En, wat heb jij gehad? Games? Kinect? Move?
Als je Donkey Kong Country Returns hebt gekregen, mag je jezelf gelukkig prijzen. Ben ‘m zelf ook nog steeds aan het spelen, en hij verveelt zelfs na weken nog niet.
Zelf kreeg ik twee boeken.
Zo werkt dat blijkbaar: als je wegens werk en studie verplicht in de boeken zit, krijg je games van Sinterklaas. En als je wegens werk verplicht in de games zit, krijg je boeken.
Het zijn trouwens wel boeken die zijdelings wat met games te maken hebben.
De titels geven redelijk goed aan in welke richting je moet denken: ‘Everything Bad is Good for You’ en ‘Killing Monsters: Why Children Need Fantasy, Super Heroes and Make-Believe Violence’.
Vooral dat Make-Believe Violence zit veel mensen nog steeds niet lekker. Dat leidt tot discussies over games, waar ik ook wel eens bij wordt betrokken. Er belt dan bijvoorbeeld iemand van de radio.
Als ‘af en toe’-woordvoerder van gamers, van ons, lijkt het me goed om wat zinnige dingen over games te kunnen zeggen. Iets wat verder gaat dan ‘ik wil gewoon schieten’.
Meer in het algemeen begint het zo’n beetje mijn levenswerk te worden, het goed kunnen duiden van games, ook in ‘het grote geheel der dingen’.
Mede met dat doel voor ogen ben ik twee jaar geleden begonnen met het lezen van een dik, erg goed geschreven maar toch ook wel moeilijk boek: ‘Grondleggers van de moderne wereld’. Gisteren las ik het uit.
En dat is precies de reden dat ik als gamejournalist graag wat beter beslagen ten ijs wil komen. Om de erkenning op te eisen die ons medium verdient. Ook in dat soort boeken.
Ik geloof namelijk dat games ook ideeën zijn. En sommige games herbergen belangrijke ideeën, ideeën met de potentie om levens te veranderen.
Overigens lees ik zo’n boek ook gewoon voor mijn plezier hoor. Een ander soort plezier dan games mij brengen.
