
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="7157aba1-a559-41b2-a57d-0d571128821c"><p style="text-align: justify;">Ni No Kuni is gemaakt door ontwikkelaar Level-5, bekend van games als Dark Cloud, Dragon Quest, Professor Layton en White Knight Chronicles. Dat Level-5 vette RPG’s kan maken is dus wel duidelijk! Ook de briljante Japanse animatiestudio Ghibli heeft meegeholpen aan Ni No Kuni en dat maakt deze game in ieder geval op papier een topper van formaat. Maar is dit inderdaad een RPG geworden die je niet mag missen?</p><p style="text-align: justify;"></p><h2><strong><span style="text-align: justify;">Uitstervend ras</span></strong></h2><p><span style="text-align: justify;">Ooit waren Japanners de koning van de RPG’s, maar inmiddels hebben Westerse ontwikkelaars de kroon overgenomen en lijken ze in Japan de magic touch een beetje kwijt. Vooral nieuwe gamers zijn helemaal klaar met die zoetsappige characters, turned-based battles, overdreven kleurrijke spelwerelden en slecht vertaalde verhalen.</span></p><p class="tekst" style="text-align: justify;">Gelukkig zijn er ook nog liefhebbers van de traditionele JRPG en zij zullen Ni No Kuni: Wrath of the White Witch absoluut een topgame vinden.</p><p class="tekst" style="text-align: justify;">Het verhaal van Ni No Kuni draait om Oliver, een jochie van een jaar of dertien die flink wat kattenkwaad uithaalt. Op een avond sneakt hij het huis uit om met een vriendje een zelfgemaakte auto uit te proberen, maar dat gaat gruwelijk mis. Oliver rijdt met de auto het water in en precies op dat moment schrikt zijn moeder wakker. Ze rent naar buiten en ziet Oliver bijna verdrinken. Ze aarzelt geen moment en redt haar zoontje… maar overleeft de reddingsactie zelf niet.</p><p class="tekst" style="text-align: justify;">Oliver is er kapot van en zoekt troost bij een knuffel die zijn moeder ooit voor hem had gemaakt. Zijn tranen wekken het pluchen beest tot leven en de knuffel transformeert in een elfje genaamd Drippy. Het elfje legt uit dat er via zijn wereld nog een mogelijkheid is om zijn moeder te redden, en Ni No Kuni is begonnen!</p><p class="tekst" style="text-align: justify;"></p><h2 class="tekst" style="text-align: justify;"><strong>Twee werelden</strong></h2><p class="tekst" style="text-align: justify;">Ni No Kuni betekent letterlijk ‘twee werelden’. In de game speel je dan ook in de normale wereld waar Oliver en zijn moeder vandaan komen, en in de fantasy wereld van Drippy.</p><p class="tekst" style="text-align: justify;">Oliver komt er al snel achter dat hij eigenlijk een soort tovenaar is en de wereld van Drippy vol zit met magische krachten en spells. Zo af en toe switch je tussen de twee werelden, maar het overgrote deel breng je door in de magische wereld van Drippy waar ieder persoon een Soulmate heeft die in verbinding staat met characters uit de normale wereld.</p><p class="tekst" style="text-align: justify;">Het is nu aan Oliver om de Soulmate van zijn moeder te vinden, want alleen op die manier kan hij de vreselijke gebeurtenis in de gewone wereld terugdraaien en zijn moeder weer tot leven wekken.</p><p class="tekst" style="text-align: justify;"></p><p class="tekst" style="text-align: justify;">Het verhaal klinkt een beetje corny, maar dat hoort een beetje bij dit soort JRPG’s. De uitwerking en de verschillende twists in het verhaal zijn gelukkig wel verrassend, maar die zal ik niet spoilen.</p><h2 class="tekst" style="text-align: justify;"><strong>Battles</strong></h2><p class="tekst" style="text-align: justify;">In Ni No Kuni lopen heel wat vijanden rond die je met behulp van je toverstokje te lijf kunt gaan. Oliver heeft echter ook de mogelijkheid om beesten voor hem te laten vechten en dat is heel tof uitgewerkt. Zo begint Oliver met een soort mini-draakje, maar tijdens de battles kun je ook vijandelijke beesten vangen die daarna aan jouw zijde vechten. Een beetje het Pokémon idee, maar dan nog veel uitgebreider.</p><p class="tekst" style="text-align: justify;">Elke character heeft maximaal drie monsters tot z’n beschikking, maar je kunt ze wisselen wanneer je wil. Zo ben je constant op zoek naar de beste combinatie voor Oliver, en als andere characters in je party ook deze wissel-mogelijkheid krijgen, ben je helemaal vrij om te doen wat je wil in de battles.</p><p class="tekst" style="text-align: justify;">De battles speel je in de typische JRPG stijl. De vijanden lopen rond en zodra je ze aanraakt ga je met een ‘swoosh’ naar het battlefield om daar met ze te vechten.</p><p class="tekst" style="text-align: justify;">De aanvallen zijn turn-based, maar dat valt nauwelijks op omdat de gevechten in Ni No Kuni ontzettend snel gaan.</p><p class="tekst" style="text-align: justify;">Je kunt verder vrij rondlopen op het slagveld, waardoor je aanvallen kunt ontwijken, power-ups kunt verzamelen en vijanden van achteren aan kunt vallen. Je aanvallen kies je via een menu en als je ze goed timed, kun je eveneens counteren en verdedigen, zodat bepaalde attacks van de vijanden niet zo hard aankomen.</p><p class="tekst" style="text-align: justify;">In de basis zijn het battles die we al jaren kennen van JRPG’s, maar door eerdergenoemde subtiele toevoegingen voelt het allemaal verrassend fris aan.</p><p style="text-align: justify;"><iframe frameborder="0" height="501" src="https://www.youtube.com/embed/z0lT78HJnnk" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="608"></iframe></p><h2><strong>Ghibli</strong></h2><p class="tekst" style="text-align: justify;">Dat het verhaal en de battles niet gaan vervelen, is vooral te danken aan de prachtige presentatie van de game. Studio Ghibli heeft de animatie van Ni No Kuni voor zijn rekening genomen en de game ziet er werkelijk prachtig uit. We hebben wel eens eerder gezegd dat games als een soort digitale tekenfilm worden gepresenteerd, maar Ni No Kuni slaagt daar pas echt in. Er is bijna geen verschil tussen de CGI-filmpjes en de gameplay, waardoor je bek meerdere keren openvalt van verbazing. Het is dat we graphics geen apart cijfer geven, maar anders had Ni No Kuni absoluut een tien gescoord.</p><p class="tekst"></p><p style="text-align: start;"><span style="text-align: justify;"><br/></span></p><h2 style="text-align: start;"><strong><span style="text-align: justify;">Schots gelul</span></strong></h2><p style="text-align: start;"><span style="text-align: justify;">Het enige dat me na tientallen uren spelen tegen ging staan, was het irritante muziekje tijdens de battles. Het is maar één tune en na zeshonderd gevechten komt die je neus uit.</span></p><p class="tekst" style="text-align: justify;">De battles zijn over het algemeen ook een tikkie te makkelijk, zeker in de eerste paar uren. Ook de vertaling van Drippy is niet altijd even geslaagd en zijn Schotse accent wordt vanzelf vervelend. Verder zijn de side missions in de game niet allemaal even boeiend en ben je na verloop van tijd steeds hetzelfde aan het doen.</p><p style="text-align: justify;">Zonde, want anders had Ni No Kuni een nóg hoger cijfer gescoord.</p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Ni no Kuni: Wrath of the White Witch review

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links