindingen die niet meer gebruikt werden sinds het ongeluk dat ze een dwarslaesie bezorgde, kunnen weer gebruikt worden: alle acht patiënten zagen vooruitgang.</p><p>Ook bij mensen die een beroerte of een andere vorm van ernstig hersenletsel oplopen, kan deze technologie helpen. Tijd is cruciaal bij deze patiënten: de dingen die hun lichamen niet meer in staat zijn om te doen kunnen terugkomen, en hoe sneller de revalidatie wordt gestart hoe groter de kans op het terugwinnen van lichaamsfuncties. </p><p style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="350" src="https://www.youtube.com/embed/8RZ1glgtfmE" width="425"></iframe></p><p></p><h3>Sociale skills leren aan kinderen en mensen met autisme</h3><p>Het aanbieden van een veilige, virtuele omgeving is voor veel VR-bedrijven en -onderzoeken de basis. Zo ook voor het project dat zich richt op mensen met een Autisme Spectrum Stoornis (ASS), onder leiding van de Engelse Dr. Nigel Newbutt. Uit <a href="https://network.autism.org.uk/good-practice/evidence-base/potential-virtual-reality-technologies-autistic-people">een</a> van zijn eerste onderzoeken blijkt dat ook mensen met autisme bereid zijn om een VR-headset op te zetten en virtuele omgevingen te ervaren, waarna hij besloot zijn onderzoek voort te zetten. Later kwam hij erachter dat veel van de participanten aan zijn onderzoeken het juist makkelijker vinden om te interacteren met technologie; makkelijker dan met echte mensen. De mogelijkheden om iets te betekenen voor mensen met ASS zijn er dus wel degelijk, en Nigel Newbutt werkt volop aan nieuwe VR-ervaringen die zijn participanten specifieke skills (bovenop sociale skills) moet bijleren, om zo hun kansen op de arbeidsmarkt te vergroten. Keiharde resultaten zijn er nog niet uitgekomen, maar het begin is er.</p><p>VR kan ook uitkomst bieden aan iemand met een angstaanval. De VR-game <a href="https://www.exploredeep.com/">Deep</a> is daar speciaal voor gemaakt: met behulp van een riem die de ademhaling bijhoudt, wordt de speler in een natuurlijke omgeving geplaatst en krijgt hij enkele ademhalingsoefeningen. De controls worden dus als het ware geregeld met de longen van de speler, en naar verluidt moet dat ervoor zorgen dat men binnen vijf minuten van de angstaanval af is. </p><p style="text-align: center;"><br/></p><h3>Het organiseren van tours<o:p></o:p></h3><p>Als inwoner van Nijmegen loop ik wel eens door de binnenstad, en zie ik dan groepen mensen met een VR-headset op en een blindegeleidestok in hun hand verdwaasd achter een gids aanlopen. Het blijkt een bijzondere tour te zijn van het MuZIEum (genaamd <a href="https://muzieum.nl/belevingen/expeditie-ribbelroute">Expeditie Ribbelroute</a>, eigenlijk 'mixed reality'); de headsets zijn er om mensen te laten ervaren hoe het is om slechtziend te zijn. Nu is dat een heel bijzondere vorm van een VR-tour, maar er zijn meer ‘normale’ tours die je zintuigen in tact laten. Onder andere makelaars maken graag gebruik van VR, het is immers een manier om van ver weg een huis te laten zien, mogelijk al voor hij af is. In de toekomst zullen deze tour-achtige VR-ervaringen alleen maar in aantallen groeien; van virtuele <a href="https://vrmuseum.nl/">musea</a> en tours door gebieden die al lang niet meer bestaan, tot tours door gebieden die te ver weg zijn om te bezoeken. VR neemt ons overal mee naartoe. </p><p style="text-align: center;"><br/></p><h3>In het bedrijfsleven</h3><p>Zo’n virtuele omgeving kan erg rendabel zijn, zo heeft ook het bedrijfsleven ontdekt. Zo zijn er bedrijven die VR-technologie gebruiken om diensten en producten zo kosteneffectief mogelijk te realiseren. Zeker bij het ontwerpen en testen van producten spreekt de kracht van VR: het keer op keer ontwikkelen van een prototype vergt veel tijd, maar als dat prototype eerst een paar keer in een simulatie gegooid kan worden en de gespotte fouten vrijwel direct aangepast kunnen worden, reduceer je die tijd. Grote autoproducenten als Ford, Volvo en Hyundai gebruiken VR al om hun auto’s te testen – zelfs de klanten hebben daar profijt van, aangezien die een auto kunnen testen zonder dat ze schade kunnen rijden op de (echte) weg.</p><p>Niet elk bedrijf zal gevaarlijke producten hoeven te testen, maar geen enkel bedrijf ontkomt aan een vorm van bureaucratie. Er moet overlegd worden, en sommige ondernemers kiezen ervoor om dat te doen in virtuele ruimten. Zulke Virtual Conference Rooms zijn erg behulpzaam bij het afleggen van interviews en zijn net even iets persoonlijker dan een Skype-gesprek. Alle gesprekken met mensen van buitenaf kunnen vanuit de luie stoel gevoerd worden, mits beide partijen aanwezig zijn in dezelfde virtuele omgeving. Scheelt weer reiskosten. </p><p style="text-align: center;"><br/></p><h3>In de architectuur/bouw</h3><p>De bouw staat als industrie, helaas, nog altijd een beetje bekend om hoe inefficiënt het er soms aan toe gaat en hoe laag de winstomzet zijn. Gaat iets fout bij het bouwen van een groot gebouw, dan zal dat veel tijd kosten omdat voor het oplossen van een constructiefout nou eenmaal veel mankracht nodig is. Het is dus zaak om ver voor de bouw achter fouten en mogelijke problemen te komen, om zo het kostenplaatje en het aantal ongelukken beperkt te houden.