The Pathless bewandelt vooral platgereden paden

Ook in The Pathless verken je een wereld die zo goed als verloren is. Een eenzame en laatste krijger van haar stam doet een dappere poging om de balans op haar eiland weer te herstellen. Haar voorganger is door kwaadaardige krachten gecorrumpeerd en heeft de goden die de wereld beschermen met zich meegesleurd naar het duister. Alleen door de mythische wezens te bevrijden van hun vloek kan de balans hersteld worden.

Rennend verkennen

The Pathless verspilt verder niet veel tijd aan een uitgebreid verhaal. In de open wereld zijn stukjes achtergrondinformatie te vinden die de mythe wat meer kleur geven, maar dat is allemaal optioneel. Des te meer ruimte is er voor waar het uiteindelijk om draait: het eiland verkennen. Cruciaal daarbij is de boog. Elke berg, bos, veld en rivier is bevolkt met spookachtige doelwitten die rondzweven. Door de boog aan te spannen wordt er automatisch op zo’n doel gericht en bij iedere treffer krijgt de jager wat stamina.

Omdat de wereld erg groots en weids is opgezet ben je constant aan het rennen, springen en glijden. Dat gaat het vlotst door constant pijlen af te vuren en zoveel mogelijk doelwitten te raken. In hoog tempo door de wereld rennen en vliegen is leuk om te doen en cruciaal. In alle vier de regio’s van het eiland staan namelijk torens die geactiveerd moeten worden voordat de weg naar de boze bosgod veilig is. Een toren aanzetten gaat alleen met behulp van speciale zegels die verdiend worden door de rest van de omgeving uit te pluizen.

Saaie puzzels en spectaculaire eindbazen

In de ruïnes van het eiland zijn de bijbehorende sleutels en puzzels te vinden die de wegen naar de eindbazen openen. Spelrs zijn vrij te bepalen in welke volgorde ze dat doen. Met behulp van een vriendelijke adelaar en de pijl en boog zijn de meeste van deze raadsels wel op te lossen. Echt veel variatie zit er helaas niet in. Grofweg gezegd komen alle puzzels neer op de adelaar een schakelaar om laten zetten, vanuit de juiste hoek een pijl afvuren, of alle toortsen in de omgevingen aansteken. De klad komt er zo al vrij snel in.

De eindbaasgevechten zijn wel spectaculair. Met drie geactiveerde torens is het mogelijk om het stormfront waar de vervloekte beesten in te schuilen te betreden. Wat volgt is een achtervolging waarbij het beest op de vlucht slaat en je het met een salvo pijlen tot een halt moet roepen. Daarna volgt de bombastische genadeklap in een speciale arena. Het is in The Pathless niet mogelijk om dood te gaan, maar dat verpest de illusie van deze gevechten niet. De jager is gewoon een enorme doorzetter.

De momenten wanneer je het eindelijk opneemt tegen een eindbaas vormen de hoogtepunten, maar in de tussentijd wordt het spel geregeld door diezelfde beesten onderbroken. De storm waarin ze zich verschuilen achtervolgt de jager tijdens het verkennen van de wereld. Komt de storm te dichtbij, dan volgt er een geforceerde sluipsectie waarin je je trouwe adelaar moet terugvinden in die storm. Dat sluipen komt vooral neer op stilstaan als er ogen op je gericht zijn en lopen als het monster de andere kant op kijkt. Het is eerder irritant dan een leuke afwisseling op de rest van het spel.

Alleen de soundtrack is meesterlijk

The Pathless blijft dezelfde ideeën zes uur lang herhalen zonder de nodige afwisseling of nieuwe elementen te introduceren. Dat is spijtig, want hoewel de wereld behoorlijk leeg is, ziet het er allemaal schitterend uit en is ook de muziek van hoog niveau. Austin Wintory - die eerder al de sfeermuziek verzorgde van Abzû - levert ook hier weer prachtig werk. Het is jammer dat de rest van de game het spectaculaire niveau van de soundtrack niet kan bijbenen.

The Pathless is verkrijgbaar voor PlayStation 5, PlayStation 4, pc en Apple Arcade.

Laatste reviews op Gamer.nl: