EarlyGamer

Zure pruim

Are you not entertained?!

Populaire knaaier

Waar blijft die edit-knop

De gemene deler

Budgetbadge

Mission accomplished

Fdebijl is watching you

Mortal Marcel

CDAB

Blije eikel

PU Staff

Prestige

N8W8

Wouter was right

#nadezomer

PU abonnee

No shit, Sherlock

Niet voor vampiers

PU Moderator

Ik weet niet of dit hier de bedoeling is maar dat zien we dan wel.
Om heel eerlijk te zijn vond ik de eerste Suicide Squad toen die uitkwam wel geinig. Nu, na een paar jaar realiseer ik me pas echt wat voor een hot mess van een film dit is. De toon, de characters (naast Harley Quinn) en de film maken het voor mij een film die ik niet meer uit wil zitten. Daarom ben ik zo ontzettend blij met The (die “The” is heel belangrijk) Suicide Squad, waar ik juist het omgekeerde uit haalde.

Origin Story:

Dit is dus niet Suicide Squad 2. Het verhaal heeft op geen enkele manier te maken met de eerste film en naast het terugkeren van een handjevol acteurs is deze film echt zijn eigen ding. Nadat James Gunn werd ontslagen door Disney werd hij meteen benaderd door Warner Brothers met de belofte dat hij elke film mocht maken die hij wilde. Gunn staat tegenwoordig bekend voor de immens populaire Guardians of the Galaxy films. Eerlijk gezegd, ik ben blij dat hij ontslagen is. Anders hadden we deze prachtfilm niet gehad. En nu Gunn ook weer op goede voet staat met the house of the mouse krijgen we ook gewoon zijn visie voor Guardians Vol. 3!

What the fuck?!

De film start heel snel. Je weet meteen wat de deal is en snapt het concept van de Suicide Squad als een team. De Squad heeft als missie om gevoelige informatie te vernietigen op het fictionele eiland Corto Maltese. Dit staatje heeft een heleboel politieke problemen en zowel Corto Maltese als Amerika worden als bad guys geschetst. Dat kan raar voelen voor sommigen, al vond ik het persoonlijk logisch aangezien je nog steeds door de ogen van slechterikken kijkt.

Er zit een heleboel geweld in. Echt heel veel. Nogmaals, je volgt superschurken. Dit zijn geen lieverdjes (behalve een dan) die er geen probleem mee hebben een slachting in een spelletje te veranderen. Actie-scenes zijn meeslepend en leuk om te zien. Het is allemaal erg over de top en dat weet de film. Het draagt die kroon met trots en ik vond dat erg leuk om te zien.

The Squad

Er zitten een heleboel personages in, al zijn ze niet allemaal even relevant. Toch is het erg leuk om een aantal van deze DC villains te zien op het grote scherm. De groep grapt veel met elkaar maar er zit toch een heleboel hart in de film. Er is een fijne balans tussen humor en character-depth. De chemistry tussen zowel de acteurs als de personages zelf is fijn om te zien.

Uit de originele Suicide Squad zien we Rick Flag, Captain Boomerang, Amanda Waller en Harley Quinn terug. Verder zijn het allemaal andere personages en ik vond ze stuk voor stuk geweldig om naar te kijken. Weasel vond ik extreem grappig, de dynamiek tussen Peacemaker en Bloodsport was awesome maar mijn favoriete personage was by far Cleo Cazo, ofwel Ratcatcher 2. Ze is het emotionele hart van de film en ik heb echt genoten van dit minder evil personage.

Don’t forget

Verder is de soundtrack van deze film weer geweldig. Gunn’s soundtrack voor de Guardians films was al legendarisch en hier flikt hij het weer. Ook kon ik de transities van scene’s en tijd goed waarderen, gezien die erg “comicbook-y” in de shots verwerkt zijn. 

Conclusie:

The Suicide Squad is een geweldige ervaring. De muziek, visuals en personages zorgen ervoor dat alles van het scherm spat. Dit is mijn favoriete film van dit jaar, in ieder geval tot nu toe. Zelfs nu ik hem al 6 keer gezien heb ben ik er nog laaiend over. Gaat dat zien!

9.5/10

The Suicide Squad - User Review

Daar ga ik weer. Ik heb een tijd geleden al een stukje geschreven over het feit dat Ubisoft een van mijn favoriete studio’s was. Volgens mij hebben ze dat daar gelezen want ze verpestten meteen hun volgende game. Way to make me look stupid!

Het klopt dat Ubi op het moment een beetje de weg kwijt is. Dus lijkt het mij dat we eventjes gaan kijken naar een van mijn favoriete franchises: Assassin’s Creed. Ik werd ertoe geïntroduceerd op het schoolplein in groep 5 of 6. Een goede vriend van mij vertelde mij over deze coole mensen in het wit met een capuchon en een mes dat uit hun pols schiet. Dat klinkt geweldig! Dus op een middag ga ik met hem mee en op zijn PS4 zet hij Unity aan. Ik was verkocht.

Ik speelde daar ongeveer een half uurtje. Ik klom op de daken, sprong op niks vermoedende wachters en infiltreerde gebouwen. Het was geweldig! Hij vertelde me over andere games in de serie. Het was mind-blowing voor de kleine Dunke! Één game daarentegen pakte mijn interesse al snel. Piraten en wat ik net heb gespeeld? Sign me up!
Ik had op dat moment alleen een Wii en PS3. Voor mijn verjaardag vroeg ik dus Black Flag. Daar begon mijn avontuur. 

Later kocht ik ook de rest van de AC games die op de PS3 uitgekomen waren. Ik was hooked! Toen kwam het moment dat ik een PS4 kocht. Ik kon eindelijk Battlefront en net zo gaaf, Assassin’s Creed Unity en Syndicate spelen! Weer was ik helemaal hooked. 

En toen was daar Origins! Ik ben weg van het oude Egypte. Het heeft me altijd al gefascineerd. Dus toen ik hoorde dat mijn favoriete game-serie daar plaats ging vinden was ik ongelofelijk blij! En ik genoot weer.

Nu zou ik over Odyssey moeten praten… als ik die ooit gespeeld had! Ik weiger het namelijk. De game ziet er leuk uit, zeker. Maar dit voelt niet als Assassin’s Creed. Het slaat gewoon nergens op deze game . De game speelt zich letterlijk af VOOR het oprichten van de Brotherhood. Sorry hoor maar hier doe ik niet aan mee.

Als bonus heb ik hier ook nog mijn top 5 Assassin’s Creed games voor jullie:

5. Assassin’s Creed Revelations:
Ezio is de beste Assassin in de serie. No discussion. Maar na 2 games was zijn verhaal klaar. Dus Ubi besloot het af te sluiten met een knaller! De game is een prachtige afsluiter voor Ezio en ik vind het geweldig!

4. Assassin’s Creed Origins:
Een nieuw likje verf op de serie! Er worden meer RPG elementen geïntroduceerd en zoals al ik al gezegd heb vind ik de setting in Egypte geweldig. Daarbij is het oprichten van de Brotherhood een slimme stap voor het verhaal. Genieten weer!

3. Assassin’s Brotherhood:
Ezio’s verhaal is niet klaar! (Deze kwam uit vóór Revelations) We mogen een geheel nieuw verhaal spelen in een nieuw gebied! En er is een hele nieuwe gameplay functie. Het rekruteren en op missie sturen van Assassin’s. Die kunnen je ook helpen in de open wereld op missie’s. Selecteer een vijand en stuur er een bondgenoot op af. Geniaal!

2. Assassin’s Creed IV Black Flag:
Zoals ik al zei was dit de game die gelijk mijn interesse pakte toen ik er over hoorde. Het hele concept van een Assassin die ook een beruchte piraat is sprak mij al aan. Ik ben wel fan van alter ego’s. De game geeft je een gigantische open wereld met exotische locaties, epische zeeslagen en genoeg daken om van af te springen en tempeliers het leven zuur te maken!

1. Assassin’s Creed II:
Ik had net de eerste game uitgespeeld. Heel awesome! Dan nu naar deeltje 2! De introductie van Ezio Auditore da Firenze! Ik zit er van begin tot eind helemaal in. De nieuwe mogelijkheden qua wapens was gaaf, Firenze is een vette stad om te ontdekken en Ezio is gewoon een toppersonage! Hij maakt zo’n groei door en je bent er de hele tijd bij. Zeker mijn favoriete Assassin!

Natuurlijk is dit mijn eigen mening en die van jullie zal vast verschillen. Drop hem in de comments! Ik ben zeer benieuwd!

“To say that nothing is true is to realize that the foundations of society are fragile and that we must be the shepherds of our civilization. 
To say that everything is permitted is to understand that we are the architects of our actions, and that we must live with their consequences, whether glorious of tragic.” 
― Ezio Auditore da Firenze


Assassin’s Creed: Mijn favoriete franchise! (+top 5)

We gaan even een aantal jaren terug. Ik denk dat ik 7 jaar oud was en ik had net een Wii. Een van de eerste games die ik daarop speelde was Mario Galaxy 2. Voorheen had ik alleen nog maar Super Mario op de DS gespeeld, dus dit was een wereld van verschil van mij. Ik snapte er geen snars van want ik sprak Engels voor geen pepernoot maar het was prachtig. De gameplay en knotsgekke werelden met geniaal leveldesign maakten mij al blij. En toen ik vorig jaar voor het eerst Mario Odyssey opstarte kwam dat gevoel meteen weer terug. Je bent neergevallen op een of andere gekke planeet waar alleen hoedengeestjes wonen. Ik word er gelijk in gezogen (net als Mario in die kikker) en voordat je het weet zit je alweer 5 uur te spelen. Er is zoveel te doen! Alweer ga je van wereld naar wereld en ze barstten van de originaliteit. Van vijanden met game-veranderende mechanics en kleine easter eggs in de levels en alsnog weet de game ervoor te zorgen dat je niet bang word door alles wat ze je leren, omdat je zo snel doorgaat naar het volgende stuk. 

