The Penguin aflevering 1 spoilerpraat - Vogel zonder vleugels stijgt op

Dit artikel bevat spoilers voor de eerste aflevering van The Penguin en voor The Batman. Beiden zijn te bekijken op HBO Max.

Dunke:

Ik merk het al in die openingsmontage: holyjinkernuts, Batman! Ik heb dit universum ontzettend gemist. Matt Reeves’ The Batman is een van mijn favoriete comicbookverfilmingen ooit, en een week na de gebeurtenissen uit die film de draad weer oppakken brengt me eigenlijk weer een beetje terug naar 2022. De sfeer zit er in ieder geval direct goed in.

Tijn:

Ja, fantastische introductie. Dat shot van The Penguin die naar de zonsopkomst staat te kijken is prachtig. Ik krijg door deze montage echt meteen weer zin om de Arkham-games te spelen. Even een kanttekening trouwens: ik heb de hele serie al gecheckt voor de review, maar ik kijk hem vrolijk nog een keer met jullie mee. Geen zorgen, ik hou m’n snuit dicht over wat er komen gaat en beperk me tot de afleveringen zelf. Ik heb trouwens ook met een aantal leden van de cast en crew gekletst, dus ik raad je aan een oogje op de site te houden!

Dunke:

Zoveel inzichten in Pengie’s brein in zo’n korte tijd. Alleen al in z’n gesprek met Alberto zie je hoe hij langzaam informatie uit hem trekt, maar worden de zaadjes van ambitie ook in de grond gepropt. Het meest interessante vind ik echter zijn verhaal over een old-school gangster, en zijn kijk op wat ‘macht’ nou betekent. Vooral gezien Vic vlak daarna z’n entree maakt. Wat jij, Tijn?

Tijn:

Allereerst: heerlijk hoe Alberto het heeft over de ‘ring of power’ van Maroni, terwijl wij ons alle drie nog door The Rings of Power heen worstelen. Dat gesprek over macht vind ik prachtig, met name omdat hij vindt dat het belangrijk is dat je onder de mensen geliefd bent. Dat is een geniaal inkijkje in z’n brein, waardoor blijkt dat macht in de onderwereld voor hem niet genoeg is. Hij stelt zich kwetsbaar op, Alberto lacht ‘m uit en trapt hem op zijn vadsige teentjes en hij knalt ‘m impulsief neer. En bam, daar heb je de inciting incident die het verhaal aftrapt. Dan dat titelbeeld met die geweldige muziek er nog bij - wat mij betreft hebben ze hier echt een legendarische intro neergezet.

Dunke:

Potvolkoffie, dat shot van z’n voet zie je liever niet tijdens een maaltijd. Wel een goed moment om even te benoemen dat de make-up en prosthetics er weer echt absurd goed uitzien. Colin Farrell verkoopt het helemaal in zowel de serieuze als luchtige momenten - en even serieus, ‘extra pickles’ en dan krijg je er twee? Ik zou ook pissig zijn.

Tijn:

Het voelt inmiddels bijna als een gegeven, maar Colin Farrell is inderdaad echt fenomenaal, zelfs onder al die lagen make-up. Die duistere humor is wel een lekkere toevoeging, want je zit toch acht afleveringen naar het druilerige Gotham te kijken.

Tijn:

We ontmoeten Sofia, die net fris uit Arkham blijkt te komen. Onder andere door Palm Springs, Fargo en How I Met Your Mother ben ik groot fan van Cristin Milioti, maar deze intimiderende kant van haar hebben we nog niet eerder gezien. Wauw, dat kan ze dus óók nog.

Dunke:

Op naar mams. Nog meer zalige blikjes in Oswalds motivaties en waar die vandaan komen. Zien hoe hij door z’n eigen familie dieper in het criminele leven wordt geduwd maakt hem natuurlijk geen beter persoon, maar voegt wel een extra laag toe aan het personage - en er zit al zoveel make-up op! Wat is volgens jou het meest interessante aan deze Penguin?

Tijn:

Het meest interessante vond ik z’n interacties met Vic, waaruit blijkt dat hij best veel bevestiging van buitenaf nodig heeft - het is vrij duidelijk dat hij hem vooral om zich heen houdt omdat hij vanuit de ogen van een straatjochie nog imposanter lijkt. Dat sluit ook lekker aan op z’n monoloog over die parades op het begin.

Dunke:

Waar ik al helemaal van geniet is hoe gladjes Cobblepot zich uit de penarie lult. Hij weet goed van de situatie gebruik te maken, wat we ook al een beetje in The Batman zagen.

Tijn:

Uh… het is Cobb, hè!? Heb je de recentste controverse niet meegekregen? Mensen zijn helemaal pissig dat z’n naam hier niet Cobblepot is, maar Cobb. Maar mensen kunnen zich ook echt over álles een buil vallen. Maar ja, zijn opportunisme is inderdaad heerlijk om naar te kijken.

Dunke:

Als ik dan toch iets moet aanmerken aan The Penguin is het wel dat Gotham nog steeds best wel aanvoelt zoals in The Batman. Op zich niets mis mee, want het was fantastisch in die film, maar ik had verwacht toch iets meer van al die waterschade te zien. Verder zit ik er wel helemaal in hoor! Nu ben ik helemaal jaloers dat jij deze serie al helemaal hebt gezien, Tijn.

Tijn:

Ik heb helemaal zin om het nog een tweede keer te kijken. Als ik dit nou vergelijk met seizoen twee van The Rings of Power, kijk ik véél liever The Penguin nog een tweede keer - al gaat die serie nu ineens wel weer erg lekker. Gelukkig heb ik genoeg tijd om beiden te doen.