
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="51dc7161-7a02-4ab2-bdad-07bebc9c649e"><p class="-tekst" style="text-align: justify;">Nee, nee, helaas, nee, sorry, je speelt niet met Lloyd dit keer. In plaats daarvan ben je Emil, een nogal bang uitgevallen jochie dat vroeger werd gepest en regelmatig met bibberend stemmetje verslag doet van zijn emotionele toestand.</p><p class="-tekst" style="text-align: justify;">Spreekt het je aan, om die rol eens aan te nemen? Of staat dit voor jou te dicht bij de werkelijkheid?</p><p class="-tekst" style="text-align: justify;">Het is hoe dan ook maar goed dat die bangebroek is bezeten door een tamelijk agressieve geest die zich dikwijls met grote boze rode ogen naar de voorgrond van de hoofdrolspeler in Dawn of Sorrow dringt om zijn ergernis over het gebrek aan ruggengraat van zijn gastlijf uit te spreken.</p><p class="-tekst" style="text-align: justify;">Het spel wordt er interessanter van.</p><p style="text-align: justify;"> </p><h2 class="-tussenkop" style="text-align: justify;"><strong>POKéMON</strong></h2><p class="-tekst" style="text-align: justify;">‘Het is net Pokémon, maar dan anders,’ riep iemand die toekeek hoe ik mij een weg door een waterrijke tempel baande, op elke hoek knokkend met wandelende paddenstoelen, vliegende walvissen en ander gespuis.</p><p class="-tekst" style="text-align: justify;">Dit was niet de scherpste of meest treffende observatie aller tijden, want anders dan de statische gevechten in Pokémon zijn de gevechten in Dawn of Sorrow snel, actief en vol flitsende special moves. Ze doen denken aan die in een man-tegen-man-vechtspel, maar dan met meer personages in beeld (je eigen team van vier en de tegenstanders), waar je ook omheen kunt lopen.</p><p class="-tekst" style="text-align: justify;">Wat wel overeenstemt met Pokémon is dat je verslagen monsters (soms) aan je team kunt toevoegen. Een toegevoegd monster kan in level stijgen, nieuwe moves leren en evolueren, en die monsters zien er ook een beetje uit als Houndoom, Eevee en andere zakmonsters. Dus, vooruit. Zo gek was hij nog niet, die observatie.</p><p style="text-align: justify;"> </p><h2 class="-tussenkop" style="text-align: justify;"><strong>SCHOMMELENDE KWALITEIT</strong></h2><p class="-tekst" style="text-align: justify;">Wel gek is de sterk schommelende kwaliteit van beeld en geluid.</p><p class="-tekst" style="text-align: justify;">Sommige binnenwerelden, zoals die van de waterrijke tempel, verschijnen gedetailleerd en sfeervol gekleurd in beeld, terwijl andere omgevingen juist rommelig en modderig overkomen.</p><p class="-tekst" style="text-align: justify;">Sommige muziek klinkt vol, sfeervol en episch, terwijl je het volgende moment moet luisteren naar totaal misplaatst rockpopgepruttel in blik.</p><p class="-tekst" style="text-align: justify;">Je weet nooit wat je in het volgende gebied weer staat te wachten, en dat bedoel ik hier niet als iets positiefs.</p><p class="-tekst" style="text-align: justify;">Verder wordt er veel geluld maar weinig gezegd in dit spel. Dat is vooral in het begin van het spel ergerlijk. Gelukkig wordt het verhaal na de eerste lineaire, rommelig vertelde en tikje saaie hoofdstukken steeds wat duidelijker en interessanter.</p><p style="text-align: justify;"> </p><h2 class="-tussenkop" style="text-align: justify;"><strong>MOORD</strong></h2><p class="-tekst" style="text-align: justify;">In het beginfilmpje zie je hoe Lloyd de ouders van Emil voor de ogen van het jochie vermoordt. Geen wonder dus dat de algemene verering van Lloyd in zijn land bij Emil niet in goede aarde valt. Je ziet zijn bloed bijna koken, als hij in een of ander godvergeten dorp weer een jochie treft dat claimt later net zo’n grote held als Lloyd te willen worden.</p><p class="-tekst" style="text-align: justify;">Los van het gebruikelijke gelul over een chaotische wereld en jouw rol als uitverkoren hersteller van de orde, schenkt de moord op zijn ouders de held van dit verhaal een helder motief, en jou een doel om verder te spelen.</p><p class="-tekst" style="text-align: justify;">Want je blijft je zo’n beetje het hele avontuur afvragen hoe dat nou toch zo heeft kunnen gebeuren. De Lloyd die we uit de voorganger kennen, zou zoiets nooit doen. Toch? Nee toch?</p><p class="-tekst" style="text-align: justify;">Zie je, het werkt.</p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Tales of Symphonia: Dawn of the New World - review

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links