Zoals je ziet heb ik al een beetje een geschiedenis met Mario. Daarentegen heeft Nintendo nog een paradepaardje in hun gaming-linup, namelijk The Legend of Zelda! Ik heb altijd van deze serie geweten maar het was niet totdat ik Breath of the Wild zag dat ik er ook daadwerkelijk geïnteresseerd in werd. Toen ik dan ook eindelijk een Nintendo Switch in huis had was dat een van de eerste games die ik ervoor aanschafte. En oh boy let me tell you, wat een game is dat! Echt, ik kan me niet voorstellen hoeveel werk en passie er in die wereld gegoten is. En het resultaat mag er wezen, want zo’n wereld waarin alles verbonden voelt, zelfs als er even niks om je heen is ben je niet ver van de volgende uitdaging of het volgende dorp verwijderd. Je begint in een groot tutorial gebied wat eigenlijk gewoon een mini-versie van de gehele wereld is. Hier leer je over de mechanieken en krijg je alle skills die je nodig hebt om de game door te komen. Als je dan uiteindelijk bent losgelaten in die gigantische open wereld ben je vrij om te gaan en staan waar je wilt. Je kan dorpen ontdekken, shrines zoeken en activeren of als je echt wilt speedrunnen, recht naar de eindbaas rennen en de game uitspelen.

Maar wat maakt deze games nou zo ongelofelijk vermakelijk? Een hele goede vraag. Ik weet het eerlijk gezegd niet zeker maar als ik op mijn persoonlijke gevoel af ga zou ik zeggen dat het komt doordat de games je doen denken aan je jeugd. Het gevoel van avontuur gemixt met een lange tijd vermaak in een grote open wereld is iets dat mij erg aanstaat en ik weet dat ik daar niet de enige in ben. Het verhaal in beide games is niet bijster vernieuwend, (red de princess is nou vrij standaard) maar het werkt zo goed omdat het niet de grote focus van de games zelf. Zeker in Breath of the Wild voel je je alsof je je eigen avontuur aan het maken bent. Elke keer dat je een outpost ziet bedenk je hoe daar voorbij te komen. Een regenbui maakt van een berg beklimmen die scené uit de eerste Hobbit film. Wat je ook doet, je voelt je na elke gebeurtenis weer alsof je een aflevering uit jouw eigen serie hebt overleeft. En dat is heel knap gedaan.


Wat maakt Mario Odyssey en Breath of the Wild zo speciaal?

Star Wars is een gigantisch universum met vele mogelijkheden om een verhaal te vertellen. Je hebt een lege doos en oneindig veel knutselmateriaal maar toch zijn er mensen die de doos versieren als een kleuter dat zou doen. Of toch niet?

Toen George Lucas in 1977 op de proppen kwam met een gekke space-opera genaamd Star Wars was niemand er zeker van of dat iets zou worden. Maar hij zette door. En kijk waar we nu staan! Ik heb een prachtige plank met allemaal mooie statues, figures en als kers op de taart, een LEGO Milennium Falcon! Maar naast dat soort merchandise hebben we ook een grote stapel verhalende media gehad! Zoals boeken, comics en de focus van dit artikel, games!

Games zijn een geweldige manier om meer van Star Wars te genieten. Je kunt alle soorten avonturen beleven. Je hebt Hack and Slash games, shooters en zelfs racegames. Voor iedere soort gamer is er wel een mogelijkheid om te gamen in een Star Wars sfeertje. Maar recentelijk zijn er niet al teveel games uitgekomen. Niet erg natuurlijk, aangezien games maken tegenwoordig een stuk langer duurt. Maar jammer is het natuurlijk wel.

We hebben sinds Disney Lucasfilm gekocht heeft eigenlijk maar 4 main games gekregen. 3 als je LEGO Star Wars The Force Awakens niet meerekent, want die is niet door EA ontwikkelt. Er is natuurlijk ook nog een handvol mobile-games uitgekomen maar eh… Daar ben ik nou niet echt een fan van. Dat is 3 games in acht jaar. Ik wil niet heel vervelend zijn hoor, maar dat was vroeger wel eens beter…

Voordat the House of Mouse Lucasfilm aanschafte in 2012 Kwam er om de haverklap een nieuwe game uit. Je draaide je eventjes om en er schoot al een nieuwe Rogue Squadron of Battlefront uit de grond. Daarentegen komen er nu een paar van dat soort games ook naar de huidige generatie consoles. Jedi Knight 2: Jedi Outcast en Jedi Academy staan al in de PS Store en EShop, met Star Wars Podracer onderweg. Ook staan titels als Super Star Wars, Jedi Starfighter en Bounty Hunter al een tijdje in de virtuele schappen.

