
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="6524b789-b0b4-4967-afb3-d3cc64ccd2ec"><p style="text-align: justify;"><em>Let op: dit is de review voor de PC en Xbox One versie. De Xbox 360 versie wordt door een andere studio gemaakt en die heb ik niet gespeeld.<br/><br/></em></p><h3 style="text-align: justify;">Piloten, Grunts en Spectres</h3><p>Titanfall is een multiplayer shooter met mechs en parkourselementen. Je speelt een Pilot, een dude die een jetpack op zijn rug heeft en geautoriseerd is om in een mech te vechten. Het zijn de toffe jongens, de rocksterren van het strijdtoneel, waar het gepeupel tegen opkijkt. Het gepeupel in dit geval zijn de Grunts, AI gestuurde teamgenoten en vijanden die hun leven in de waagschaal leggen voor de IMC of de Militia. Het feit dat er naast de 6 tegen 6 multiplayer dus ook nog bots rondlopen, vind ik een leuk gegeven, je hebt het gevoel dat je een onderdeel bent van een grotere wereld en een groter conflict. Bovendien worden de Grunts en Spectres (robot AI) ingezet als minions en zijn een essentieel onderdeel van de gameplay. Zo kun je een Spectre hacken, zodat je een groepje Spectre bodyguards achter je aan hebt lopen en is je Titan sneller klaar als je Grunts killt. Maar ondanks dat er AI rondloopt in je game, is er dus geen singleplayer in Titanfall.</p><p></p><h3 style="text-align: justify;"> </h3><h3 style="text-align: justify;">TitanFaalverhaal</h3><p>Developer Respawn wil het gemis van de singleplayer counteren met een multiplayer campagne, waarbij je een verhaal van negen missies doorspeelt aan de kant van IMC of de Militia. Elke missie is een andere map en gamemode en wordt geïntroduceerd met een deel van het verhaal. Het is een matige poging om de speler te betrekken bij de achtergrond van Titanfall. Het verhaal wordt vooral verteld via een boordradio en walkie talkies en je hebt eigenlijk nooit echt een idee waar die gasten het over hebben. Het gevolg is dat ik me meer betrokken voel bij de bond voor autistische cavia’s dan bij dit verhaal of de hoofdrolspelers daarin, een soort helden die de rolmodellen zijn van de IMC of Militia. Maar of ze nou Henk of Bini heten, het roest me danig aan mijn Titan. En werd mij bij het preview evenement van Titanfall nog verteld dat de uitkomst van de missies invloed hebben op het verloop van het verhaal; in de praktijk bleek dat gelul. Het eindigt altijd hetzelfde, al hoor je misschien in plaats van het ene, misschien het andere inwisselbare kulverhaal.</p><p></p><h3 style="text-align: justify;"> </h3><h3 style="text-align: justify;">Heerlijk Sci-fi sfeertje</h3><p>Uiteindelijk had ik veel liever een singleplayer ervaring gezien, want de wereld is zo tof en vol vette shit, dat het bijna doodzonde is. Het sci-fi sfeertje in de soms waanzinnig vette maps is erg tof. Zo stond ik regelmatig in het begin van een ronde naar de lucht te gluren, kijkend naar ruimtestations, schepen, gevechten of andere planeten. De maps zijn goed uitgedacht en zitten boordevol met detail. Je kunt overal de lucht in en gebruik maken van je pilotenskills. Wat dacht je van een map met een dinokerkhof waarin je (levende) draken tegenkomt?! En zelfs aan het einde van de tweede dag ontdekte ik nieuwe dingen die in de achtergrond plaatsvonden. In totaal zijn er 14 maps en ik haatte geen enkele map, iets wat ik bijvoorbeeld wel regelmatig bij Battlefield of Call of Duty heb.<br/></p><h3 style="text-align: justify;"> </h3><h3 style="text-align: justify;">Gamemodes</h3><p>Ik kwam de gamemode Last Titan Standing regelmatig tegen tussen de gamemode-rotatie die we speelden tijdens het review event en het stond me verschrikkelijk tegen. De mechs zijn een leuke toevoeging en geeft deze game iets unieks, maar Titan-gevechten alleen zijn traag, eenzijdig en missen dynamiek. Gelukkig kent Titanfall ook andere gamemodes, namelijk Attrition, een soort TDM waarbij je punten krijgt voor alles wat je killt. Daarnaast heb je Hardpoint, wat een domination modus is. Je hebt daarnaast Capture the Flag en Pilot Hunter, wat ook TDM is, maar waarbij alleen het killen van Pilots punten oplevert. Ik mis eigenlijk de extra gamemodes, of in ieder geval wat meer creativiteit. Gamemodes die gebruik maken van de unieke features van deze game. Toch geven deze features de oude gamemodes net dat beetje meer pit. Vooral het stokoude