The Last of Us is te duur, maar dat lees je niet in de review

Het korte antwoord is: nee, wij vinden van niet. We kunnen immers niet in de portemonnee van onze bezoekers kijken. Wat veel geld is voor de een, is voor de ander een schijntje. Jij moet misschien weken sparen om een spel van 80 euro te kopen, terwijl iemand anders dat lachend betaalt, als de game maar goed genoeg is.

Gratis is beter

Games zijn kunst, roepen wij gameliefhebbers maar al te graag, dus dan moeten we ze ook als kunst beoordelen. Een schilderij wordt niet ineens mooier als een stelletje kunstverzamelaars hebben besloten om er meer geld op te gaan bieden. Een game wordt ook niet beter of slechter als het prijskaartje verandert.

Dat zou namelijk een rare en onwerkbare boel worden. Stel je voor dat de prijs van een game zou meewegen in het cijfer. Dan zou een game dus beter worden als hij goedkoper is. Gaat een spel in de aanbieding, dan verdient hij plotseling een hoger cijfer. Dat valt toch niet te verantwoorden? En moeten we free-to-play-games dan altijd een goed cijfer geven? ‘Het is niet zo’n beste game, maar ja, hij is gratis’?

The Last of Us

De discussie over prijs laaide weer op door de release van The Last of Us Part 1, een remake die de tien jaar oude game helemaal intact laat, maar er veel mooiere graphics, een betere kunstmatige intelligentie en andere zaken op plakt. Ik zou dat zelf een remaster noemen, maar dat is weer een andere discussie. De game ligt hoe dan ook voor 80 euro in de winkels met technisch gezien minder content, omdat de multiplayer eruit is gesneden.

Dat prijskaartje schiet veel mensen in het verkeerde keelgat. ‘Het was sympathieker geweest als het 40 of 50 euro was geweest’, hoor je vaak. Of: ‘Ik wacht wel op een uitverkoop’. En ook: ‘Waarom krijgt die game zulke hoge cijfers, als het dezelfde game is met minder content en een hogere prijs?’.

Het antwoord op die vraag is eigenlijk simpel: daarvoor hoef je alleen maar onze review van Lars te lezen. Daarin wordt precies uitgelegd wat de game zo goed maakt, hoe groot het verschil in graphics is met de voorgaande edities en wat voor impact dat heeft op de spelervaring. 

Er staat ook duidelijk in voor wie deze remake wel de moeite waard is, en voor wie niet. “Beoordelen we deze remake dus vanuit het perspectief van een oude, doorleefde rot, dan is de toegevoegde waarde ten opzichte van het origineel of diens remaster uit 2014 nihil.” En: “Bekijken we de remake vanuit het perspectief van de jongere, meer onbevangen generatie, dan is dit hun kans om onbezoldigd te genieten van deze moderne klassieker.”

Dat de game weinig toevoegt voor ervaren spelers die het al een keer hebben meegemaakt, maakt de game niet slechter en haalt het cijfer dus niet naar beneden.

Wacht eens even: waarom is het cijfer dan lager dan tien jaar geleden, toen The Last of Us nog een 9,5 scoorde? Je recenseert games nou eenmaal niet in een vacuüm. De tijd is verder gegaan. The Last of Us is nog steeds een fantastische game, maar reviewer Lars zag aspecten waarin deze release nog beter had kunnen zijn, bijvoorbeeld door gedateerde puzzels en omgevingen aan te pakken of gameplay-elementen van TLOU 2 over te nemen. Was dat gebeurd, dan was het cijfer ongetwijfeld hoger geweest.

Jouw taak

Onze taak als recensent is om zo goed mogelijk op te schrijven wat een game inhoudt, wat de sterke punten zijn en waar de ontwikkelaar steken heeft laten vallen. We omschrijven de spelsystemen, zodat jij als lezer kunt inschatten of je de game leuk gaat vinden. En we vertellen je wat we er zelf van vonden en wat voor gevoel we erbij kregen.

Daarna is het aan jou om te bepalen of je de game wilt kopen, of niet. Het beoordelen van het prijskaartje is niet onze taak, maar die van jou. Jij bent de baas over jouw portemonnee.

Dat allemaal gezegd hebbende: het is je goed recht om deze game veel te duur te vinden. Je mag je onvrede daarover ook zeker kenbaar maken, zolang je niet gaat schelden of boos gaat zitten doen. Boos worden over een videospelletje is meestal niet aan te raden.

Die hoge prijs is dan vervelend, omdat je de game waarschijnlijk wel graag wilt spelen, maar de uitgave voor jezelf niet kan verantwoorden. Daar komt die woede en/of frustratie vandaan. Er is iets uitgekomen dat je wilt spelen, maar dat gaat nu niet. Maar goed, zo is het leven. Ik vind een Ferrari ook een prachtige auto, maar ik zal er nooit in rijden omdat ik hem te duur vind.

Ik hoor zelf ook bij de mensen die The Last of Us Part 1 te duur vinden. Ondanks dat het een van mijn favoriete games ooit is en ik de remake er prachtig uit vind zien, is 80 euro me te duur om hetzelfde spel nog eens te ervaren. Maar goed, ik heb hem wel besteld. Zo hypocriet ben ik dan ook wel weer. Het spel krijgt namelijk zulke goede cijfers.