
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1712835347328_yoy5hnszxm"> <p>Dat durf ik helaas nog niet met zekerheid te zeggen. Na een halfuur aan de slag te zijn gegaan met Ubisofts nieuwe 2D-actieroguelite The Rogue Prince of Persia (en ja, de pun in de titel is natuurlijk intended), zit ik hier met gemengde gevoelens. De nieuwe aanwinst aan de PoP-franchise wordt ditmaal niet ontwikkeld door Ubisoft zelf, maar door Evil Empire.Deze studio werd in eerste instantie in leven geroepen om Twin Motions Dead Cell van nieuwe content te voorzien, wat onder andere resulteerde in de <b><a href="https://pu.nl/artikelen/nieuws/klassificatie-hint-naar-fysieke-versie-dead-cells-met-castlevania-dlc/">enthousiast ontvangen dlc Return to Castlevania</a></b>.</p><p>Ik was niet zo bekend met deze studio, aangezien roguelites niet per sé mijn cup of tea zijn. Hoewel ik met een open blik begon aan deze hands-on, kwam ik er echter vrij snel achter dat dit genre wellicht niet de perfecte match is voor Prince of Persia. Het is misschien nog te vroeg om zoiets te claimen, vooral na zo’n korte speelsessie, maar laat mij je even meenemen in mijn denkproces. </p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1712835503990_wmgqaen7h4i"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-706915"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/706915/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1712835376668_oqghak9si3">Iconisch, maar onherkenbaar</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1712835390326_jyq6ejyucf"> <p>Het plot van The Rogue Prince of Persia lijkt vooralsnog vrij simpel: Ctesiphon, de hoofdstad van Perzië, kampt met een Hun-invasie, onder leiding van King Nogai en zijn sjamanen met duistere magie. Het is aan de naamloze prins om hen te stoppen en de stad weer veilig te stellen. Tenminste, ik neem aan dat hij naamloos is, of anders is zijn naam compleet aan me voorbij gegaan door alle snelle actie en het chaotische doorkruisen van de spelwereld. </p><p>Over die spelwereld gesproken: het doorkruisen daarvan voelt anders dan ik had verwacht. Ik moet eerlijk zijn, mijn enige soortgelijke referentie is <b><a href="https://pu.nl/artikelen/review/prince-of-persia-the-lost-crown-ps5-review-de-prins-die-je-verdient/">Prince of Persia: The Lost Crown</a></b>, maar dit is ook een 2D-actiegame. Het is dus niet zo heel vreemd dat je automatisch deze games naast elkaar legt, maar wellicht is dit oneerlijk, gezien de één een roguelite is en de ander een metroidvania. Beiden hebben wel de essentiële en iconische verkenningsmechanieken van een Prince of Persia-game, wat voornamelijk te danken is aan hoe je de spelwereld doorkruist. Klimmen, dashen, springen, tegen muren oplopen en je daar vanaf zetten voor meer acrobatische kapriolen, glijden, touwslingeren en -klimmen en ga zo maar door. Beiden games bevatten deze elementen, maar The Rogue Prince of Persia voelt toch wat minder vloeiend en natuurlijk aan dan The Lost Crown.</p><p>Zo had ik soms veel moeite met van muur naar muur springen als de afstand te groot was, ondanks het inzetten van een dash in de lucht. De prins lijkt minder bewegingsvrijheid te hebben dan Sargon in The Lost Crown, maar wellicht is dit alleen aan het begin van het spel het geval. Verder voelde de input van de springknop soms niet heel responsief, bijvoorbeeld als je naar beneden glijdt en op tijd moet springen om vallen te vermijden, maar dit vervolgens alleen gebeurt als je best hard en lang op die X-knop drukt. Anders ben je, zoals ik, best vaak de pineut totdat je dit doorhebt. Ditzelfde probleem kwam soms ook voor als ik een ground pound-aanval wilde uitvoeren (springen met X, L3 naar beneden richten en aanvallen met vierkantje). Ik hoop dat deze clunkyness incidenteel is, aangezien de build die ik speelde uiteraard nog verre van af is.</p> </div> <div class="video-embed-container video-embed-container--16x9 rs-snippet rs-snippet__youtube" id="3a6ea588-cd8c-481a-ab57-8923d1d63972"> <div class="youtube-rs-1712835506874_udp2mzhat9i" data-allowfullscreen="1" data-frameborder="0" data-src="//www.youtube.com/embed/XZzOxEK7hXo?autoplay=0&amp;controls=1&amp;rel=0&amp;showinfo=0&amp;iv_load_policy=3&amp;cc_load_policy=1&amp;cc_lang_pref=en&amp;wmode=transparent&amp;modestbranding=1&amp;disablekb=1&amp;enablejsapi=1&amp;widgetid=1"></div></div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1712835419060_b8q6nhpqsbv">Chaos of Persia</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1712835426826_bd1uexkz2em"> <p>Zoals gezegd voelt het doorkruisen van de speelwereld soms een beetje chaotisch. De level-lay-out en de vijanden veranderen nadat je bent gestorven en je opnieuw moet beginnen, wat inherent is aan roguelites, maar de game geeft je wel vrij veel bewegingsvrijheid binnen de grenzen van het level. Je kunt verschillende ‘verdiepingen’ naar boven of naar beneden bezoeken voor geheel nieuwe routes en je hebt bijvoorbeeld ook geen valschade. Ondanks dat er een map is die je kunt gebruiken, raakte ik af en toe wel de weg kwijt. Dat is niet per se erg, maar met maar dertig minuten op de klok tijdens mijn previewsessie kan de paniek weleens toeslaan – al helemaal als je vastzit omdat meneertje prins niet altijd acrobatisch genoeg is.