
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="41dbd9e9-b0cc-4317-a005-4d03f9ea7232"><p>Iedereen heeft wel een ‘gamebekentenis’, over een goede game die hij of zij nog nooit heeft aangeraakt. Die van mij is gelukkig niet zo erg als die van bijvoorbeeld Lucas, die The Last of Us nog nooit had gespeeld, of Dennis, die The Witcher 3 ‘vies’ vindt(?). Toch moest ik toen Final Fantasy 7 Remake uitkwam bekennen dat ik nog nooit écht een Final Fantasy-game had gespeeld. Omdat veel reviews zijn geschreven door mensen die Cloud al twintig jaar op hun borst getatoeëerd hebben staan, leek het me daarom een goed idee om aan Remake te beginnen en mijn bevindingen als Final Fantasy-noob te delen. En man, ook ik ben verliefd geworden op deze game!</p><p><img alt="Final Fantasy 7 Remake" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/650464/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" title="Final Fantasy 7 Remake" width="608"/></p><p>Nog even wat achtergrondinformatie voordat we in de materie duiken. Voor onze afspraak op E3 2019 voor Remake ben ik wel even in de serie gedoken om wat vergelijkingsmateriaal te hebben. Zo speelde ik de eerste paar uur van Final Fantasy 15 en kocht ik de Switch-versie van Final Fantasy 7. Met name het verhaal van die laatste game wist me behoorlijk te grijpen en dankzij de God Mode speelde ik binnen een paar uurtjes voorbij het punt waarop de remake eindigt. Ik kan me ondanks de haast die ik had nog redelijk goed herinneren hoe het verhaal verloopt, maar had absoluut geen roze bril op tijdens het spelen van de remake.</p><h3><b>Even wennen</b></h3><p>Toegegeven, de personages en stijl van Remake zijn even wennen. Als je een flinke allergie voor anime hebt, is deze game niet voor jou. Barret is bijvoorbeeld een over de top spierbundel die er op de meest ongepaste momenten lachwekkende one-liners uitgooit en veel conversaties eindigen op een rare manier: zo’n hoofdknik en een ‘hmm’. Ook stoorde ik me aanvankelijk aan de stoïcijnse, ingetogen Cloud die liever zijn mond houdt over de meest belangrijke zaken. Waarom vraagt hij nooit een keer hoe het zit?</p><p><img alt="Final Fantasy 7 Remake" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/650465/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" title="Final Fantasy 7 Remake" width="608"/></p><p>Ook de maffe wereld is als nieuwkomer een spong in het diepe, met een hoop achtergrondinformatie die op je afkomt. De game houdt daar gelukkig goed rekening mee en je pikt de belangrijkste aspecten vanzelf wel op. De wereld is nu eenmaal gegrond in realiteit, met dezelfde scheiding tussen arm en rijk en liefde voor katten. En Chocobo’s trouwens, een soort grappige afstammelingen van Pino, die fungeren als rijmiddel en misschien wel mijn favoriete ontdekking in de game zijn. Er zijn zelfs gyms met megasterke, intimiderende gasten die eigenlijk een heel klein hartje hebben als je ze verslaat in een grappige squatwedstrijd. Ik voelde me gelijk thuis.</p><p>FF7 Remake bevat daarnaast thema’s waarvan ik voor zo’n oude game niet had verwacht dat ze zó relevant zouden zijn. Wat de game heel slim doet, is beide kanten van het verhaal belichten, waarbij de daden van onze helden misschien wel meer kwaad dan goed doen.</p><p>Bovenstaande droeg bij aan een keerpunt dat ik had, want na verloop van tijd wennen de overdreven personagesen begint met name de tijd die je spendeert met Cloud, Barret, Tifa, Aerith langzaam z’n vruchten af te werpen. Opeens koppel je Barret z’n gedrag aan de liefde voor zijn dochter, leer je over Aeriths moeilijke jeugd en duik je middels flashbacks in Clouds mysterieuze verleden en zijn relatie met Tifa. Vooral de wijze waarop Aertith, Tifa en Jessie – die duidelijk dól op hem zijn - Cloud een beetje los proberen te krijgen, is aandoenlijk en zo bouw je opeens een band op met deze mafkezen.</p><p><img alt="Final Fantasy 7 Remake" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/650466/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" title="Final Fantasy 7 Remake" width="608"/></p><h3><b>Uncharted als JRPG</b></h3><p>Dat is essentieel voor het verhaal van de game, want anders staat er immers niks op het spel als het misgaat. En dat gaat het in Remake, in ieder geval in de eerste dertig uur die ik er nu in heb gestopt. Ondersteund door werkelijk prachtige muziek maken dit soort momenten extra indruk, al is er ook genoeg ruimte voor lol en grappige onderonsjes. Die ‘ene’ scène in de Wall Market met Cloud is een fantastisch, hilarisch spektakel dat ik niet had verwacht van een game die ik associeerde met een hoge dosis ‘fanservice’.