The Rings of Power aflevering 1-3 spoilerpraat - Een behoorlijke comeback

Let op, dit artikel bevat spoilers voor The Rings of Power tot en met seizoen 2, aflevering 3.

Tijn:

Voordat we erin duiken, moet ik iets bekennen: ik vond seizoen 1 van Rings of Power grotendeels tergend om te kijken. De visuals waren cool, maar geen enkel gesprek voelde als een gesprek dat twee mensen écht zouden voeren, waardoor ik zuchtend en steunend die afleveringen doorstond. Wat jullie?

Sebas:

Hoewel ik eigenlijk elke toevoeging aan de wereld met open armen ontvang, bleek deze toch een ware domper te zijn. Helemaal omdat het verhaal in zo’n interessante periode plaatsvindt. Helaas werd een van de bekendste personages, Galadriel, omgetoverd in de meest bloeddorstige elf in Midden-aarde, en lieten sommige personages de haren op mijn nek rechtop staan door hun bijzondere beslissingen. Dat haalde me er toch wel een beetje uit.

Dunke:

Ja, ik zat hier en daar flink met de handen in het haar tijdens het eerste seizoen, zeker met de Harfoots – die ik sowieso al een schattige maar vrij nutteloze toevoeging vind. En Galadriel, tsja, haat kan je verblinden, maar zo erg? Wel heb ik de Silmarillion er weer bij gepakt. Eerder las ik maar tot pagina zeventien, dus nu maar eens opnieuw beginnen.

Tijn:

Ik moet zeggen dat ik tijdens de recap wel het gevoel had dat er veel coole dingen zijn gebeurd, vorig seizoen. Maar ja, ik keek er best wel tegenop om in één weekend drie afleveringen hiervan te kijken.

Dunke:

Als je het mij vraagt is er ook best wel wat leuks gebeurd. Vooral alles rondom Adar en de orcs was vet vanwege de effecten. Ook zien hoe de orcs moesten overleven voor hun afstammelingen van de welbekende Third Age was tof en voegt veel toe aan de rijke geschiedenis van Tolkiens werk. Khazad-Dûm ook natuurlijk, dus het was inderdaad fijn om die hoogtepuntjes terug te zien.

Sebas:

Dat komt misschien ook door de minimale dialogen in de recap! Voor de rest vind ik dat seizoen 1 dik in orde was. Met name de visuals, die ondersteund werden door het schrikbarend hoge budget, liet menig mens smullen. Ook blijft de wereld van Tolkien erg diepgaand en was er genoeg om te laten zien en te vertellen. Ik hoopte wel dat seizoen 2 grote sprongen gaat maken met de dialogen en het verantwoorden van bepaalde keuzes.

Tijn:

Voor we over het verhaal beginnen: mijn god, wat is die cinematografie vet. Zelfs die vreemde sequentie waarin we de reis van Venom-achtig zwart slijm dat Sauron voor moet stellen volgen, ziet er prachtig uit. Ik ga wel lekker op de hoeveelheid creatieve transities die ze gebruiken.

Sebas:

Helemaal mee eens! Ik vond de scène waarin Sauron op dezelfde manier als Julius Caesar van kant wordt gemaakt ook echt bruut. De hele sfeer in Mordor is naar mijn mening erg goed neergezet. Lekker duister en grimmig. Die orcs worden er trouwens ook niet mooier op, hè? En dat is een compliment! Je krijgt echt het gevoel dat dit de engste en goorste wezens zijn in deze wereld.

Dunke:

Tering, ja ik zei het eerder al, maar die orcs zijn alleen al door de fantastische praktische effecten zo tof om naar te kijken. Het (twee-)torenhoge budget van deze serie is in dat opzicht goed gebruikt. En de ‘origin’ van Sauron was ook leuk ja. Het kwaad vergaat niet, maar ik zou toch graag iets dieper in zijn psyche en plannen graven. Tot nu lukken al z’n snode plannetjes prima, maar ik krijg niet echt het gevoel dat hij een meesterlijke strategist is. Misschien is hij daarom juist briljant, maar het voelt toch niet indrukwekkend aan.

Tijn:

Misschien dat het door mijn lage verwachtingen kwam, maar ik sta echt versteld van hoe leuk ik het seizoen tot nu toe vind. Met name nu er ringen in het spel zijn; het moment dat Galadriel die ring omdeed is geweldig.