</p><p>Daarbij komt dat er slechts twee manieren zijn om de blauwdrukken van een constructie te beoordelen: met ouderwetse, menselijke intuïtie of met het bouwen van een model. Helaas wil het geval dat mensen nogal vaak fouten maken en worden schaalmodellen nooit blootgesteld aan dezelfde externe factoren als waar een heus gebouw mee te maken krijgt (weersomstandigheden e.d.), dus je zou bijna denken dat architecten en bouwlui per definitie fucked zijn. VR kan hier heel wat voor ze betekenen; niet alleen kunnen externe factoren gesimuleerd worden, ook kunnen bouwvakkers en andere gegadigden al door een constructie lopen voor hij gebouwd is, en kunnen bepaalde handelingen in VR geoefend worden om ze in de praktijk te stroomlijnen. Dat nieuwe perspectief levert ook vanzelfsprekend weer nieuwe ideeën en inzichten op.</p><p style="text-align: center;"><br/></p><h3>Op vakantie voor je op vakantie gaat</h3><p>Try before you fly! Het is een dingetje, tegenwoordig, want sommige reisorganisaties en boekingsbureaus zijn in staat om jou een voorproefje te geven op je vakantiebestemming. En dat gaat verder dan het kijken naar een paar plaatjes in een reisgids of een of andere verwende vlogger op YouTube. VR-headset op het hoofd, en je staat ineens middenin een luxe vakantieresort ergens aan de andere kant van de wereld. Waarom zou je nog op vakantie willen?!</p><p style="text-align: center;"><br/></p><h3>In het leger</h3><p>Wie Virtual Reality zegt, zegt simulatie. Het simuleren van bepaalde, al dan niet gevaarlijke, gebeurtenissen, is ontzettend belangrijk in het klaarstomen van militairen. Of ze nou in de voorste linies moeten vechten of moeten weten hoe het is om als medicus op een slagveld rond te lopen: VR staat voor ze klaar. Daarbij wordt VR in het leger gebruikt voor vluchtsimulaties en het simuleren van andere voertuigen, en zijn er bepaalde legers die complete gevechten simuleren. De soldaten leren in zulke simulaties hoe het is om überhaupt in een onbekende locatie een vuurgevecht aan te gaan en hoe ze daar in teamverband moeten opereren. Om nog maar te zwijgen over de rest van de vaardigheden en handigheidjes die een soldaat (zichzelf) moet aanleren, wat sneller gaat in een virtuele omgevingen (met virtuele kogels die je om de oren kunnen vliegen) dan in een militaire basis in the middle of nowhere. VR in het leger gaat dieper dan dit, en als je daar meer over wilt weten kun je <a href="https://www.vrs.org.uk/virtual-reality-military/">hierrrrr</a> terecht.</p><p style="text-align: center;"></p><p style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="350" src="https://www.youtube.com/embed/NND7Hk5fYdI" width="425"></iframe><br/></p><h3>In de sport</h3><p>Ook in sport heeft VR allerlei praktische toepassingen. Allereerst worden virtuele ruimtes gebruikt om de bewegingen van sporters te registreren en te meten. Een golfer kan bijvoorbeeld zien waar in zijn slag hij een fout maakt, of op welke andere fronten hij zich kan verbeteren. Staat de club een paar graden te ver naar binnen gedraaid, dan zal het blote oog dat niet zo snel oppikken; in een 3D virtuele omgeving gebeurt het automatisch. Ook de fysiek intensievere sporten profiteren ervan; het VR-bedrijf STRIVR helpt bij het trainen van atleten in onder andere de Major League Baseball en NHL.</p><p>Verder wordt VR zelfs gebruikt bij het ontwerpen van sportkleding, een essentieel onderdeel voor elke topsporter. Alles moet perfect en gestroomlijnd zijn, en daar kan Virtual Reality, waar je elk design zowaar kan testen onder verschillende omstandigheden, bij helpen. Tot slot kan VR al gebruikt worden om de toeschouwer op een andere manier, van dichtbij, een sport te laten ervaren. Dit zien we ook al in sommige games terug, waarin mensen met een VR-bril op als het ware boven het speelveld kunnen hangen om alles goed te kunnen zien, of als personage tussen het publiek gepland worden voor de ‘ouderwetse’ stadionervaring.</p><p style="text-align: center;"><br/></p><h3>Is dit alles?</h3><p>Zijn dit dan alle praktische toepassingen van Virtual Reality? Natuurlijk niet! De technologie staat nog altijd in kinderschoenen, maar heeft toch al heel wat betekend voor gezondheidszorg, sport, het bedrijfsleven, het onderwijs en ga zo nog maar even door. Virtual Reality maakt iets los bij de mens, en dat biedt zo veel mogelijkheden dat we er van uit kunnen gaan dat VR ook andere delen van onze samenleving zal bereiken (denk aan mode, klassikaal onderwijs en meer bijzondere projecten als‘Project Ribbelroute’). In ieder geval kunnen we concluderen dat VR zeker geen gimmick is; misschien (nog) wel voor ons gamers, maar de praktische toepassingen liegen er niet om. </p></div>
</div>
</content>
</article>


De praktische toepassingen van Virtual Reality

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links