Ok, dus oude titels kunnen we al een beetje opnieuw beleven. Maar nieuwe games zijn toch veel leuker? Ik ga even kijken naar de AAA-titels die de afgelopen jaren onder Disney en EA zijn uitgekomen. Dat zijn de volgende: Star Wars Battlefront (2015), Star Wars Battlefront II (2017) en Star Wars Jedi: Fallen Order.
Beginnen bij het begin dan maar? Top. Star Wars Battlefront. Een serie geliefd door velen, nu terug! Ik zal jullie vertellen dat deze game de grootste reden was voor mij om een PS4 te kopen. Ik wilde de Limited Edition met Darth Vader op de console maar die was toen uitverkocht. Thanks guys! Nu over de game zelf. Het is geen slechte game! In tegendeel. De gameplay werkt lekker, het ziet er tof uit en toch was er behoorlijk wat mis. Er was namelijk vrijwel geen content in die game! En wilde je nieuwe maps en heroes om mee te spelen? Dan moest je nog even 50 dukaten neerleggen voor een game waar je al 60 euro voor had betaald. Brrr, niet cool…

Dan nu naar de game die de controverse over microtransacties eigenhandig liet exploderen. De game waarvoor een statement is gemaakt dat nu in het Guinness Book of World Records staat als meest gedownvoted post op Reddit. Ik heb het natuurlijk over Star Wars Battlefront II. Jesus wat een clusterfuck was die release. Mocht je het niet meegekregen hebben, EA was zo slim om een prima Star Wars game vol te proppen met lootboxes. Het hele progressiesysteem was kapot en afgestemd op die doosjes, dat toen de lootboxes 3 dagen voor release verwijderd werden, de game zich niet bepaald van zijn beste kant liet zien. Ontzettend zonde, want het idee was tof en was een waardige sequel op de eerdere Battlefront uit 2015. 

De game ging in zijn eerste halfjaar niet heel lekker. Een maand na release kwam er wel een nieuwe map en nog twee heroes uit. Na ongeveer 6 maanden werd het progressiesysteem flink overhoop gegooid, waardoor het nu wel lekker werkt. Ook kwam er content voor de nieuwe film: Solo! Toen bleef het weer even stil… 

Maar toen bij E3! Op EA Play werd aangekondigd dat er vier nieuwe heroes zouden komen in de vorm van General Grievous, Obi-Wan Kenobi, Count Dooku en Anakin Skywalker! Ook de nieuwe map Geonosis werd aangekondigt. Eigenlijk was dit de slalom van de game. Er is zoveel veranderd dat IGN de game lekker re-reviewde en beloonde met een (nu) welverdiende 8!

En dan nu naar de laatste game van EA. Star Wars Jedi: Fallen Order! Een game die ik ook heb gereviewd! ( https://www.pu.nl/community/discussions/discussion/star-wars-jedi-fallen-order-review/ ) Eindelijk weer een single-player Star Wars game. Battlefront 2 had natuurlijk een campaign maar die was niet heel erg speciaal… Ik heb eigenlijk niet zo heel erg veel te zeggen over dit spelletje. Wat ik wel weet is dat er sowieso een sequel komt. Dat is spannend! Het verhaal van JFO was namelijk erg leuk en ik kan niet wachten tot ze er verder mee gaan!

Tof dat jullie even hebben gelezen. Laat weten wat je ervan vond in de comments! 

B-bye!


What's the deal with: Star Wars games!

 Het zonnetje scheen, de lucht was blauw en ik was wat aan het doen? Precies. Twitter checken. Ik zat te kijken naar de nieuwste Star Wars nieuwtjes toen mijn oog op een tweet van de enige echte Dennis Mons de Wonderspons viel. Daar had hij het over een of andere topgame. Ori? Nooit van gehoord. Eventjes kijken wat dat is. Al snel stond de demo op mijn Switch en ging ik even kijken waar al die hype nou voor was. En om eerlijk te zijn, het viel me een beetje tegen. Totaal niet wat ik verwacht had maar ik bleef toch geïntrigeerd. Een maand daarna zat ik wat deals te jagen in de eshop en kwam Ori weer tegen. Dit keer voor maar een tientje. Toch maar gewoon die hele game gekocht, op aandringen van de Spons.

Okay, wat hebben we hier. De muziek gepaard met de visuals zijn ongelofelijk mooi en het verhaal begint eigenlijk gelijk al prachtig. Daarentegen was dit eerste stuk ook al deel van de demo en daar was ik afgehaakt door de Metroidvania stijl van de game. Dat is niet helemaal mijn type game (looking at you Hollow Knight) maar ik besloot gewoon door te zetten. 