</p><p>Niet alleen de diepgang van personages en het verhaal zorgt ervoor dat Remake regelmatig indruk maakt, maar ook het filmische camerawerk. In mijn ogen waren Final Fantasy-titels altijd een beetje droog: veel lappen tekst, weinig geacteerde tussenfilmpjes en ellenlange scènes waar je niets van begrijpt. Tot mijn verbazing is Remake vrijwel het tegenovergestelde, een soort Uncharted als het een actie-RPG was geweest. De manier waarop de camera uitzoomt van Cloud en ronddraait om je weer de controle over hem te geven is briljant. Ook het feit dat het spel vol zit met prachtige tussenfilmpjes en personages constant met elkaar praten, maakt dat de game eigenlijk speelt als een trein.</p><p style="text-align: center;"><img alt="Final Fantasy 7 Remake" height="343" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/650467/?width=727" title="Final Fantasy 7 Remake" width="608"/></p><h3><b>Bijna onmogelijk</b></h3><p>Net als het vechtsysteem trouwens, dat een ander van mijn vooroordelen van de franchise keihard verwerpt. Als fan van meer op actie georiënteerde games leek het aanvankelijk bijna onmogelijk om spektakel te combineren met de strategie van ouderwetse turn-based RPG’s. Toch krijgt de game het voor elkaar om beide vrijwel perfect te combineren en zo zelfs de grootste purist tijdens gevechten met soms bijzonder griezelige monsters volledig los kan gaan.</p><p>Mocht je daarnaast net als ik vaak keuzestress hebben in JRPG’s of snel geïntimideerd zijn door de 85 verschillende systemen: het vechtsysteem is verrassend toegankelijk en customization is erg flexibel. Het loont om te experimenteren met Materia-orbs en gevechten zijn nooit écht heel pittig. Van beruchte <i>difficulty spikes </i>heb ik ook nog geen last gehad.</p><p><img alt="Final Fantasy 7 Remake" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/650468/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" title="Final Fantasy 7 Remake" width="608"/></p><h3><b>Muren van poep</b></h3><p>Het grafische aspect valt mij wel ietwat tegen. Zoals Florian al in zijn <a href="https://pu.nl/artikelen/review/final-fantasy-vii-remake-review-ultieme-fantasie-wordt-werkelijkheid/">review</a> aanhaalde ziet Final Fantasy 7 Remake er soms niet uit. Je hoeft niet eens de tijd te nemen om de low-poly rotsen te bestuderen, want het contrast valt direct op. Cloud en de andere protagonisten lijken uit de toekomst te komen, met haren die de rode lokken van Aloy uit Horizon Zero Dawn bijna overtreffen. Maar als de muren daarachter eruitzien als poep – een vormgever stopte trouwens ooit <a href="https://twitter.com/TheChrisGlass/status/976526608373751808">écht zijn poep</a> in een Spongebob-game, dus wie weet – haalt dat je soms toch uit het verhaal.</p><p>Hier en daar hoor je ook over ‘filler content’: dingen die de game oprekken om het opdelen van het origineel in meerdere games te rechtvaardigen. Sommige zijmissies zijn naar mijn mening inderdaad onzinnig en voegen weinig toe aan het verhaal. Vooral de laatste set zijmissies voor de finale voelen een beetje als onnodig zoekwerk en laten je letterlijk de hele map nog een keer doorlopen. Daarbij valt ook gelijk op hoe lineair en daarmee hoe ouderwets de wereld is opgezet, maar eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik daar geen problemen mee heb gehad.</p><p>De extra tijd met de personages tijdens zijmissies zijn eigenlijk waardevol en keren belangrijke personages ook terug. Enkele aanvankelijk opmerkelijke uitstapjes in het hoofdverhaal zijn ook zeer duidelijk toegevoegd aan het origineel, maar koppelen op zo’n mooie wijze terug naar de belangrijkste plot dat het natuurlijk aanvoelt je er prima van geniet.</p><p><img alt="Final Fantasy 7 Remake" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/650469/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" title="Final Fantasy 7 Remake" width="608"/></p><p>En genieten, dat doe ik van deze game. Van tevoren trok de grafische stijl en het vechtsysteem me al aardig, maar dat Remake me zó zou meeslepen komt als een verrassing. De game verwerpt eigenlijk al mijn vooroordelen die ik over de serie – en misschien wel JRPG’s – had. Ik kan niet wachten om de laatste drie chapters uit te spelen en spoilercasts te luisteren over wat er nu exact is veranderd ten opzichte van het origineel. Dus, nee: Final Fantasy 7 Remake is niet perfect en ja: het is ook voor nieuwkomers een uitzonderlijk goede game.</p></div>
</div>
</content>
</article>


Final Fantasy 7 Remake vanuit het perspectief van een noob

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links