
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="f0e29232-54aa-4a46-a765-c3e1063465e5"><p style="text-align: justify;">Franklin fietst met een ontzaglijke snelheid van Mount Chilliad af. De gangsta zelf blijft cool, maar ik kan het onmogelijk aanzien zonder een gil te slaken als er weer een sprong gemaakt moet worden, of als Franklin rakelings langs een afgrond scheurt. Het gevoel van hoogte is zo tastbaar, dat ik deze missie zou afraden aan een ieder die ook maar een klein beetje hoogtevrees heeft. </p><p style="text-align: justify;">Tot zover Franklin, want het is tijd voor een SWITCH. Waarom? Gewoon, omdat ik er zin in heb, daarom. Ik houd de vierpuntsdruktoets naar beneden ingedrukt, de hoofden van Franklin, Michael en Trevor verschijnen rechtsonder in beeld, en ik kies voor de laatste. De ‘camera’ schiet de lucht in, ik zie een vaag beeld van San Andreas in vogelvlucht voorbij vliegen, en in drie langzame stappen *FOOM… FOOM… FOOM*, zoomt de camera weer ergens anders in Los Santos in. Daar staat Trevor in z’n onderbroek op een brug, een schreeuwende gast boven z’n hoofd tillend. Hij gooit de dude over de railing. What the…</p><p></p><h2 style="text-align: justify;"><strong>Wat kan je doen in GTA V?</strong></h2><p style="text-align: justify;">We weten allemaal waarom we zo out of control gehyped zijn als er weer een GTA op het punt staat uit te komen. Deze serie staat namelijk bekend om z’n harde, ironische gevoel voor humor, is extreem vermakelijk en afwisselend qua gameplay, je hebt altijd een ongekende vrijheid om te doen wat je wil en elke game gaat zóveel uren mee, dat je ongeveer een halve euro betaalt per uur vermaak. Dat is nog eens een geld/kwaliteit-verhouding! Maar geldt dat ook weer voor GTA V? <br/>Wat betreft afwisseling van de gameplay, daar hoef je je in ieder geval geen zorgen over te maken. Want naast de heists, die de ruggengraat van het verhaal vormen en al een enorme verscheidenheid bieden aan criminele activiteiten, staan er ongelooflijk veel andere activiteiten op de immense map van San Andreas county. En wel de volgende:</p><p style="text-align: justify;"><em>-Strangers and Freaks missies:</em> Een variatie op de random strangers in GTA IV. Ze staan eerst als vraagtekens op je map, maar zodra je een missie voor ze hebt gedaan, veranderen ze in een letter of een contact in je telefoon. Van deze missies kan je overigens ALLES verwachten! Er is een koppeltje bejaarden waarvoor Trevor beroemdheden moet lastig vallen (Los Santos is per slot van rekening Rockstars versie van Los Angeles), er is een crackhoer waar Franklin een takelwagen voor moet besturen en Michael… eh tja, die praat eigenlijk niet zoveel met vreemdelingen en mafkezen.</p><p></p><p style="text-align: justify;"><em>-Races:</em> Deze variëren van heel vet (pittige en spectaculaire straatraces), tot heus leuk (met jetski’s over golfen knallen), tot best wel okay (off-road races met 4WD-wagens of motoren/quads), tot fucking lame (triatlons, waarvan de laatste een half uur duurt en je je poten helemaal lam ramt op die A/X-knop; de gemiddelde crappy-ass Olympische Spelen game is er niets bij).<br/><em>-Venues:</em> Hij was even weg in GTA IV, maar de awesome mogelijkheid uit Vice City om gebouwen te kopen, die vervolgens missies en geld opleveren, is terug! Maak je klaar om een eeuwigheid te sparen om uiteindelijk voor miljoenen een golfvereniging te kopen, of bouw langzaam kapitaal op als eigenaar van een café, waarvoor je af en toe een klusje kunt doen.<br/><em>-Sport:</em> Verrassend genoeg is dit bijna allemaal leuk! Tennis is erg uitdagend als je het op een hogere moeilijkheidsgraad speelt, en gaat zelfs zo diep dat je lobjes, top spin en backhands kan uitvoeren. Golfen is eveneens onderhoudend, hoewel het natuurlijk grappiger is om rijke golfende fuckers neer te knallen op de drive en te vluchten voor de cops met een golfkarretje. Parachutespringen is bijna hetzelfde als in The Ballad of Gay Tony, en kan je op ontzettend veel verschillende, soms moeilijk bereikbare plekken doen. Yoga is een van de minder interessante sportieve activiteiten, maar dat zal niemand verrassen. Hard hijgend je lul zo hard mogelijk door de grond proberen te boren, is alleen voor specifieke mensen interessant natuurlijk.