<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="8314b6c0-32ba-4778-8e7b-a08d01781a71">
<a href="https://pu.cdn.hub.nl/media/old/pubeeld/1616solitudemarsh.jpg" target="_blank"></a>
Na het zien van alle pracht en praal van The Elder Scrolls 4: Oblivion besloot ik een dikke vijf jaar geleden om mijn halve inboedel te verkopen en een Xbox 360 aan te schaffen. Van dat besluit heb ik tot op vandaag geen spijt gehad. Wat was Oblivion een fantastische game! De aankondiging van Skyrim herinnerde me dan ook aan de epische tweehonderd uur die ik ooit in Cyrodiil beleefde. Voor iedereen zou dit een fijne herinnering zijn, maar niet voor mij. Die tweehonderd uren waarin ik alle hoofdverhaallijnen doorliep, teintallen kerkers uitkamde en mijn sociale leven op het spel zette, zijn namelijk weg. Verdwenen. Foetsie!
De schuldige? De rode lampjes op mijn eerste Xbox 360. Toen stond deze crash nog niet bekend als de Red Ring of Death en moest je je harde schijf nog inleveren als je je console opstuurde naar Microsoft. Goedgelovig als ik was, dacht ik die harde schijf met mijn savegames ook weer terug te krijgen. Wat ik uiteindelijk terugkreeg was een geheel nieuwe console, maar zonder mijn uren, dagen, weken Oblivion erop. Ongeloof maakte zich van mij meester. Ik stortte ter aarde en uit frustratie heb ik de game gelijk aan een vriend gegeven. Dit verlies was ondraaglijk.
Het eind van een trauma <a href="https://pu.cdn.hub.nl/media/old/pubeeld/1401nordmale2.jpg" target="_blank"></a>Dit trauma borrelde weer in alle hevigheid op toen ik de wereld van Skyrim betrad. Het zat me blijkbaar nog steeds dwars. De wond was opnieuw geopend en er was geen houden meer aan. Het moest er allemaal uit. Ik moest de confrontatie aan met het verleden. Een speelsessie met Skyrim maakte echter duidelijk dat ik ‘t niet alleen hoef te doen. Skyrim pakte mijn hand, streelde me over m’n bol en liet me weten dat het allemaal wel goed komt. Alle pijnlijke herinneringen zullen vervangen worden door nieuwe, mooie herinneringen. Mijn oude liefde is dood, maar ik heb genoeg gerouwd. Het is tijd voor een nieuwe liefde.
Het einde van een gewoonte 
In de drie uur die ik met Skyrim doorbracht, werd me al snel weer duidelijk waarom ik destijds tweehonderd uur in Oblivion heb gestoken. Je kan je zo makkelijk verliezen in deze prachtige wereld vol verhalen, quests en dungeons, en dat ongeacht de speelstijl die jouw voorkeur heeft.
Het liefst had ik mijn speelsessie gewoon doorgebracht in het eerste dorpje. Dan zou ik iedereen hebben aangesproken, alle quests hebben verzameld en voltooid, elk boompje gelokaliseerd en ga zo maar door. Zo speel ik een game als Skyrim nu eenmaal het liefst. Stukje voor stukje. Die tijd had ik echter niet. Ik moest informatie voor jullie verzamelen, de wereld van Skyrim verkennen, kijken wat er te doen was en breken met mijn gewoontes.
Het einde van de wereld <a href="https://pu.cdn.hub.nl/media/old/pubeeld/1612frostatronach.jpg" target="_blank"></a>Ik knalde door quests heen en had totaal geen moeite met mensen omleggen die in de weg stonden. Ook jatte ik gelijk een paard. Geen tijd om ervoor te sparen of te zoeken waar je zo’n frikadel op benen kan krijgen. En je dacht toch niet dat ik alle uithoeken van de wereld van Skyrim te voet zou gaan bezoeken? De wereld is zo groot dat je een ziekelijke hoeveelheid tijd kwijt bent om van de ene kant van de wereld naar de andere te wandelen.
Uiteindelijk heb ik twee steden, wat dorpjes, een paar verlaten huisjes en een handvol dungeons aangedaan. Terwijl mijn buurman een draak probeerde om te leggen, was ik op reis geweest. Ik had wat gezien van de wereld. Nou ja, eigenlijk had ik nog maar weinig gezien van de wereld, want tijdens mijn wereldreis ben ik namelijk tig keer gestorven. Skyrim bleek toch wat anders te werken dan Cyrodiil.
Het einde van een zoektocht 
Geloof het of niet, maar binnen een minuut legde ik al het loodje in Skyrim. Mijn exploratiedrang deed mij vergeten dat ik ook nog armor aan moest trekken en een wapen in de hand diende te nemen en drie bandieten leerden mij al snel een lesje.
<a href="https://pu.cdn.hub.nl/media/old/pubeeld/1614orc2.jpg" target="_blank"></a>Daarna zouden er snel meer lesjes volgen. Bijvoorbeeld dat je grote trollen, mammoeten, ijsmonsters, vampiermeesters of sabeltandtijgers niet zomaar moet aanvallen en deze het beste kunt ontwijken als je level 4 bent. Dat was dus opletten geblazen, want veel van deze gevaarlijke schepsels liep ik spontaan tegen het lijf. Het deed mij kennismaken met het nieuwe levelsysteem van Skyrim waarbij vijanden niet met je meelevellen zoals het geval was in Oblivion. Des te beter, want dat was nu juist een van de weinige zaken die ik heel vervelend vond aan de voorganger van Skyrim. De wilde dieren werden namelijk steeds sterker waardoor de balans in de game op een gegeven moment aardig zoek raakte.
Nu heb je dus gebieden die je op lagere levels beter kan mijden, want ik kan je inmiddels uit eigen ervaring vertellen dat het niet veilig is om er zomaar op uit te trekken. Je kan de wereld van Skyrim goed vergelijken met die van Fallout en dat beviel me uitstekend. Mijn normale, langzamere speelstijl past binnen deze wereld, waarin je overal naar toe kan en mag, maar waar je al snel leert waar je beter nog even weg kunt blijven.
Het einde van mijn leven 
Inmiddels ben ik opnieuw verslaafd geraakt aan de Elder Scrolls serie. En hoewel de combat nog steeds houterig aanvoelt, weet ik nu al dat ik de uren die ik destijds in Morrowind en Oblivion heb gestoken makkelijk ga evenaren. Skyrim is een enorme wereld om te ontdekken, om van te genieten en om je in te verliezen. En mocht mijn Xbox 360 in de tussentijd weer de geest geven, weet dan dat ik mijn savegames op vierentwintig verschillende USB-sticks zal zetten.
Het wachten is nu alleen nog op het einde van het wachten, zodat ik eindelijk van de definitieve game kan gaan genieten.
</div>
</div>
</content>
</article>

The Elder Scrolls V: Skyrim

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links