Het duurde echt wel even totdat ik de game doorhad. Ori is namelijk op een aantal punten redelijk pittig en je gaat dus zeker een aantal keer dood. Maar zodra je een beetje gewend raakt aan de combat en het platformen onder de knie krijgt word de gehele beleving al een stuk aangenamer. De gevechten zijn niet ground-breaking, je bent vooral op een knop aan het rammen en rondvliegende projectielen aan het ontwijken alsof je een ballerina boven lava bent. Maar de kracht van Ori ligt ook niet in de combat. Dat ligt in de manier waarop je de game beleeft. Je loopt rond door een prachtige wereld met prachtige animaties, uitdagende puzzels en verzuipt helemaal in hoe levendig de wereld al aanvoelt. Zelfs terwijl de enige bewegende wezens jij en je vijanden zijn. Meesterlijk!

Zoals ik eerder al zij is de game echt niet makkelijk. Als je de game eens voorbij hebt zien komen zou het best kunnen dat er gepraat werd over een moeilijke boom. En geloof me, die boom is niet eens het lastigste. De vulkaan is een nog grotere zoutoogster. Ik heb dan ook een aantal keren de controller neer moeten leggen en gezegd: “Ik weet niet wat ik hiermee moet…” Maar als ik dan een week later de game weer opstartte lukte het me wel. Doorzettingsvermogen is belangrijk en het gevoel dat je krijgt als EINDELIJK bovenop die boom staat is iets dat je niet snel gaat vergeten. 

Ori and the Blind Forest is een uitdagende metroidvania met prachtige muziek, looks en een aangrijpend verhaal waar je minstens een brok in je keel van gaat krijgen. Hoewel de plotselinge opkomst van moeilijke stukken er soms voor kan zorgen dat je het even niet meer ziet zitten is dat het allemaal waard als je die aftiteling ziet rollen… Jammer dat ik geen Xbox of goede PC heb om Will of the Wisps te runnen…

92!!!


Ori and the Blind Forest (late) review!

The Lord of the Rings is zeer populair en dus ook zeer geliefd door velen. Toen de boek-verfilmingen daarna een groot succes bleken, konden fans niet wachten op wat de wereld van Midden-Aarde nog meer in petto heeft. Veel mensen rekenden op een film of 2 van het eerder uitgebrachtte, maar ook zeer populaire, The Hobbit boek. Toen uitkwam daarentegen, dat de verfilming net als LotR 3 films in beslag zou nemen, was er wat verwarring. The Hobbit was namelijk maar 1 boek, terwijl LotR 3 boeken vol was. En dan was het niet eens half zo dik. 

Mij maakt dit niet heel veel uit. Ja, Warner Bros heeft eigenlijk in de eigen voet geschoten door nieuwe films te maken die onmogelijk konden opleven aan de eerdere flicks, maar deze films weten een leuk verhaal te vertellen, en meer toe te voegen aan de wereld en het verhaal overal. 

Ik heb het boek gelezen nadat ik de films heb gezien. Ik vond het raar, omdat het boek helemaal niet zoveel details heeft als de boeken van LotR. Er is vooral focus op Bilbo, wat ook in de films zo is, maar om een film interessant te maken moet je offers brengen. Dit lijd ertoe dat er ook subplots komen, (denk aan Gandalf in Dol Guldur) om de film een beetje aan te dikken. Ik denk dat deze film daarom dus vooral heel sterk is op de punten waar het de boeken bijna woord voor woord kan nadoen. Ik doel hier natuurlijk op het befaamde raadselspel tussen Bilbo en Gollum. En ook de interactie tussen Bilbo en Smaug komt recht uit de boeken, maar vertaalt geweldig naar het witte doek.

Ik denk dat je deze film niet echt moet kijken met de LotR films of het boek in je achterhoofd. Ga deze films kijken met een open mind, en als je dan bij LotR aankomt hou je de beste momenten van deze films in je achterhoofd. Ik heb deze films gezien toen ik nog een klein jochie was, en ik heb voor beide trilogieën een warm plekje in mijn hart, maar LotR doet meer met mij. 

8/10
Prima films allemaal. Niet helemaal LotR kwaliteit, maar dat wisten we al bij de aankondiging.

Een korte review van The Hobbit!

Jaja! Er komt een nieuwe Star Wars film aan! We hebben nog maar 2 maandjes te gaan, dus het leek mij leuk om mijn ranking van de films eens op te schrijven! Schrijf ook zeker je eigen mening op, want ik ben erg benieuwd! 
Hier komen ze, van worst to best!
(PAS OP: Spoilers voor alle al uitgekomen Star Wars films.)

