
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1697011019910_ukgtxkby51"> <p>Het is september 2014. Ik ben op een bruiloft in Trier, Duitsland als ik zie dat ik vier gemiste oproepen heb van Jurjen Bakker, onze videoproducer. We gaan over drie dagen naar Tokyo. De Tokyo Game Show lonkt, en niemand van ons is nog in Japan geweest. Je begrijpt dat we staan te trappelen om op trip te gaan. </p><p>Als ik hem terugbel, klinkt Jurjen verdrietig. Begrijpelijk, want hij heeft net een korfbalwedstrijd achter de rug, dat is voor niemand leuk. Maar dat is niet het enige: “Ik heb mijn kniebanden afgescheurd”, zegt Jurjen. </p><p>“En dus kun je niet mee naar Tokyo”, maak ik af.</p><p>Kut.</p><p>Kak.</p><p>Fuuuuuck.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1697011887267_yfs9cvjn9kg"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-701958"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/701958/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1697011556162_7ytgn7iup9a"> <p>Die arme Jurjen heeft dus z'n kniebanden afgescheurd, hij kan niet mee met onze epische Tokyo-trip... én hij heeft een korfbalwedstrijd moeten spelen. Ik weet niet zeker wat kutter is voor 'm, maar dat hij baalt is duidelijk. Voor ons is het ook slecht nieuws natuurlijk, want behalve dat Jurjen een fijne gozer is, was hij ook redelijk essentieel voor ons videoplan: elke dag een Tokyo-journaal maken. Vind maar eens een andere videotopper die kan filmen, kaas van regie heeft gegeten én die shit ook nog eens in dezelfde dag tof af kan monteren. </p><p>Eigenlijk is er maar één die dat ook kan. Veras Fawas. Oud-stagiair, bovengemiddeld talentvol, maar helaas, deeltijd dwaas. Veras kan en is uitzinnig van vreugde. Natuurlijk, wie wil er nou niet mee naar Tokyo? Een hele opluchting.</p> </div> <div class="video-embed-container video-embed-container--16x9 rs-snippet rs-snippet__youtube" id="3b60e7e3-b7c8-40cf-9d5e-6ec18dd35e9f"> <div class="youtube-rs-1697011801519_ylz8fkuurh" data-allowfullscreen="1" data-frameborder="0" data-src="//www.youtube.com/embed/ps_B8PGTMTU?autoplay=0&amp;controls=1&amp;rel=0&amp;showinfo=0&amp;iv_load_policy=3&amp;cc_load_policy=1&amp;cc_lang_pref=en&amp;wmode=transparent&amp;modestbranding=1&amp;disablekb=1&amp;enablejsapi=1&amp;widgetid=1"></div></div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1697011997883_es8ti5ybjgu"> <p>We vliegen naar de wereldstad. Wouter, Florian en ik stappen samen met Trees op het vliegtuig. Trees (Linda) is onze oud-stagiaire die werkt bij StartSelect, onze partner die ervoor heeft gezorgd dat we naar Japan kunnen gaan (SO). Omdat we op het laatste moment zijn ticket moeten boeken, zit Veras op een andere vlucht dan wij, al komt ‘ie verrassend genoeg wel bijna tegelijkertijd aan, een half uurtje later maar.</p><p>We spreken dus af bij onze gate, maar er is één probleem: Veras is nergens te bekennen. Bovendien is het 2014 en zitten we in Japan, dus het is lastig om contact te maken. We wachten geduldig, zoeken het hele vliegveld af, wachten minder geduldig, zoeken nog maar een keer... en dan, uren later, krijgen we een WhatsApp-berichtje van Veras: “Ik ben op Tokyo-treinstation.”</p><p>Wat?! Hadden we Jurjen alsnog maar meegenomen, in een rolstoel... </p> </div> <div class="video-embed-container video-embed-container--16x9 rs-snippet rs-snippet__youtube" id="e07630ce-84e2-4d2d-a7da-441098c5558b"> <div class="youtube-rs-1697012020092_szcp5nyswhg" data-allowfullscreen="1" data-frameborder="0" data-src="//www.youtube.com/embed/eyWwMtiMhiM?autoplay=0&amp;controls=1&amp;rel=0&amp;showinfo=0&amp;iv_load_policy=3&amp;cc_load_policy=1&amp;cc_lang_pref=en&amp;wmode=transparent&amp;modestbranding=1&amp;disablekb=1&amp;enablejsapi=1&amp;widgetid=1"></div></div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1697012044856_dns1vtus3gm"> <p>We stappen in een taxi en gaan op weg naar het gehuurde huisje. Inmiddels wordt het al donker. Het WhatsApp-verkeer met Veras verloopt ondertussen erg moeizaam. Hij weet niet waar hij is, waar hij naartoe moet en hoe hij überhaupt moet communiceren. Ondertussen is de batterij van Veras’ telefoon leeggelopen en begint zijn onkunde sommigen (Florian) te irriteren, en anderen (ik) beginnen zich