Sebas:

Waar sommige delen van de show wat leeg aanvoelen vind ik dat het belang van de ringen goed in beeld wordt gebracht. Dit is waar het verhaal en universum bekend om zijn geworden en het blijft het belangrijkste aspect in de show. En dan is de One Ring To Rule Them All nog niet eens in zicht.

Tijn:

Ik moet wel toegeven dat er genoeg verhaallijnen en elementen zijn die ik minder vind. De echolocatie met operazang van de dwergen vond ik gek, de ‘Lord of the Rings’-namedrop was behoorlijk overbodig en alles in Númenor kan me niet echt boeien.

Sebas:

En dit is inderdaad waar de serie voor mij nog net ff niet genoeg doet. Alles waar we mee bekend zijn - dingen die in Lord of the Rings voorkomen - weet me erg te grijpen. Maar de nieuwe toevoegingen missen wat mij betreft toch nog even wat emotionele waarde. Who cares wie er aan de leiding is in Númenor? Ik ken ze allemaal te slecht om er een oordeel over te geven.

Dunke:

In contrast daarmee vind ik het conflict tussen Arondir en Theo op zich wel interessant, en natuurlijk hoe Isildur daar ineens tussen stapt. In de Peter Jackson-films wordt weleens gepraat over de kleinere nederzettingen, locaties en volkeren die de dupe zijn van het conflict rondom de ring, maar we zien dat niet altijd. Het voelt alsof dit aspect van de wereld meer wordt belicht, en dat kan ik waarderen. Númenor is inderdaad wel best… meh.

Tijn:

De manipulatie van Sauron is wel cool, met name vanuit de ringen. Zijn nieuwe positie naast Celebrimbor vind ik vrij ongeloofwaardig, maar iedere keer dat er ringen in het spel zijn vind ik de serie ineens boeiend.

Sebas:

Ja, je zou denken dat de slechterik met de bijnaam ‘de bedrieger’ toch wat meer in zijn mars had om zich bij het grote elfenrijk binnen te dringen. Dit is ook waar ik wat meer verwachtingen van had. Wel tof om te zien hoe Sauron Celebrimbor verleidt met macht en aanzien. De elfensmid lijkt maar al te graag over zichzelf te praten, en dit zal misschien ook wel zijn ondergang worden.

Dunke:

Eens op het gebied van Sauron. Hij komt eigenlijk gewoon niet extreem slim over, wat natuurlijk een façade kan zijn, hij was immers honderden jaren ratten aan het eten – en op Peter Parker aan het wachten. Wel een leuk detail dat ik voorbij zag komen: wanneer hij zichzelf introduceert als Annatar laat Sauron het licht van de Valar schijnen, maar hij is zelf nog steeds een duistere gedaante. Als hij echt Valar was geweest zou hij ook moeten gloeien.

Tijn:

De verhaallijn met de Great Wizard en de twee hobbits weet me ook niet te grijpen. Ik vind de toverende komeetman een stuk minder interessant nu hij plotseling vloeiend Brits praat.

Sebas:

Sinds het moment dat hij de bekende quote van Gandalf aan het einde van seizoen 1 uitsprak zit ik elke keer met knikkende knieën te wachten op een namedrop. Ik hoop toch echt dat ze deze richting niet ingaan en niet kiezen voor Gandalf.

Tijn:

Honderd procent dat de twist gaat zijn dat hij Saruman is in plaats van Gandalf, toch?

Sebas:

Hier had ik zelf nog niet eens echt over nagedacht eigenlijk... Ik kreeg meer Saruman-vibes van die duistere tovenaar. Maar als dat Saruman niet is, wie dan wel? Ik merk dat ik wel geïnteresseerd ben in de tovenaars, maar de twee hobbits zijn voor mij overbodig.

Dunke:

Ik denk dat die duistere tovenaar ons op het verkeerde spoor moet zetten. Misschien is hij wel helemaal geen Valar, want het lijkt me sterk dat ze Saruman op deze manier introduceren. Het zou juist interessanter zijn als we hem wat meer als een goeierik zien. Daarom zou ik dat een leuke twist vinden met The Stranger – dat ‘ie Saruman is, dus – maar ik zet me alvast schrap voor de Gandalf-namedrop.

Tijn:

De tovenaars zijn cool, ja! Maar nu we het toch hebben over de Britse tovenaar: de accenten in The Rings of Power zijn ook weird. Het voelt alsof ze alléén bij namen de rollende R gebruiken, waardoor het Morldorl wordt in plaats van Mordor - maar bij andere woorden doen ze het dan weer niet. Alsof ze het ‘authentiek Elfs’ willen laten klinken, maar het te vervreemdend zou zijn om dat in iedere dialoog te doen.