**11: The Last Jedi (Episode VIII)**
PFFTT... I don't even know how to start... Tsja, als je een beetje rondhangt in de Star Wars community is de kans groot dat je mensen tegenkomt die, zachtzinnig gezegd, niet zo heel blij zijn met The Last Jedi. Ik kan mij daar tot in zekere hoogte dan ook wel in vinden. Ik verliet de bioscoop dan ook woest. Wat de fuck hebben ze met Luke gedaan? Waarom Snoke vermoorden? Nou dat zal ik je eens even vertellen. "Snoke was interessant he? Nu is hij dood! Slaat nergens op maar je had het niet verwacht dus ik heb iets goeds gedaan!" Zo voelt het door de hele focking film. Toen ik hem eenmaal een paar keer gezien had, kon ik Luke zijn arc al steeds beter waarderen, Kylo Ren wordt weer heel bad-ass neergezet en die Yoda-scene was PRACHTIG! Maar ik spoel nog steeds door dat klote casino heen. 
Deze film word dus wel ietsje beter als je hem een paar keer ziet.
6/10

**10. The Phantom Menace (Episode I)**
Op zich een best prima film. Maar zonder twijfel de slechtste van de prequels. Jar Jar Binks vond ik niet eens zo heel vervelend, hoewel ik kan zien waarom mensen hem irritant vonden, het zijn vooral de dialogen die het hem doen. De ongelofelijk cringey gesprekken tussen bijvoorbeeld Anakin en Padmé op haar schip zijn al om te janken. Nee, ik zou die niet missen. 
Wat de film wel weer heel erg goed doet, is het opbouwen van een Galaxy vlak voor de Empire. Hier had je de Jedi op hun hoogtepunt en dat is sowieso al gaaf! Een ander puntje van kritiek dat ik vaak zie is dat een 9 jarig jochie Anakin nergens op slaat, maar daar ben ik niet mee eens. Hier zie je hem op zijn zwakst. Hij heeft banden gevormd, en die banden zijn wat uiteindelijk naar zijn transformatie in Darth Vader leid. Oh ja, en Darth Maul was EPISCH!
6,5/10

**9. Solo: A Star Wars Story (Anthology film)**
Ook op zich weer een vermakelijke film. Maar wel een beetje onnodig vind je niet? Het beantwoord vragen die niemand heeft, en dat is vervelend. Ondanks dat Alden Ehrenreich natuurlijk nooit kan tippen aan Harrison Ford, is het hem toch gelukt om een zeer solide performance neer te zetten van een personage waar we van houden. Meer heb ik hier niet echt over te zeggen.
6,5/10

**8. Attack of the Clones (Episode 2)**
Kort gezegd vind ik deze film een TPM maar met veldslagen, en in wezen is dat het ook. (I don't like sand HEUMMMMM) Maar deze film laat al heel goed zien waarom Anakin uiteindelijk naar de Dark Side gaat. Hij verliest zijn moeder, voelt zich constant teruggehouden omdat niemand toegeeft hoe sterk hij eigenlijk is, allemaal onder de manipulatie van een of andere oude man. Hoe word je dan niet helemaal gek?
7/10

**7. The Clone Wars (animatie film)**
Ik tel deze alleen maar mee omdat ik van de Clone Wars hou.
7/10

**6. Rogue One (Anthology film)**
Een van de eerste films in mijn leven waar ik echt compleet verdwaasd uit liep. Waren ze nou echt allemaal dood? Wat?
Een op zichzelf staande film die geïnspireerd is door 1 zinnetje in de orginele title crawl van A New Hope. Klinkt stom, maar damn wat vind ik dit een goeie film! Deze film doet vrij naadloos alles wat de OT goed deed in deze film. Drama, actie en OOHHHHH dat einde met Vader die Rebels afslacht op zoek naar de Death Star plans! Gimme more of that!
7,5/10

**5. The Force Awakens (Episode VII)**
STAR WARS IS BACK BABY! Ik was zo enthousiast toen ik hoorde dat Star Wars nog niet klaar was! Mensen zeggen wel dat deze film een kopie van A New Hope is, en ik ben het daar zeker mee eens! En niet op een slecht manier! Het voelt vertrouwd, maar toch ook nieuw! Het is heel mooi verbonden met de OT en zette zoveel dingen goed op! Maar toen kwam The Last Jedi met hun: SuBvErTiNg YoUr ExPeCtAtIoNs.
7,5/10

**4. A New Hope (Episode IV)**
DE droom van 1 man die eindelijk werkelijkheid word. Hij maakte Star Wars! We worden in een universum gedropt waar ongelofelijk veel gebeurt is, maar wat vooral belangrijk is, wat gebeurt er nu! In een tijd dat Science Fiction totaal niet serieus genomen werd, kwam George Lucas met Star Wars! We hebben hem te danken, aan alles waar we nu zo van houden! 
8/10

**3 Revenge of the Sith (Episode III)**
Een duistere, maar ongelofelijke film! De cirkel werd hier afgemaakt, en dat deden ze geweldig. Je weet wat eraan zit te komen, maar als het er eenmaal is ben je toch geschokt. Zo voelde ik me toen ik deze film keek. De gevechten, de struggles en uiteindelijk, de climax! Anakin is Darth Vader, en we kennen het verhaal vanaf daar.
9/10

**2 Empire Strikes Back (Episode V)**
HET vervolg op de meest succsvolle film aller tijden! De hele film is al duisterder, maar de balans tussen Romance, Drama en actie voelt ongeëvenaard. Je ontdekt zoveel nieuwe dingen. De Jedi waren toch niet zoals je ze had voorgesteld. Yoda is magnifiek, en de "I am your father" is zo iconisch dat zelfs je hond ervan weet! Ja, dit is een van de beste dingen die Star Wars ooit overkomen is.
10/10

**1. Return of the Jedi (Episode VI)**
Deze is eigenlijk voor mij net zo goed als Empire, maar damn... I'm kinda lost for words. Dit is waar je naartoe bouwt, dat einde, de Emperor die lightning kan schieten, ik weet niet waarom maar dit is mijn favoriete deel in de gehele Saga!

