Hoe vaak speel jij een racegame helemaal uit?
…
Eh, voordat ik drie kwartier ga zitten wachten tot jij-daar-achterin antwoordt, zal ik mijn antwoord maar geven: ik denk dat ik maximaal maar drie of vier van de tientallen racegames die ik gespeeld heb, ook daadwerkelijk tot de laatste race en auto heb uitgewrongen. Ja, dat is een percentage om je van te schamen. Maar ik heb er een hele goede reden voor!
Want wat zou precies mijn motivatie moeten zijn om een scheurtitel compleet uit te wonen? Het is namelijk niet alsof de laatste race van zo’n game een awesome finale is, compleet met vuurwerk, loopings en explosies. Sterker nog; races worden over het algemeen steeds sneller, langer en vervelender naarmate de game vordert, mijn geduld steeds heviger op de proef stellend.
Ja, je krijgt misschien nog een 100Gs-achievement, gouden Trophie of een wagen op het eind, maar dat vind ik niet genoeg. Per slot van rekening zijn de laatste auto’s vaak van die lelijke Le Mans bakken of onbestuurbare F1-jankerds. Die hoef ik helemaal niet. En wat moet ik überhaupt met een nieuwe auto als ik toch alle races al een keer gedaan heb? Bovendien ben ik al vrij tevreden als ik een Ford GT in m’n bezit heb en dat is meestal vrij vroeg in de game.
En die achievement of Trophie? Tja, ik vind het vaak net een te kleine beloning tegenover een shitload aan frustratie en tijd. Daarbij helpt de terugspoelfunctie die racers tegenwoordig vaak hebben gelukkig wel een beetje en daar ben ik dan ook een groot voorstander van! Anders dan sommige racepuristen (AKA masochistische freaks)… *kuch* zoals JJ *ack*
Wat een goede motivatie zou zijn om door te blijven spelen tot het bittere eind, is een verhaal. Verschillende games hebben dan ook al een poging gedaan om zoiets toe te voegen (DTM Race Driver, Split Second, Midnight Club LA, NfS The Run en Most Wanted), in verschillende gradaties en mate van geslaagdheid. Maar in alle gevallen slaan ze net de plank mis. Of het verhaal is een nagedachte (The Run), of het wordt driekwart van de game compleet verwaarloosd (Midnight Club LA) of gaat ten koste van iets anders (DTM Race Driver). Bovendien lijkt het hele idee niet echt aan te slaan, want de beste racegames doen het nog steeds goed zonder verhaallijn.
Nee, het leek even een trend te worden, racegames met een verhaal, maar in plaats daarvan ontwikkelt het idee zich maar niet verder. Sinds DTM Race Driver is het concept namelijk eerder slechter dan beter geworden. Ondertussen blijf ik rustig wachten op een remake van Street Rod, het PC-meesterwerkje van California Dreams uit 1989. In deze game is het 1963 en ben jij een dude in het bezit van niet veel meer dan een garage, wat dollars en een krant met autoverkoopadvertenties erin. Daarmee moet je jezelf omhoog zien te werken in het straatracecircuit, door steeds vettere auto’s te kopen en te tunen om uiteindelijk de Meesterstraatracer te verslaan: The King in zijn zwarte ’63 Corvette. Voeg hier een over-the-top plot aan toe waarin The King je vriendinnetje heeft ontvoerd, ofzo, en het zou een racegame opleveren die ik misschien wel twee keer zou uitspelen! Zeg maar Most Wanted Retro.
Tot die tijd speel ik trouwens heus wel braaf alle racegames, hoor. Maar UITspelen? Geef me een reden!
Opmerkingen