zorgen te maken. We zijn inmiddels al een hele dag aan het zoeken naar die jongen en de praktische obstakels van een manhunt in Japan blijken best groot te zijn. Alles is in het Japans, dus ook de straatnamen, en het is bijna mission impossible om te navigeren als je eigenlijk ook geen internet hebt. </p> </div> <div class="video-embed-container video-embed-container--16x9 rs-snippet rs-snippet__youtube" id="b15ee354-e70d-4294-8dd7-1317e4458319"> <div class="youtube-rs-1697012054010_j2a5bbu4rje" data-allowfullscreen="1" data-frameborder="0" data-src="//www.youtube.com/embed/GZnfPrpLDhQ?autoplay=0&amp;controls=1&amp;rel=0&amp;showinfo=0&amp;iv_load_policy=3&amp;cc_load_policy=1&amp;cc_lang_pref=en&amp;wmode=transparent&amp;modestbranding=1&amp;disablekb=1&amp;enablejsapi=1&amp;widgetid=1"></div></div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1697012070642_vtemtcz5g8i"> <p>Totdat we een Facebook-berichtje krijgen met een GPS-locatie, van Veras, verstuurd met zijn iPad. Gek genoeg is dit maar twintig minuten lopen, dus ik ga op pad om die jongen op te halen. En warempel, hij staat er! We hebben hem gevonden!</p><p>Het is het tumultueuze begin van denk ik wel mijn mooiste PU-trip ooit. Tokyo is een prachtige, rare en ook wel een beetje mysterieuze stad, waar ik direct vanaf het begin enorm van heb genoten. Dat begon al met een etentje in het buurtje waar we logeerden, waarna de eigenaar van dit etablissement ons meenam naar een klein karaokebarretje op de hoek, waar we ons helemaal hebben uitgeleefd.</p> </div> <div class="video-embed-container video-embed-container--16x9 rs-snippet rs-snippet__youtube" id="bb32e4da-0592-416a-9c59-763848f322f6"> <div class="youtube-rs-1697012082548_mkcplnobdw8" data-allowfullscreen="1" data-frameborder="0" data-src="//www.youtube.com/embed/P1HWSXqY7og?autoplay=0&amp;controls=1&amp;rel=0&amp;showinfo=0&amp;iv_load_policy=3&amp;cc_load_policy=1&amp;cc_lang_pref=en&amp;wmode=transparent&amp;modestbranding=1&amp;disablekb=1&amp;enablejsapi=1&amp;widgetid=1"></div></div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1697012099142_v7vozke9n2"> <p>De dagen daarna hebben we genoten van deze magnifieke stad, die er esthetisch gezien al waanzinnig uitziet, maar waar in elk straatje of steegje wel een verrassing verborgen lijkt. Van Akihabara Electric Town tot Shibuya en afgelegen plekken met automaten waar echt van alles uit te trekken valt. En natuurlijk de Tokyo Game Show, die enorm verschilt met de E3 of Gamescom. De games zijn weird, de mensen zijn anders, de ervaring is veel chiller en je kunt als westerling eigenlijk (nog meer dan in LA) door deuren komen die officieel voor je gesloten horen te zijn.</p><p>En dan de mensen. Aan de ene kant zijn het onbegrijpelijke losbollen in de karaokebar, maar op straat zijn ze weer schuchter, maar ook ontzettend dienstbaar. Dat viel op toen we totaal niet wisten waar we naartoe moesten in de metro en een vrouw opving dat we naar de stad Chiba moesten (waar Tokyo Game Show eigenlijk plaatsvindt). Zij is toen letterlijk een uur met ons meegereisd om zeker te weten dat wij aankwamen op de plek waar we moesten zijn, terwijl zij eigenlijk de andere kant op moest voor een afspraak (en te laat komen wordt daar als super onbeleefd beschouwd).</p><p>Het was een fantastische kennismaking met een stad, land en cultuur die heel weinig lijkt op de onze, en dat maakte deze trip voor mij een van de vetste trips ooit. En voor een groot deel dankzij Veras hebben we daar ook nog een fantastisch videodagboek van. Bedankt Veras (en balen dat je dit gemist hebt, Jurjen)!</p> </div> <div class="video-embed-container video-embed-container--16x9 rs-snippet rs-snippet__youtube" id="a4cfc59c-6687-4ab1-bd70-a772df825266"> <div class="youtube-rs-1697012111639_3fk5o79j33i" data-allowfullscreen="1" data-frameborder="0" data-src="//www.youtube.com/embed/BRhFfn_C4o4?autoplay=0&amp;controls=1&amp;rel=0&amp;showinfo=0&amp;iv_load_policy=3&amp;cc_load_policy=1&amp;cc_lang_pref=en&amp;wmode=transparent&amp;modestbranding=1&amp;disablekb=1&amp;enablejsapi=1&amp;widgetid=1"></div></div>
</div>
</content>
</article>


Het PU-hoogtepunt van Tjeerd - Tokyo Baklap Time

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links