We gaan zien of The Rise of Skywalker dit kan tippen, en waar in de lijst die terechtkomt. 

Hartstikke bedankt voor het lezen en May the Force be with you!

Ranking the Star Wars films!

Eindelijk weer een nieuwe Star Wars game! En het mooie is, het is een complete single-player ervaring! De laatste keer dat je dat kon zeggen… Toen startte ik voor het eerst The Force Unleashed op (denk ik). Wat ik dus wil zeggen, is dat er al heel lang geen story-driven Star Wars game meer is uitgekomen.
Okay. Ik heb ongelofelijk genoten van de laatste Battlefront games. Ik speel deeltje twee dan ook nog tot op de dag van vandaag erg fanatiek. Natuurlijk zat daar ook een campaign in, maar om die heel spectaculair te noemen, dat is een overstatement if I ever heard one. Maar nu hebben we Jedi: Fallen Order! Een game gemaakt door de developers van Respawn Entertainment. Die je waarschijnlijk kent van de Titanfall games en recentelijk nog, Apex Legends. Klein dingetje. Dit zijn beide First Person games, en JFO is toch echt een game waarin je naar de rug van je personage kijkt terwijl hij met zijn Lightsaber wappert.

 **Personages en het verhaal:**

Je speelt in dit spel als Cal Kestis. Een jonge padawan die Order 66 (Het plan van Emperor Palpatine/Darth Sidious om de Jedi uit te roeien, wat hij overigens nog best efficiënt doet.) heeft overleeft. Hij werkt als een scrapper op de planeet Bracca om te overleven en zich verborgen houdt voor de overheersende Empire. Na een paar gebeurtenissen wordt hij daarentegen ontmaskerd en moet hij vluchten. Je ontmoet een crew en je avontuur start!
Hoewel je geen menselijke compagnons meeneemt op je reizen, is dit toch echt een Star Wars-game. En bij Star Wars horen droids! Dit keer neem je BD-1 mee. Een superschattige puppy die je kan helpen door je STIM-canisters te geven, die je weer kunnen healen. Ook kan hij bepaalde deuren openen en als je vastzit bij een puzzel kun je hem altijd om hulp vragen!
Je hebt ook een klein hub in deze game. Je vliegt namelijk door de Galaxy in een schip genaamd “The Stinger Mantis”. Hier kun je je volgende bestemming kiezen, een gesprekje houden met je Crew en je lightsaber aanpassen. Hier vind ook de meeste uitleg uit qua verhaal. Het verhaal zelf is niet heel speciaal maar het is wel boeiend genoeg om je lekker door de game heen te laten 
slaan.

 **Vergelijkingen en gameplay:**

Je hebt misschien al van een paar mensen gehoord dat deze game lekker leent van games als Tomb Raider, God of War en Dark Souls. Eerlijk gezegd heb ik nog geen enkele van die games gespeeld. Wat ik wel kan zeggen is dat deze game heel lekker wegspeelt! Je moet met combat heel erg goed nadenken over je volgende stap. Het is zeker niet zo onvergeeflijk als Dark Souls, maar een verkeerde beweging kan je toch een hoop HP afnemen.
De Tomb Raider vergelijking lijkt hem vooral te zitten in de exploratie en de puzzels. Nee het is geen open wereld maar het is ook weer niet zo lineair als Uncharted. Een semi-open-world? Meh, wat uitmaakt, is dat je na het uitspelen echt nog wel even bezig bent om alle planeten volledig te doorgronden.
Jedi staan natuurlijk bekend om die gloeistok waar ze mee zwaaien, maar het gebruiken van de Force is bijna net zo belangrijk! Je kunt de Force gebruiken om vijanden van hellingen af te gooien met Force Push, vijanden naar je toe trekken met Force Pull en nog heel wat andere dingetjes! Je kunt al deze abilities, lightsaber-vaardigheden en nog meer ook beter maken in de Skill-tree. Door gevechten en exploratie krijg je XP. Als je genoeg XP hebt krijg je een Skill point, die je dan bij een Meditation point kan uitgeven voor bijvoorbeeld de vaardigheid meerdere enemies om te gooien. Als je rest bij zo’n point, krijg je al je levens en STIM-canisters terug maar dan komen wel gelijk alle enemies terug. 