Capture the Flag krijgt een fris gezicht met de gameplay van Titanfall. <br/></p><h3 style="text-align: justify;"> </h3><h3 style="text-align: justify;">Burn Cards</h3><p>Terwijl je speelt krijg je voor bijzondere (en minder bijzondere) acties zogenaamde burn cards. Dat zijn kaarten met een speciaal wapen of een ability, die je kunt inzetten voor je spawnt. Zo kun je bijvoorbeeld de hele ronde gecloacked rondlopen of heb je een wifi-virus die automatisch alle spectres om je heen hackt. Het is makkelijk om te vergeten ze in te zetten, maar het is meteen ook vrij dom, want je kunt erg veel profijt halen uit de burn cards. Je moet er voor zorgen dat je deze burn cards op tactische momenten inzet, want om nou een speciale handgun in te zetten terwijl je de hele ronde in een Titan zit, heeft niet zoveel zin bijvoorbeeld.</p><p></p><h3 style="text-align: justify;"> </h3><h3 style="text-align: justify;">Classes en levels</h3><p>Het levelsysteem is grotendeels vergelijkbaar met dat in Call of Duty. Je verdient uiteraard XP met kills en het volbrengen van doelstellingen, maar je kunt ook extra XP verzamelen en je wapens levelen door challenges te behalen. Naar mate je steeds hoger komt, heb je de beschikking over meer wapens, equipment en attachments, zowel voor piloot als voor Titan. De levelcap zit op 50, maar als je uitdaging zoekt, kun je maximaal tien keer ‘next-gen’ gaan, wat eigenlijk gewoon prestige is. De wapens zijn goed gebalanceerd, Respawn heeft goed gekeken naar de bèta en heeft wat tweaks gedaan waar het nodig was. Zo hoorde ik bij de bèta wel eens dat mensen de Smart Pistol overpowered vonden, maar mijn ervaring is dat ik door veel verschillende wapens werd gekilled en dat uiteindelijk niet iedereen met hetzelfde wapen rondliep. Ook de wapens die je in hogere levels krijgt, zijn ook niet echt overpowered en daar ben ik erg blij mee. Er hadden wel wat meer wapens kunnen zijn. <br/></p><h3 style="text-align: justify;"> </h3><h3 style="text-align: justify;">Brullen van adrenaline</h3><p style="text-align: justify;">Als ik zo die plussen en minnen oprakel, verwacht je eigenlijk geen knaller van een cijfer. Er is geen singleplayer en de multiplayer campagne is matig, daarentegen heeft het wel een tof sfeertje en vette maps, maar weinig creatieve gamemodi en weinig wapens … Het moet gezegd worden, en uiteraard, als dit hete hangijzers zijn voor jou, moet je hem laten liggen. Maar laat me je eerst vertellen waarom dit wèl de moeite waard is.<br/><br/>Ik ren op volle vaart, twee vijandelijke piloten hijgen in mijn nek. Ze waren blijkbaar erg gehecht aan die vlag die ik meepikte uit hun basis, want de kogels suizen om mijn oren. Mijn hart bonst in mijn keel en ik ben supergeconcentreerd, als ze mij achterhalen, kan ik het schudden. Ik ren in volle vaart een steeg in, zo ben ik een easy target, dus ik ren tegen de muur op. Net voordat mijn achtervolgers kogels mijn kant op jagen, spring ik naar de overkant. Ik begin steeds meer vaart te krijgen en ik spring met een dubbel jump over een tamelijk groot gat en loop verder tegen een muur op, waarvan het einde supersnel dichterbij komt, want voor mij ligt een brede straat.</p><p style="text-align: justify;">Een vrij lastige situatie, want ik moet oversteken en er is geen dekking. Voor mij doemt een gigantische Titan op. In een fractie van een seconde moet ik beslissen en ik zie in mijn ooghoek een hoog reclamebord, ik doe een uiterste sprong en dankzij de perfect getimede jump bereik ik het reclamebord. De Titan draait mijn kant op en op het moment dat het reclamebord de volle laag krijgt, zit ik al op zijn kop om er meteen weer af te duiken in het raam van het gebouw ernaast. De achtervolgers ben ik kwijt en met een zeldzaam gevoel van euforie vermengd met adrenaline ram ik de vlag in de grond in onze basis.</p><p style="text-align: justify;">En dat is Titanfall. Vergeet de minpuntjes, want de gameplay is alles. Je kunt waanzinnig veel voldoening en plezier uit dit spel halen. Titanfall kun je 100 keer spelen en nog steeds nieuwe trickjumps ontdekken, vettere kills maken, beter worden, dingen leren en genieten van de snelheid, veelzijdigheid en de brute simpele harde gameplay. Titanfall is vet.</p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Titanfall - Review

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links