</p><p></p><p style="text-align: justify;"><em>-R</em><em>andom encounters:</em> We noemen het maar even zo, maar eigenlijk zijn deze gebeurtenissen niet zo heel ‘random’. Er is hier namelijk een vast aantal van en mocht je een keer doodgaan en je loadt vervolgens een eerdere savegame, dan kan je de encounter op dezelfde plek terug vinden. Je weet dat er eentje in de buurt plaatsvindt als je mini-map kort wit wordt, als een soort flits, waarna je (meestal) een rode en een blauwe stip erop zult zien. Het kunnen hele korte gebeurtenissen zijn, zoals iemand die overvallen wordt, waarna je de keuze kunt maken of je de buit terugbrengt naar degene die overvallen werd, of het voor jezelf houdt. Maar er zijn ook veel langere, interessantere mini-missies. Zo heb ik een oude bekende uit GTA IV geholpen met een overval, waarna hij een contact werd in mijn telefoon en ik hem kon inschakelen voor latere heists. Ik heb een van het altaar vluchtende bruid helpen ontsnappen van haar trouwerij, en haar veilig naar haar huis in Vinewood gebracht terwijl ik achtervolgd werd door haar pissed-off bruidegom. Dit was een bijna volwaardige missie, waarin ik zelfs hele gesprekken had met de bruid over met wat voor loser ze bijna getrouwd was. Sommige encounters hebben zelfs gevolgen op de lange duur, zoals de dochter van een maffiabaas wiens leven je redt, die later als dank van haar vader een vrachtwagenlading geld overmaakt. Het loont hoe dan ook om je ogen open te houden voor random encounters, want ze zijn bijna altijd verrassend, soms bijzonder belonend en geven je nog meer het gevoel dat Los Santos en diens omgeving lééft. Dat het leven voornamelijk uit scheldende idioten bestaat, naast een paar coyotes en elanden, dat maakt het GTA.</p><p></p><p style="text-align: justify;"><em>-Customization:</em> Er zijn in San Andreas vele kledingwinkels in drie verschillende soorten (fancy, stoer en cheap), verscheidene tattoo-shops en een aantal kappers. Hiermee kan je Michael, Trevor en Fanklin overigens niet naar hartenlust aanpassen, want ze behouden een zekere stijl, aangezien Michael wel het Ray Liotta-achtige gangstertype en Trevor de psychotische hillbilly moet blijven. Je kunt Trevor dus geen tattoo geven van hond Chop, want dat is Franklins huisdier, en Franklin kan op zijn beurt geen vieze boerenmat in z’n nek nemen. <br/>Tot slot zijn er nog de garages waar je je auto in kunt repareren en customizen, plus natuurlijk Ammu-Nations waar ook een aantal upgrades voor je guns te vinden zijn, zoals extra grote clips en geluidsdempers.</p><h2 style="text-align: justify;"><strong>Wat is er nieuw aan GTA V?</strong></h2><p style="text-align: justify;">Als je al meerdere uren door Los Santos en Sandy Shores rijdt, duikt (nieuw!), wandelt en/of vliegt, dan voel je je op zo’n overbekende manier thuis, dat er automatisch GTA-flashbacks omhoog komen. Naar Vice City, een heel klein beetje naar IV en vooral, in grote lompe stukken déjà-vu, naar San Andreas natuurlijk. Want op een paar grote en kleine vernieuwingen na, is dit een vermoderniseerde versie van de, in mijn bescheiden mening, beste GTA allertijden. Gelukkig zijn die aanpassingen groot en vers genoeg om GTA V fris en nieuw te maken, want alleen al het feit dat je tussen drie verschillende hoofdpersonages kunt wisselen, gooit GTA V compleet op de kop. Onder andere omdat drie totaal van elkaar verschillende, briljant geschreven characters zijn, waarvan je nooit weet wat ze aan het doen zijn als je een SWITCH naar ze maakt. Maar vooral omdat het de al immense vrijheid in een GTA game, nog eens met een factor drie vergroot.</p><p></p><p style="text-align: justify;">Want stel je voor: Je bent met Michael op stap, je bevindt je helemaal in het noorden van San Andreas in Blaine County en de enige missie die je nog hebt, bevindt zich onderin Los Santos. Rijden is natuurlijk leuk, maar je hebt nu gewoon even geen zin om een tocht van een kwartier te maken. Dus SWITCH je gewoon naar Trevor of naar Franklin, doe je met hen even een paar missies, en na een half uurtje ofzo zou Michael zo maar weer terug kunnen zijn in z’n huis in Vinewood Hills, een stuk dichterbij waar hij moet zijn. <br/>Natuurlijk komt de SWITCH-functie het best tot zijn recht tijdens die andere grote vernieuwing, de heists. Deze missies dien je eerst voor te bereiden in aparte opdrachten, zoals door bijvoorbeeld een vuilniswagen te jatten waarmee je de weg moet versperren, of maskers te kopen die je nodig hebt als vermomming. Voordat je sommige heists begint is het plan van aanpak nog verder aan te passen, maar wat je ook kiest, je zal hoe dan ook bizar veel plezier beleven aan deze brokken ultieme GTA-heid. Want hoe vet is een shoot-out die je vanuit drie verschillende personages, elk vanaf een andere plek, een ander perspectief, met andere wapens, mag beleven?</p><p></p><h2 style="text-align: justify;"><strong>Valt er nog iets tegen aan GTA V?</strong></h2><p style="text-align: justify;">Je zult zo immens veel plezier beleven aan GTA V dat je de tegenvallers die er zijn, makkelijk kunt negeren. Maar het is wel zo dat de flashbacks die je krijgt naar eerdere delen, niet alleen positief zijn. Want als je Michael net heel stoer een legertje aan vijanden hebt laten neerknallen in een Max Payne-stijl schietpartij, maar je vervolgens op ouderwetse wijze tegen een deurpost aan schurkt omdat hij zich niet fatsoenlijk weet om te draaien. Tja, dan komen er frustraties omhoog die al meer dan een decennia oud zijn. Hetzelfde geldt voor verdwijnende auto’s: of je nou duizenden heb geïnvesteerd in customizations of niet, je wagens kunnen altijd *poef* opgaan in het niets. Er is in principe een functie toegevoegd die dit zou moeten opvangen, want bij de Impound bij het politiebureau zou je deze vehikels voor 250 bucks weer moeten kunnen opkopen, maar dit is helaas geen garantie. Ook kan je garages kopen waarin je auto’s kunt stallen, maar nog steeds zou ik me niet teveel hechten aan je bolides (waarvan er trouwens meer van lijken te zijn dan alle fucking GTA’s BIJ ELKAAR). En ohja, de situatie uit onderstaande meme? Dat gebeurt ook nog steeds in GTA V…</p><p></p><p style="text-align: justify;">Deze generatie mag met GTA V wel uitgeknepen zijn als een tube tandpasta, <a href="https://pu.nl/artikelen/nachtwacht/gta-v-is-een-next-gen-game/" target="_blank" title="GTA V voelt next-gen">zoals beweerd wordt</a>, maar je ziet zeker de limieten van de huidige console power. Ja, ik weet het, de trailers en screens zien er fenomenaal uit, waardoor je wel eens de neiging kunt hebben mijn woorden met achterdocht te lezen. Maar wat zie je niet terug in al deze beelden, waar je toch een goede 70 procent van de game mee bezig bent? Juist, rondrijden. Dat zijn precies de momenten dat de engine inkakt en er geen recht lijntje in de verre omgeving te bespeuren is. Weegt deze grafische teleurstelling op tegen de lol die je hebt in deze aliaserende wereld? Nee, zeker niet. Het is heel even jammer, maar pijnlijk is al een te groot woord en de wereld zit zo bomvol met details, humor en (film)referenties, zowel binnen- als buitenhuis, dat je heel makkelijk geneigd bent de grote ‘lijnen’ te negeren en je te focussen op de rijkheid. Om die reden zal je ook snel de af en toe flippende physics vergeten, of de momenten dat Trevor iets minder gestoord lijkt dan zijn introductie deed vermoeden. GTA V is zo groots, zo overweldigend, dat kleine nadelen verdwijnen als één portie pis in de oceaan.</p><p></p><h2 style="text-align: justify;"><strong>Waarom wil je GTA V niet missen?</strong></h2><p style="text-align: justify;">Van de honderden missies die je in GTA V zult doen, zijn er maar een paar iets minder dan ultiem vermakelijk. Van de tientallen characters die je zult ontmoeten, zijn er maar enkelen niet compléét onvergetelijk gestoord. Met deze game dompel je jezelf onder in een wereld waarin verveling niet bestaat, of onmiddellijk te bestrijden is. Doe je dat door Michaels zoon Jimmy op te bellen en een potje met hem te gaan darten, door strippers te bevoelen als de uitsmijter niet kijkt of door Trevor een leger aan hipsters te laten doodknallen in een ouderwetse Rampage? Doe wat de fuck je dan ook wil, want GTA V biedt je nauwelijks grenzen, alleen maar mogelijkheden in een zieke wereld vol parodie, geweld en actie. We hebben ons hier jaren op zitten verheugen, de hype is inmiddels zo opgeblazen dat het even groot is geworden als een klein hemellichaam, en gelukkig is dat niet allemaal voor niets geweest. Grand Theft Auto is terug, herinnert ons er weer aan waarom wij gamen en wat de essentie van plezier is.</p><p style="text-align: justify;"><em>Heb je nog dringende vragen over GTA V? Je kan ze stellen middels de reacties hieronder, maar ook via m'n Twitter (@wouterbrugge) geef ik graag antwoord!</em></p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


GTA V - Review

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links