 **Nadelen:**

Ik speelde de game op de standaard PS4. Dat ging over het algemeen nog wel heel lekker maar af en toe een frame-drop, of nog vervelender, dat je game gewoon letterlijk stilstaat. Op zich niet het allerergst aangezien het niks te maken heeft met de gameplay of het verhaal, maar het kan je wel snel uit de immersie halen. Over het algemeen zijn laadschermen wel lekker weggewerkt.
Andere klacht die denk ik vooral persoonlijk klinkt, (mensen op Reddit gingen namelijk naar me schreeuwen) maar het einde viel een beetje tegen. Zonder het te spoilen voelde het een beetje als een: “Wij weten even niet hoe we dit moeten afronden, dus dat doen we even niet! Tot over 3 jaar!” 

 **Conclusie en cijfer:**

Alles bij elkaar is Star Wars Jedi: Fallen Order een zeer solide game, die een leuk, maar niet al te hoogstaand, verhaal lekker combineert met platforming, puzzels en zeer bevredigende combat! Alleen het einde en een paar technische problemen maken het iets minder, maar het is niks game-breakings. Daarom heb ik besloten deze game te belonen met een solide 85! 


Star Wars Jedi: Fallen Order review!

Ik heb in mijn korte leventje tot nu toe vooral Ubisoft games gespeeld. Ik begon daarmee toen ik (denk ik) 10 was geworden. Ik had een PS3 geregeld, die ik kon lenen van iemand, en was helemaal hooked. 

Ik wilde altijd al een Assassin's Creed game spelen. Ik had het ooit eens gespeeld bij een vriend op de PS4. Dat was Unity geloof ik? Anyway, op mijn elfde verjaardag vroeg ik dan ook Assassin's Creed IV Black Flag. Mijn neven wilden vooral Call of Duty spelen, dus dat was de enige keer in mijn leven dat ik wilde dat mijn verjaardag afgelopen was. Toen de laatste gasten eenmaal vertrokken waren, rende ik naar boven, schoof de disc in de console, en ik begon aan ( voor mijn gevoel ) een ECHTE game. Even geen hersenloos geschiet of met lego poppetjes spelen, maar tijd doorbrengen met een karakter en de zeven zeeën bevaren!

Fast forward een paar jaar. Ik heb al een stuk meer AC games gespeeld, en wordt steeds meer betrokken in het wereldje van de games. Zo kwam ik op de game Watch_Dogs. Ik vond het wel interessant, maar het kon me nog niet zo heel veel schelen. Maar toen gebeurde er wat moois. Ik kreeg de PS4! En bij die PS4, zat Far Cry Primal. Ik heb altijd van geschiedenis gehouden, en dan met name van de prehistorie, dus dit was echt DE game voor mij!

Ik denk dat ik zo ongeveer een jaar van alleen Primal en Star Wars Battlefront heb geleefd. Toen kwam ik op YouTube een nieuwe game tegen! The Division. Die game intrigeerde me al vanaf het eerste moment dat ik hem zag. 

Anekdote tussendoor: The Division is ook de reden dat ik tot de PU werd geïntroduceerd! Ik stond met mijn moeder in de supermarkt, toen ik vanuit mijn ooghoek de cover van een magazine met The Division erop zag. Ik kocht hem en ben toen hier bij de PU gekomen!

De jaren daarna heb ik nog veel meer games gespeeld, maar toen kwam DE aankondiging van mijn leven! Watch Dogs 2! Zoals ik eerder zij, heb ik deel 1 nooit gespeeld, maar de eerste beelden maakten mij zo enthousiast dat ik voor het eerst een game pre-orderde. Ik heb toen in de brugklas vooral met vrienden gepraat over technologie en hacken enzovoort.

Maar na Watch Dogs 2 ging het een beetje berg afwaarts. Ik ging andere dingen spelen, zoals Battlefront 2 en dat soort dingen. En toen kwam AC: Origins uit. Dat was de eerste Ubisoft titel die ik in een jaar had gespeeld, en ik was, net zoals toen ik begon, weer helemaal hooked. Ik ging Far Cry 5 spelen, en nu ik eindelijk een Switch heb, ook begonnen met Mario + Rabbids: Kingdom Battles. 

Met de aankomende release van Watch Dogs Legion ga ik weer lekker terug naar de Ubisoft titels. In mijn mening is Ubisoft een studio die elk jaar weer kwaliteit games maakt. Sure, het is geen GTA, of The Witcher 3, maar ze maken wel altijd vermakelijke games die me altijd bezig houden. Daarom voel ik me elke keer als ik een Ubi-titel speel, weer als dat jongetje van 11 dat naar boven rent om te gamen.

Hebben jullie een favoriete studio? Welke is dat en waarom? Ik ben benieuwd en hoor het graag! Bedankt voor het lezen en geniet van je dag!

Dunke

BIO

Forumposts van Dunke

Contact

Handige links