Tijn:
Oké, first things first: ik ging sceptisch dit seizoen in, omdat er toch wat gematigde geluiden over rondgingen. Er zijn zelfs ronduit negatieve reviews van dit seizoen te vinden, maar dan denk ik echt dat je met je neus hebt gekeken. Dat snap ik dan wel weer, want met je ogen kijken is bij The Bear altijd moeilijk vanwege de tranen die er constant in ronddansen - vanwege de grote hoeveelheid ui, natuurlijk.
Dwayne:
Jazeker Tijn, die tranen dansten ook gretig bij mij door de woonkamer! M’n vriendin zat na een paar minuten al te janken bij die eerste aflevering. The Bear weet je gewoon steevast te raken door subliem geschreven dialogen, intiem en soms ronduit ongemakkelijk camerawerk en puik acteerwerk. Jij zegt dat je er sceptisch in ging, maar ik had dat dus totaal niet. Ja, The Bear heeft een héle hoge standaard voor zichzelf neergezet met seizoen twee, maar ik was ervan overtuigd dat ze die moei-te-loos zouden aantikken. Laten we eerlijk zijn: dat hebben ze ook gedaan, toch?
Tijn:
Ja, op veel momenten wel. De eerste aflevering is ronduit geniaal geschoten en geëdit, maar daarna krijgen we een traditioneel seizoen voorgeschoteld: een review of deadline als rode draad, met onderweg een hoop zijtakken waarin we zijpersonages beter leren kennen en Carmy die met zijn frustrerende gedrag een conflict veroorzaakt. Wat dat betreft ben ik het wel met Michels review eens: ondanks het lekkere gerecht, gebruiken ze nog steeds dezelfde ingrediënten en kruiden.
Dwayne:
Inderdaad, maar ik zou het eerder een verrukkelijk gerecht noemen, dit derde seizoen. Het klopt dat dit seizoen iets meer de tijd neemt om op te bouwen naar één climax - het afscheidsdiner van restaurant Ever, waar Carmy de nodige trauma’s heeft opgelopen – terwijl het vorige seizoen meerdere climaxen door het seizoen heen wist te verweven. Maar dat zorgt er ook voor dat we in seizoen drie tijd doorbrengen met personages waar we nog helemaal niet zo veel van wisten. Tina’s aflevering bijvoorbeeld, waarin ze Mikey voor het eerst ontmoet, vind ik prachtig! Maar goed, zo er zijn nog steeds absolute huzarenstukjes te proeven hoor, gedurende het seizoen!
Tijn:
Ja, maar echt! Man, wat heeft dit seizoen toch weer een hoogtepunten. Mijn persoonlijke favoriet zit in die aflevering waar jij het over hebt: het eerste gesprek tussen Tina en Mikey, met de aflevering over Nat en Donna als goede tweede - poh, wat kan Jamie Lee Curtis acteren. De laatste aflevering is ook een zee van emotie: de mogelijke liefde tussen Richie en zijn oud-collega, de confrontatie tussen Carmy en Jeff Winge- eh, Joel McHale en Olivia Colman neemt die afscheid neemt van haar leven als chef.
Dwayne:
Ja weet je: die mensen uit Carmy’s verleden boeiden me eigenlijk een stuk minder dan de Bear-gang dit seizoen. Ik heb, naast de geweldige momenten die jij omschrijft, enorm genoten van de worsteling die Syd had met het vinden van een eigen plekje, het loslaten van haar vader en die ene, superinteressante maar moeilijke keuze die ze krijgt voorgeschoteld. Ik voelde gewoon hoe hard haar struggle was en het herinnerde me aan de tijd dat ik op mezelf ging wonen. Maar ook Marcus en het verlies van zijn moeder, de strijd tussen Richie en Carmy: het allerbeste in dit seizoen kwam echt uit de keuken van The Bear (en natuurlijk uit het ziekenhuis, waar Jamie Lee Curtis wederom een monumentale acteerprestatie neerzet. Wat kan die vrouw acteren, zeg!) Maar goed, die climax is natuurlijk wel interessant voor de richting die The Bear nu op gaat.
Tijn:
Juist! Want laten we eerlijk zijn: het kán alleen maar zo zijn dat Carmy het koksleven opgeeft, toch? We zien nu dat Olivia Colman haar buis ophangt om fulltime te leven, omdat de twee volgens haar niet samen gaan - en Joel McHale’s personage zei hetzelfde. Door zijn trauma lijkt Carmy überhaupt niet de sterkste leider, dus ik hoop dat hij het stokje op een gegeven moment gewoon doorgeeft. Daarover gesproken: ik hoop dat Syd haar nieuwe kans grijpt, want mijn god, zij verdient beter dan een disfunctionele keuken.
Dwayne:
Tsja, ik denk dat het voor Carmy echt af gaat hangen van die facking recensie die we niet in vol ornaat hebben gezien! Als de woorden die we zagen in positieve zin geïnterpreteerd kunnen worden, dan gaat hij natuurlijk door. De vraag is of Syd erbij zal zijn, of haar eigen pad inslaat en ik ben het met je eens: ze verdient meer dan de grillen van Carmy. Die jongen is zo ontzettend gevormd door die verbale salvo’s van die kerel uit Community (god, wat heb ik een hekel aan die man), dat hij copycat-gedrag vertoont. Ik hoop echt dat hij in het volgende seizoen snel tot inkeer komt, al ben ik bang dat het al te laat is om Syd binnenboord te houden.
Opmerkingen