
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="009cbbb9-6734-49a2-ac3b-7a25c22c3883"><p style="text-align: justify;">Geloof het of niet, maar in Japan is Dragon Quest populairder dan Final Fantasy. Dat heeft een aantal redenen. Eén: Dragon Quest was er eerder. De serie is dus dé blauwdruk voor andere JRPG's. Twee: Dragon Quest is - echt - nóg traditioneler. Iets waar Japanners over het algemeen een harde loempia van krijgen. En drie: Dragon Quest levert al bijna dertig jaar continue kwaliteit. Dat wil bij Final Fantasy nog wel eens fluctueren.</p><p></p><p style="text-align: justify;"> </p><h3 style="text-align: justify;"><strong>Dun koord</strong></h3><p style="text-align: justify;">Nu kan ik me echter voorstellen dat jij nog nooit een Dragon Quest-game hebt gespeeld. Ja, oké: Journey of the Cursed King uit 2006, wellicht - een deel dat het ook in het westen goed deed. Eindelijk. Maar voor de rest? Niche. Eigenlijk zoals het hele JRPG-genre anno 2014 op het dunne koord tussen hardcore fanboyism en de vergetelheid balanceert.</p><p style="text-align: justify;">Erg jammer. Nergens voor nodig ook. Gelukkig heb ik een tip: terug naar de basis. Een overzichtelijk zwart/wit-verhaal, compleet met duidelijke scheiding tussen goed en kwaad. Aansprekende personages; dus niet van die duffe mooiboys/gillende schoolmeisjes. Sfeervolle spelwerelden, met groene bossen, fraaie valleien en pittoreske plaatsjes. Bombastische, klassieke symfonieën. Gooi er vervolgens een eenvoudig, doch afwisselend gevechtsysteem doorheen, et voilà.</p><p style="text-align: justify;">Hé, beschrijf ik hier nu stiekem even de iOS/Android-remake van de eerste Dragon Quest?</p><p></p><p> </p><h3 style="text-align: justify;"><strong>Vierpuntsdruktoets</strong></h3><p style="text-align: justify;">Jep, 2,69 euro kost dit kleinood in de App Store of Google Play en dat is geen geld. Deze 28-jaar oude klassieker leent zich namelijk perfect voor een mobiele port. Zo is het voor JRPG-begrippen aan de behapbare kant: binnen twintig uur heb je alles wel gedaan en gezien. Daarnaast is de besturing heerlijk simpel: geen krampachtige handbewegingen, maar relaxt vingeren via de on-screen vierpuntsdruktoets. En dankzij on-the-fly saven ga je in de trein zó weer verder. Of in de metro. Had ik al gezegd dat een ritje net zoveel kost als de game zelf?</p><p style="text-align: justify;">Dragon Quest is een nostalgische trip down memory lane. Een reis door het verleden, waarbij ik me de honderden uren in lang vervlogen titels als Chrono Trigger, Secret of Mana, Lufia, Terranigma en Final Fantasy III ineens weer helder voor de geest haalde. Grappig genoeg bieden de blokkerige sprites wat mij betreft echter ook een blik op de toekomst. Als de huidige JRPG-ontwikkelaars deze shit namelijk verplicht als lesstof gebruiken, kan het genre wat mij betreft nog minstens 28 jaar mee...</p><p></p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Dragon Quest - Review

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links