</p><p>Ik had ook verwacht dat ik mijn acrobatische skills wat meer zou kunnen inzetten tijdens baasgevechten, zoals in The Lost Crown. Ik speelde één baasgevecht tegen een Minotaurus-achtig wezen, maar ook dit begon al snel erg chaotisch aan te voelen. Ik was zeker nog niet één met de besturing, kon niet tegen muren opspringen om zijn aanvallen te ontwijken, er was geen block- of pareerknop aanwezig en mijn health was ook niet optimaal. Om dan door die baas volledig gevloerd te worden en weer helemaal opnieuw te moeten beginnen, was niet bepaald het hoogtepunt van mijn speelsessie. Dit hoort nou eenmaal bij het genre, dus als je dit – zoals ik – simpelweg niet vindt passen bij een PoP-game, wordt dat zeker wennen.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1712835528518_vmqpwwxdzx"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-706909"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/706909/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1712835441083_cggsdtr3dii">Ongeloofwaardig</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1712835450045_950xzltl2x"> <p>De voornaamste reden waarom ik het roguelite genre niet vind passen bij Prince of Persia, is omdat het botst met de urgentie van het verhaal. In The Lost Crown kun je bijvoorbeeld ook lekker ronddwalen naar hartenlust, maar daar dacht ik geen moment bij mezelf dat ik mijn tijd aan het verspillen was of dat de missie van het verhaal op de achtergrond stond. Bij roguelites waar je telkens terug wordt geteleporteerd naar het begin van het level, met ook telkens een nieuwe map, nieuwe routes en nieuwe vijanden, zakt de urgentie van het verhaal naar een dieptepunt en neemt het de vorm aan van simpelweg de zoveelste roguelite-loop, in plaats van een goed doordachte en in elkaar gezette PoP-game. Wellicht dat de bekende tijdkrachten van de franchise hier op het gebied van lore meer helderheid over zullen scheppen, maar dat heb ik in ieder geval nog niet teruggezien.</p><p>Ook heb ik nog mijn twijfels over de worldbuilding. Ja, het is cool dat je verschillende wapens kunt oppakken, zoals bijlen, zwaarden, bogen, dolken, speren en noem zo maar op, maar als er amper verschil zit in aanvalcombinaties – voor zover ik kon meemaken - wat is dan het nut? Je kunt een chakram en pijl en boog gebruiken, wat ook erg handig was in The Lost Crown, maar als je telkens moet wachten totdat een handjevol pijlen automatisch ‘terugladen’ in plaats van ze gewoon op te pakken tijdens het verkennen, hoe handig is dat secundaire wapen dan eigenlijk? En, misschien wel mijn grootste wereldverbrekende observatie: de verschrikkelijk Hun-invasie is toch de drijfveer achter de wanhopige prins en zijn acties? Waarom staan er dan overal op random plekken in het level jonge en oude npc’s rustig te wachten en je aan te gapen om te zien of je een power-up-kracht van hen koopt op straat? Vlucht, wees bang, schuil of rebelleer, maar doe tenminste iets… dat had het een stuk geloofwaardiger gemaakt.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1712835520250_tg6ao9qd60i"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-706911"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/706911/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1712835467819_bn2mwrkfqvk">Indieprins</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1712835475346_zm30dqyopa"> <p>Om toch met een positieve noot te eindigen: het zit gelukkig wel snor met de grafische stijl en muziek waar Evil Empire en Ubisoft voor zijn gegaan. Tijdens de hands-on-sessie kreeg ik een cinematische trailer te zien die erg indrukwekkend was (en hieronder te bekijken is). De ‘rogue prins’ wordt geïntroduceerd met flitsende acrobatische actie. Zijn humane kant wordt benadrukt wanneer hij een straatmeisje en haar exotische kater probeert te beschermen van de Hun-invasie. Vooral de muziek gaf mij echt het gevoel dat ik me in Perzië bevond. Het is een mix tussen Midden-Oosterse melodieën en moderne beats, wat door Ubisoft wordt omschreven als ‘Perzische trapmuziek’. Dit alleen al maakte mij aan het begin van de sessie toch wel hyped om de game te spelen.</p><p>Ik ben helaas alleen nog niet helemaal weg van de visuele stijl wanneer je ook daadwerkelijk speelt. Het kleurenpalet is mooi, met roze, blauwe en oranje tinten, maar ergens vind ik de gameplayanimaties te simplistisch en ruw. Vooral in een game met snelle actie en veel vijanden wordt dit al snel een wervelende waas. Hoewel de achtergronden opvallend sprekend en gedetailleerd zijn, kan hetzelfde dus niet echt gezegd worden over personages en objecten op de voorgrond. De game heeft dus zeker de persoonlijkheid van een Evil Empire-game, maar de look en feel van Ubisofts Prince of Persia zijn hierdoor (tot nu toe) niet echt te herkennen.</p><p>Misschien ben ik iets te streng voor de game. Een halfuur spelen zegt natuurlijk ook weer niet alles. Maar met wat ik tot nu toe heb gespeeld, heeft dit ‘Prince of Persia’-bastaardkindje tussen Evil Empire en Ubisoft mij helaas nog niet weten te overtuigen. </p><p><i>The Rogue Prince of Persia verschijnt op 14 mei via Early Access op Steam.</i></p> </div>
</div>
</content>
</article>


The Rogue Prince of Persia (pc) gespeeld – Ubisofts geheime bastaardkindje onthuld

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links