Animal Crossing: New Horizons biedt ritme in chaotische tijden

In een column van een paar weken terug had ik het al over de geestelijk helende werking van games tijdens deze crisis. Daar noemde ik ook al kort Animal Crossing: New Horizons als een perfect spel om dit moment in de Switch te stoppen en jezelf in te verliezen. Na enkele weken te hebben gespendeerd met deze vrolijke game, wil ik mijn aandacht specifiek op deze titel leggen en hoe het houvast kan bieden in een tijd waarin een dagelijks ritme vinden een grote uitdaging is.

Intelligente lockdown

Eén voordeel had ik al voordat de “intelligente lockdown”, zoals premier Rutte het een paar weken terug noemde, van start ging: ik was het al gewend om thuis te werken. Inmiddels ben ik meer dan drie jaar zzp’er en schrijf ik op freelancebasis voor verschillende websites, waaronder Gamer.nl. Het betekent dat ik al mijn schrijfwerk thuis verricht, op een laptop die staat op een tafel in de knusse eetkamer van mijn huis.

Dat wil niet zeggen dat ik de effecten van sociale isolatie niet ervaar. Voor klussen was ik ook regelmatig buitenshuis te vinden – afspraken, interviews, gewoon even bijbabbelen met concullega’s – dat zit er nu tijdelijk niet in. Daarbij doorbrak ik de werkweek elk weekend met de nodige sociale interacties, bij vrienden dan wel in de plaatselijke kroeg. Zonder al deze onderbrekingen lopen de dagen langzaam maar zeker in elkaar over. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik moet steeds vaker even nadenken over welke dag het nou ook alweer is.

De dagelijkse planning

Door dagelijks Animal Crossing: New Horizons op te starten, doorbreek ik de sleur niet alleen, het geeft mij ook een stabiel ritme – een ritme dat ik zonder de game misschien uit het oog verloren was, met alle gekmakende gevolgen van dien. Dit ritme ziet er ongeveer als volgt uit.

Ik sta dagelijks om 8 uur ’s ochtends op om een uur nieuws voor Gamer.nl te schrijven, redigeer soms wat artikelen en schrijf vaak zelf een artikel of twee die op de planning staan. Tegen het middaguur start ik Animal Crossing: New Horizons voor het eerst die dag op. Ik maak mijn virtuele brievenbus leeg en open de pakketjes die ik de dag ervoor heb besteld, pak vervolgens de gieter uit mijn huis en geef de bloemetjes water. Ondertussen praat ik met de inwoners van mijn eilanddorpje.

Mijn eiland bestaat uit drie gedeeltes, van elkaar gescheiden door een gesplitste rivier. Rond het middaguur doorloop ik het eerste gedeelte van het eiland – het stuk land waar de meeste huizen, waaronder die van mij, staan – met een paar bijlen op zak om alle bomen en stenen van bouwmaterialen te ontdoen. Een gedeelte van de materialen sla ik op in de voorraadruimte van mijn huis, een ander gedeelte lever ik in bij de plaatselijke buurtsuper Nook’s Cranny in ruil voor Bells (of Klingels, mocht je de game in het Nederlands spelen). Soms kan ik met het gevonden hout een ‘hot item of the day’ craften, zodat ik nog meer Bells verdien in Nook’s Cranny.

Na dit uurtje Animal Crossing ga ik weer verder met mijn werkzaamheden in het échte leven, om rond een uur of vier à halfvijf een tweede ronde te doen. Ik ontdoe het tweede gedeelte van het eiland van hout en stenen, kijk wat voor klusjes er verder nog liggen te wachten – misschien een brug bouwen, wellicht een huis voor een toekomstige inwoner toewijzen, een gedeelte van de lopende lening bij Tom Nook afbetalen – en begin daarna aan mijn avondeten. Verder in de avond start ik de game voor een derde keer op en verricht ik het resterende werk. Dan neem ik ook de tijd om gewoon even te genieten van het spel, een beetje de omgeving af te struinen en een vis of vlinder te vangen. Misschien een toffe nieuwe meubel voor in mijn huis craften of customizen. Lekker relaxed.

Routine

Mocht het bovenstaande enorm suf klinken: dat is het natuurlijk ook. Animal Crossing heeft geen echt doel. Je bepaalt zelf je werkzaamheden en het doel waar je naartoe werkt. Eigenlijk hoef ik helemaal niet dagelijks mijn bijl in alle bomen op het eiland te zetten, want ik heb in de voorraadruimte van mijn huis meer dan genoeg materialen liggen. Toch doe ik het haast onbewust elke dag weer. Het is routine, een ritme, het is busywork dat enorm ontspannend werkt. Even denk ik aan helemaal niets. Niet aan de deadlines voor artikelen die gestaag dichterbij komen, niet aan of mijn ouders, vrienden of ikzelf nog steeds mogelijke besmetting hebben weten te vermijden, en niet aan dat ik op enkele kleine wandelingen en bezoekjes aan mijn tuin na al weken niet buitenshuis ben geweest. Ik ben puur gericht op het simpele, eentonige werk in Animal Crossing, en dat is prima.

Natuurlijk bevat Animal Crossing: New Horizons meer aspecten die in deze tijd als geroepen komen. De ontsnapping aan deze harde wereld in een kleurrijke virtuele waar je werkelijk niets fout kunt doen, de mogelijkheid om je vrienden uit te nodigen op je eiland – er zijn zelfs spelers die hun verjaardag vieren in de game nu ze elkaar niet in het echt kunnen bezoeken – maar ik zou liegen als ik het spel daarvoor elke dag weer opstart. Het gaat mij bovenal om het simpele en tegelijk belonende werk dat ik dagelijks verricht en het ritme dat ik mijzelf daarmee geef. Ook ik hoop dat we zo snel mogelijk terug kunnen naar het normale leven dat we ooit hadden – of in ieder geval iets dat daarop lijkt – maar gelukkig heb ik tot die tijd mijn virtuele leven in New Horizons.

Elke zaterdag verschijnt er een column op Gamer.nl die ingaat op actuele gebeurtenissen. Bij uitzondering deze week op zondag ook een column. Lees ook: