
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1675091055924_bfwerf07pk"> <p><i>Dit artikel bevat spoilers voor de derde aflevering van The Last of Us.</i></p><p><i>Dit artikel is branded content in samenwerking met HBO Max. Lees <b><a href="https://pu.nl/disclaimer/" rel="noopener noreferrer" target="_blank">hier</a></b> wat dit betekent.</i></p><p>Een van de laatste woorden van Tess (Anna Torv) in de tweede aflevering van HBO’s The Last of Us was “I need you to take her to Bill and Frank’s. They’ll take her off your hands, they’ll handle it from here.” The Last of Us-veteranen zoals jij en ik weten precies wie deze Bill (Nick Offerman) is, en hebben een goed idee wie Frank (Murray Bartlett) moet zijn, maar een aflevering zoals Long, Long Time? Heel knap als je dat zag aankomen!</p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1675091088583_uwwwjrb7yr">10 Miles West of Boston</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1675091094290_avritln234"> <p>Hoewel de derde aflevering van HBO’s The Last of Us een dik uur en een kwartier duurt en een proloog zoals bij de voorgaande twee afleveringen niet gek was geweest, voegen we ons in de eerste scène direct bij Ellie (Bella Ramsey) en Joel (Pedro Pascal). Inmiddels zijn ze al een goede 16 kilometer van Boston verwijderd en is Joel duidelijk aangeslagen door de dood van Tess. Maar, zoals een echte man betaamt, ‘verwerkt’ hij zijn gevoelens in stilte.</p><p>Als we de tijdlijn vergelijken met de game is er een flink gedeelte in de riolen en The Capitol Building geskipt, maar dat bestaat vooral uit gameplay van Joel die vijanden omlegt. De serie is trouwens vaker geneigd dit soort sequenties over te slaan, en gezien het gebrek aan drama hierin is dat ook volledig te begrijpen. Wat betreft de relatie tussen Joel en Ellie gaat het ook wat sneller, want terwijl Joel in de game juist meer muren aan het bouwen is (“You don’t bring up Tess -ever.”), lijkt er hier wederzijds begrip te ontstaan. Ellie: “Don’t blame me for something that isn’t my fault.” Gevolgd door Joels zwijgen, wat je zou kunnen opvatten als instemming. Progressie!</p><p>Grappig detail: als Ellie informeert naar Bill en Frank door te vragen of ze aardig zijn, antwoordt Joel: “Frank is.” Vervolgens hebben ze het over het litteken op Joels gezicht, een detail dat de seriemakers hebben toegevoegd om Joel wat geloofwaardiger te maken. Een schot dat hem had kunnen doden heeft Joel dat litteken bezorgd en hem slechthorend gemaakt, wat niet alleen z’n menselijkheid benadrukt maar ook het feit dat hij niet meer de jongste is en al twee decennia overleeft in een kneiterharde wereld. Ellie doet nog een laatste poging om een wapen te bemachtigen (de derde als ik me niet vergis) om vervolgens een tussenstop te maken op weg naar Bill en Frank. </p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1675091346154_ukxwq9v8wlp"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-689923"> <figure class="resized-image"> <img alt="The Last of Us" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/689923/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1675091100510_nid2c56xn0d">Joels bergplaats</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1675091105489_pz3ln3539sj"> <p>Als Joel en Ellie aankomen in een weggerotte winkel, zo eentje waar spelers tientallen keren touw, doekjes, alcohol, etc. hebben verzameld, komen we erachter dat Ellie in de serie een andere lievelingsgame heeft. In de game is dat een niet bestaande game genaamd The Turning, maar hier is het Mortal Kombat II. Niet zo gek, want dat is een awesome fighter, maar ook omdat Warner Bros. (het bedrijf achter HBO Max) deze licentie in bezit heeft. Dus maakt Ellie met enthousiasme kenbaar hoe vet ze één van de Fatalities van Mileena vindt. <b><a href="https://www.youtube.com/watch?v=ak4vZBauSmo" rel="noopener noreferrer" target="_blank">Deze</a></b>, om precies te zijn. Wij gamers weten waar dit een verwijzing naar is, want ze heeft het ook over ‘een vriendin’ van haar. Of lopen we daarmee op de feiten vooruit?</p><p>Terwijl Joel op zoek is naar één van zijn geheime opbergplaatsen, ook z’n geheugen verraadt z’n leeftijd, beleeft Ellie haar eigen avontuur. In de kelder vindt ze een doos tampons (wat overigens foreshadowing is naar hetzelfde scenario als waar MK2 naar refereert) en een onder het puin bedolven geïnfecteerde. Deze geeft haar, en de kijker, de mogelijkheid om het Cordyceps-virus wat beter te bestuderen…. In een knappe vertoning van grime-(en CGI-?)vakmanschap, krijgen we wederom te zien hoe de schimmels zich onder de huid nestelen. Maar check ook die paddenstoelen bij de jukbeenderen en de kluwen schimmeldraden die uit het oog groeien! Ellie lijkt net zo gefascineerd als wij, hoewel er ook duidelijk afschuw van haar gezicht af te lezen is. Als ze vervolgens haar stiletto met een verbeten hardheid in het hoofd van de Infected ramt, worden we herinnerd aan het feit dat de Infected in deze wereld niet meer de mensen zijn die ze ooit waren.</p><p>In de volgende scène zien we een neergestort vliegtuig, een beeld dat we al regelmatig in de marketing van The Last of Us hebben gezien maar niet van de game kennen. In het gesprek worden we er nog even aan herinnerd dat Ellie opgegroeid is in de post-apocalyptische wereld en Joel niet. Ellie: “Dude, you got to go up in the sky.”</p><p>Joel, die naar de vernietigde kist knikt: “Yeah well, so did they.”</p><p>Joels daaropvolgende samenvatting van de Cordyceps-uitbraak is eigenlijk het vervolg op wat we in de vorige aflevering zagen gebeuren in Jakarta. </p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1675091157978_wghloecj6b">The Frank &amp; Bill TLoU Special!</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1675091164725_pwywc0m89n"> <p>Nog meer ‘opa Joel vertelt’ gaat soepel over in een flashback: het is 30 september, 2003, vier dagen nadat de geïnfecteerden over de hele wereld begonnen te bijten, zoals Joel het een scène geleden nog zo mooi omschreef. De introductie van Bill is een treffende: veilig vanuit de geheime kamer in zijn bunkerachtige huis bekijkt hij hoe zijn dorp wordt ontruimd. Maar Bill gaat nergens heen en de eerste woorden die hij zegt zijn meteen een online-pareltje van jewelste: “Not today, you new world order jackboot fucks.” Zeventien minuten in de aflevering zien we eindelijk Nick Offermans gezicht en dan begint deze aflevering pas écht…</p><p>Wat volgt is een uur aan gebeurtenissen die zich buiten de game om hebben plaatsgevonden. We zien in een montage hoe Bill van zijn dorp ‘Bill’s Town’ maakt, een nederzetting waar hij de Infected mee op een veilige afstand weet te houden en waarin hij een prima leven lijdt. Dan, vier jaar na de uitbraak, valt Frank in een van zijn valkuilen. Dit is het begin van een prachtig liefdesverhaal tussen twee fantastische acteurs, een teder, maar ook droevige romance die totaal anders eindigt dan wat we kennen uit de game. Geen Frank aan het uiteinde van een touw in HBO’s The Last of Us, nee, de manier waarop deze aflevering eindigt is een stuk subtieler, en veel hartverscheurender.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1675091433259_qxkigrhxnu"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-694612"> <figure class="resized-image"> <img alt="The Last of Us" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/694612/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1675091266808_19tjo049sgc">Nick Offerman: alles wat je hoopt</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1675091179734_qwl8vap2hxo"> <p><br/></p><p>Ik had de eer om de echte sterren van ‘Long, Long Time’, Nick Offerman en Murray Bartlett, te spreken over deze fantastische episode. Dit is de perfecte plek om hun wat meer spoiler-ige antwoorden te bespreken, aangezien je dit hopelijk niet leest als je aflevering 3 niet hebt gezien. Wat ik heb gemerkt is dat Offerman, tot mijn grote vreugde, precies de nuchtere, bescheiden baas is waar je hoopt als je van zijn prestaties in deze aflevering en bijvoorbeeld Parks and Recreation hebt genoten. Zo zegt hij over zijn rol als Bill: “In tegenstelling tot het publiek, kan ik minder genieten van mijn verschillende haarstijlen en ik kijk al niet zo graag naar mezelf”. Murray giechelt. “Maar ik was wel geëmotioneerd door het verhaal maar ook door het feit dat het ons gelukt is en dat ik het niet al te hard verknald heb.”</p><p>Ook is Offerman vrij realistisch aangaande zijn kansen in een post-apocalyptische wereld. Want als hem gevraagd wordt of hij net zo zou handelen als Bill, zegt hij: “Als een eerlijk mens moet ik van een ‘nee’ uitgaan. Ik kom uit een praktische, zelfvoorzienende familie, en ik weet graag een hoop dingen die Bill ook weet, zodat ik er klaar voor ben om mezelf en mijn geliefden te helpen in wat voor omstandigheden dan ook.” Zonder dat zijn droge Swanson-esque gezichtsuitdrukking verandert vervolgt hij: “Maar ik ben ook een onvolmaakt mens, dus als je het over de eindafrekening hebt, dan ga ik ervan uit dat ik een chickenshit zal zijn.”</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1675091511524_7v57jl103js"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-694610"> <figure class="resized-image"> <img alt="The Last of Us" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/694610/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1675091260156_tgtdu408r58">Murray en Nick: een perfect paar</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1675091185739_ladtftxoo0s"> <p>Naast Nick Offerman zit Murray Bartlett regelmatig om zijn buurman te lachen, en complimenteert hem over zijn optreden in de aflevering, wat er deels voor zorgde dat hij ‘huilde als een baby’ na het zien ervan. Maar Bartlett was niet de enige die huilde: “Ik keek de aflevering met mijn partner en hij was er heel erg door aangedaan om meerdere redenen, en op een gegeven moment draaide hij zich naar me om en zei:” Barlett zet een huilerig stemmetje op. “‘Ik wil niet dat je ziek wordt.’”<br/></p><p>Over ziek en oud gesproken, Offerman is heel erg onder de indruk van het vakmanschap dat er te pas kwam bij het maken van HBO’s The Last of Us, onder andere om hen bejaard eruit te laten zien: “Een paar mensen bogen zich urenlang over ons heen met kwast, lijm, verf, poeder, zaagsel, speeksel en kauwgom om dit meesterwerk te creëren. En als ze hun werk goed gedaan hebben, dan zie je het niet. Het is onzichtbaar. Hetzelfde geldt voor de pruiken, die zijn met de hand geventileerd; ze nemen een stukje fijn kant en stoppen elke haar er afzonderlijk in. Ik zou willen dat deze mensen wat meer gevierd werden, want ze zorgen ervoor dat wij er ongelooflijk uitzien.”</p><p>Bartlett valt hem bij: “Het team van artiesten dat aan deze show werkte was uitzonderlijk, echt ongelooflijk. En ze maakten ook lange dagen, want dit werk duurt lang, maar ze waren echt zorgvuldig en echt kunstenaars. Je had het gevoel dat je naar een schilderij aan het kijken was in de spiegel.” Ik zei daarop dat we hen eigenlijk ook zouden moeten interviewen, waarop Offerman zei: “Of in plaats van ons.” </p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1675091251439_rzq80cn749">Bill &amp; Frank: de spin-off die je wil</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1675091199891_fyqky1mtrsd"> <p>Niet geheel verbazend zijn Bartlett en Offerman helemaal aan boord voor een mogelijke spin-off. Want als reactie op de vraag wat ze ervan vinden dat dit het enige, en laatste optreden van Frank en Bill is, zegt Offerman: “Met alle respect, maar ik denk dat je wat gebrek hebt aan fantasie als je denkt dat we geen spin-off van vijf seizoenen kunnen doen. Er zijn een hoop hiaten overgebleven.” Bartlett: “En we zijn volledig bereid om die in te vullen.” Offerman: “We hebben gesprekken… met elkaar.”