Sebas:

Ik begrijp wat je bedoelt, maar volgens mij hoef je die overdreven R alleen te gebruiken als het woord uit Mordor komt, waar ze de zwarte taal spreken.

Dunke:

Dat geeft het ook wel iets speciaals, als je het mij vraagt.

Tijn:

Aah, dat klinkt logisch. Ik merk dat ik toch wel weer lekker veel op deze serie aan het zeiken ben, trouwens.

Sebas:

Haha, je bent niet de enige, Tijn! Er was een groot publiek niet tevreden over de serie en dit was op vele punten ook terecht. Maar als echte LOTR- en Tolkien-fan probeer ik toch het beste in de serie te vinden.

Tijn:

Zal ik nog maar wat positiefs zeggen, dan? Durin blijft een geweldig personage. Hij was al de reddende engel van het vorige seizoen, en na die scène waarin hij z’n excuses aanbiedt aan zijn vader denk ik dat hij dat - samen met de corruptie van de ringen - weer gaat zijn.

Dunke:

Hell yeah! Durin is al sinds zijn introductie een hoogtepunt van The Rings of Power en dat blijft ‘ie. Zijn verhaal doet me een beetje denken aan die van een personage uit een van mijn D&D-campagnes. Die persoonlijke relaties tussen dwergen worden eigenlijk weinig uitgediept in deze franchise, huh? Leuk dat daar zo’n schijnwerper op wordt gericht.

Sebas:

Zijn chemie met Elrond was in seizoen 1 zeker een hoogtepunt, en ook dit seizoen zijn deze twee personages mijn favoriet. Misschien komt dat ook omdat zij een van de weinige zijn die niet makkelijk bespeeld worden of andere onverklaarbare motieven hebben. Ook interessant om te zien hoe de dwergen de ringen gaan gebruiken. Daar is namelijk vrij weinig van bekend.

Tijn:

Poh, de elven die vergaderen over of ze de ringen moeten gebruiken? Galadriel die de verleiding niet kan weerstaan? Smullen!

Sebas:

Dat is natuurlijk waar het allemaal om hoort te gaan!

Tijn:

De muziek van Bear McCreary (die ook de muziek van de laatste twee God of War-delen maakte) helpt trouwens enorm. Er zitten een paar motieven in die erg lijken op de muziek van Danny Elfman uit de Spider-Man-films van Raimi, dus tijdens de intro krijg ik steeds zin om Spider-Man te kijken.

Sebas:

Naar mijn mening hebben de LOTR-films de beste muziek ooit. Het is natuurlijk bijna onmogelijk om dat te evenaren, maar ik vind de muziek in de serie ook echt top. Het past helemaal bij Midden-aarde. Met name het thema van Khazad-dûm vind ik geweldig.

Dunke:

Net als de beste niet-John Williams Star Wars-componisten weet Bear heel goed de bekende sfeer en stijl aan te houden, maar ook subtiele veranderingen door te voeren die duidelijk maken dat je naar iets nieuws zit te kijken. Ik heb de soundtrack al sinds seizoen 1 best regelmatig aanstaan tijdens het schrijven en lezen. Een groter compliment kan je een fantasy-componist denk ik niet geven.

Tijn:

Maar genoeg gekletst, heren. Hoe kijken jullie nu aan tegen de rest van het seizoen?

Sebas:

Als de rest van het seizoen de stijgende lijn door kan pakken denk ik dat het episch gaat worden. We hebben net genoeg verhaallijnen bekritiseerd, maar er zijn er ook genoeg die ik erg graag wil zien. Denk aan de strijd tussen Adar en Sauron, het maken van meerdere ringen en de avonturen van Elrond en Durin. Gooi daar de bizarre visuals en cinematografie bij en het wordt weer smullen geblazen!

Dunke:

Ik hoop vooral dat er iets schokkends of nieuws gebeurt dat we niet al verwachten. De identiteit van de Stranger, het smeden van de ringen en de val van Numenor zitten er een beetje aan te komen, maar ik hoop dat de serie in de komende weken een nieuwe, onverwachte indruk achter kan laten. Zelfs al lukt dat niet, dan ga ik er vast plezier mee hebben, maar The Lord of the Rings verdient meer.

Tijn:

Tegen alle verwachtingen in, heb ik er heel veel zin in. Het voelt goed om de corruptie van de ringen in actie te zien, dit is waarom de franchise zo vet is!