Sand Land (PS5) review – Lekker bouwen op zand

Beelzebub is de zoon van de duivel, maar zelfs de demonen hebben last van de enorme droogte in Sand Land. De mensenkoning en z’n enorme leger verkopen hun laatste beetje water voor woekerprijzen en de burgers die het niet kunnen betalen mogen lekker doodgaan. Sheriff Rao kan er niet meer tegen en bezoekt Beelzebub om de hulp van de demonen in te schakelen. Samen met de oude demon Thief vormen ze een gek trio dat al gauw een kwartet wordt met de getalenteerde monteur Ann. Ze stelen een tank van het Sand Land-leger en transformeren in een eenmansleger. 

Akira Toriyama

De door wijlen Akira Toriyama gecreëerde spelwereld is de belangrijkste reden om deze openwereld-actie-rpg te proberen. Alles ziet er gewoon ongelofelijk charmant uit en heeft die typische Toriyama-humor. Zo is Beelz een enorme goedzak, maar probeert hij constant de oudjes te overtuigen dat hij slecht is. Wist je bijvoorbeeld dat hij weleens naar bed gaat zonder z’n tanden te poetsen? Puur kwaad! Een van de criminele organisaties in de woestijn heet The Swimmers en de leden dragen allemaal speedos. Dat blijft hilarisch!

Wat kun je verder in Sand Land doen behalve het verhaal volgen? Tja, wat niet eigenlijk? Je kunt rondrennen en knokken als Beelzebub, je hebt skilltrees om je partymembers sterker te maken, je kunt grotten verkennen, kleine bergen beklimmen, sidequests voltooien, op premies jagen en goud halen bij motorraces. En dan heb ik het nog niet gehad over de showstoppers: de voertuigen! Je begint met een lullige jeep, maar krijgt al gauw een dikke tank tot je beschikking. Daar komen nog een razendsnelle motor, een zweefauto en wat toffe robots bij. Elk heeft z’n unieke skills die je ook kan versterken of zelfs vervangen met nieuwe wapens. 

Devil Crossing

Sand Land is op z’n allerbest wanneer je lekker aan het sleutelen bent met je massavernietigingswapens. Je kan bijvoorbeeld ieder onderdeel van je tank overspuiten met allerlei nieuwe kleurtjes. Je kunt er decals op spuiten, de naam veranderen en hem vervolgens pal in het midden van je kamer zetten. Oh ja, je hebt je eigen huisje in Sand Land. Net als in Animal Crossing, maar dan dus met tanks. Het is misschien wel dé reden om alle hoeken en gaten van de kaart te verkennen, want je kunt zomaar een tof design voor een nieuw wapen of een meubelstuk vinden. Je koopt die ook bij meubelmakers in het dorpje Spino. Dat start als een door oorlog verscheurd gat waar twee man en een paardenkop woont. Voltooi genoeg sidequest en je ziet het opfleuren tot een forse stad, doordat je steeds meer voorzieningen vrijspeelt voor de inwoners.

Steekjes vallen

Sand Land klinkt tot nu toe als een topgame. Helaas laat het te vaak steekjes vallen om tot de echte toppers te horen. De grotten die de forse kaart van Sand Land - en later buurland Forest Land – vullen, zijn meestal piepklein en presenteren je gelijk alle schatkisten met bouwmaterialen voor je voertuigen. Een verloren sok in de droger vinden is eigenlijk nog moeilijker. De bergen zijn ook allemaal kopieer-plakwerk en dat déjà vu-gevoel keert zelfs terug in de hoofdcampagne. Je moet meerdere keren reusachtige oorlogsschepen verkennen met een bijna uniforme uitstraling. Dat moeten een soort Zelda-achtige dungeons voorstellen, maar dan zonder uitdaging of originele puzzels. Tot overmaat van ramp heeft Sand Land ook een aantal gaten in z’n kaart qua content. Dan reed ik erdoorheen en kwam ik interessant uitziende stadjes tegen, waar echt geen reet te doen was! Ik vermoed dat ontwikkelaar ILCA hier het een en ander aan zijmissies geschrapt heeft vanwege tijdnood.

Echt jammer, want Sand Land is als avontuur ontzettend charmant, zeker als je fan bent van Toriyama. Het verhaal begint simpel en halverwege heb je zelfs het gevoel dat het begint af te ronden, maar de makers vuren constant grappige nieuwe twists op je af, waardoor je de controller moeilijk kan neerleggen. De voertuigcombat is ook leuk, maar wel heel erg makkelijk. Ervaren spelers kunnen het beste meteen op Hard Mode beginnen. 

Oude openwereldgame

Dit avontuur doet me nog het meest denken aan de openwereldgames van een paar consolegeneraties geleden. Het is allemaal wat minder ambitieus dan bijvoorbeeld Final Fantasy 7: Rebirth of Zelda: Tears of the Kingdom. Binnen twintig uur kun je ook makkelijk het hoofdavontuur uitspelen. Dat mag je als minpunt zien omdat je minder waar voor je geld krijgt. Persoonlijk vond ik Sand Land een lekkere openwereld-snack, zo tussen de bordvullende hoofdgerechten door. Een duivels zoet zandtaartje!

Sand Land is vanaf vrijdag 26 april verkrijgbaar voor PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en pc.