<br/></p><p>Maar het is duidelijk dat Offerman gek is op zijn personage: “Zijn overlevingstechnieken en prepper-praktijken, hebben ervoor gezorgd dat hij de grootste liefde in de wereld van de show heeft gewonnen. Het is de mooiste romance, vind ik, die we zullen zien. Dus, leer hoe je gereedschap moet gebruiken, en je zult gezoend worden. Dat is de boodschap.” En daar sluit ik me volledig bij aan: aflevering 3 is, wat mij betreft, de mooiste expansie van het verhaal uit de game die de serie te bieden heeft. Op slimme, tedere wijze krijgt een bekend personage totaal nieuwe context, terwijl zijn partner in z’n geheel opnieuw wordt uitgevonden dankzij een sterk script en twee ijzersterke acteurs die de sterren van de hemel spelen.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1675091531394_v5knt7eq6q"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-694613"> <figure class="resized-image"> <img alt="The Last of Us" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/694613/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1675091230154_ydm1fgoerd">Muzikaal einde</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1675091220643_yqmfjxpwyv"> <p>Na dit prachtige uitstapje vol aangrijpende stukje romantiek, komen Ellie en Joel aan bij het huis van Bill en Frank. Bill heeft een brief achtergelaten voor Joel, waarin hij al zijn wapens en apparatuur aan hem nalaat, zodat hij Tess ermee kan beschermen. Dit is natuurlijk een emotioneel momentje voor Joel, maar hij weet z’n tranen wederom dapper binnen te houden. Vervolgens gaat hij naar de garage, dezelfde ruimte waar Joel in de game een verdomd kortaf briefje aan Bill gaf afkomstig van Frank. Het verhaal van beide mannen liep in de game een stuk minder emoties op, dat is een ding dat zeker is!</p><p>Vlak voordat de aflevering afgelopen is, vindt Joel het alsnog even nodig de spreekwoordelijke muren tussen hem en Ellie op te bouwen die hij in de game vóór het bezoek aan Bill al had gemetseld. Hij stelt drie regels op, bijna exact hetzelfde bewoord als in de game: "Keep our histories to ourselves," "don’t tell anyone about your condition," en "do what I say when I say it." Zelfs Ellie’s herhaling is woord voor woord hetzelfde: “What you say goes.” Dan bevestigen we dat het 80’s nummer uit aflevering 1, ‘Never Let Me Down Again’ van Depeche Mode, inderdaad van Bill afkomstig is, vraagt Ellie voor de vijfde keer om een wapen, sloopt ze een staande klok, trekt ze haar iconische t-shirt met de palmbomen erop aan en víndt ze een handpistool dat ze stiekem in haar tas stopt. </p><p>Vervolgens stapt het duo de auto in, die Ellie vergelijkt met een ruimteschip (knipoog naar The Last of Us: Part II), en luisteren ze naar Linda Ronstadt haar nummer ‘Long, Long Time’, waar de titel van deze aflevering naar vernoemd is. Hetzelfde nummer dat Bill en Frank op de piano speelden, waarna Frank vroeg wie het meisje is waar de ander over zingt.</p><p>Bill: “There is no girl.” </p><p>Frank: “I know.”</p><p><i>Aflevering 3 van The Last of Us is nu te streamen op HBO Max. <b><a href="https://www.hbomax.com/nl/nl" rel="noopener noreferrer" target="_blank">Abonneer je nu.</a></b></i></p><p><i>Volgende week bespreekt Wouter aflevering 4 van HBO’s The Last of Us. Houd PU.nl dus in de gaten!</i></p> </div>
</div>
</content>
</article>


HBO’s The Last of Us – Aflevering 3: terugblik met spoilers + interview met Nick Offerman en Murray Bartlett

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links