De Middeleeuwse zegswijze “Die schoenen maect, wat dat hy doe, en spreke niet, als vande schoe”, kennen wij vandaag de dag als “Schoenmaker, blijf bij je leest.” Oftewel, praat alleen over dingen waar je verstand van hebt of hou anders je mond, of doe alleen de dingen waar je goed in bent en denk niet dat je alles kan.
Sommige ontwikkelaars nemen deze stelling erg letterlijk, en dat geldt met name voor Duitse spelontwikkelaars. Speel een Duitse RTS, een Duitse RPG of en Duitse citybuilder en je speelt eigenlijk een game van tien jaar terug alleen met mooiere graphics.
Dat hoeft zeker niet altijd slecht uit te pakken maar voor wereldschokkende vernieuwingen in games hoef je in de regel niet bij onze Oosterburen aan te kloppen.
Gandalf of Garrett?
Ook Risen bewandelt de bekende paden van de roleplaying game met Duitse inslag waarbij, in alle eerlijkheid, de combat er wel wat houterig en lullig uitziet. Al kan dat er in Risen mee te maken hebben dat je als schipbreukeling start in je onderhemd met niets meer dan een brok hout in je hand.
Wanneer je voor het pad van de Magiërs kiest (er zijn in totaal drie verschillende Gilden waar je je bij aan kunt sluiten) wordt de combat een stuk spectaculairder. Uiteenlopende spreuken gaan gepaard met allerlei gekleurde lichteffecten en hebben veel invloed op de ontwikkeling van je spelpersonage en de bijbehorende speelstijl. Waarom als Bandiet over daken sluipen en aan regenpijpen hangen, als je er als Magiër ook naar toe kunt zweven? Precies.
Ruisende boomblaadjes
Toch wil niet iedere speler Gandalf zijn en daarom zijn de Bandieten en Inquisitie verhaallijnen (de andere twee Gilden, baklap!) zeker ook de moeite waard. Sterker, ze geven een heel andere kijk op de gebeurtenissen op het exotische eiland dat vanwege zijn kabbelende beekjes, klaterende watervallen, volle vegetatie en Zuid-Europees aandoende Middeleeuwse stedenbouw een fijne plek is om te vertoeven.
Het mooie is dat alle gebieden naadloos in elkaar overgaan. Neem daarbij kleine effecten als wind die door de boomblaadjes ruist of wolkenpartijen die over elkaar schuiven en je hebt een game die druipt van de sfeer.
Jammer dat sommige animaties en grimassen van niet-speelbare personages nog altijd wat stijf in beeld komen, maar overall oogt het eiland in Risen als een plek waar ik vandaag nog een vakantie naartoe zou boeken.
Niet mis
De game is opgedeeld in vier flinke hoofdstukken en net als je dacht dat je doorhad hoe het zit, vindt er in Hoofdstuk 3 een plottwist plaats. En nee, ik ga niet verklappen welke, en ja, dat is zeker niet de laatste.
Bovendien heb je het verhaal enigszins zelf in eigen hand. Je kunt een gilde kiezen om halverwege alsnog te switchen. Eventueel kun je jezelf helemaal niet aansluiten bij een gilde en koppig (als een halsstarrige Maarten die ook dit jaar PES verkiest boven FIFA) per se je eigen pad blijven volgen.
Kortom; ben je een RPG-liefhebber van de oude stempel die ook recentere titels als Oblivion hoog heeft zitten dan kun je niet mis met Risen.
Conclusie
Aangezien Dragon Age: Origins nog een dikke maand op zich laat wachten, is Risen absoluut een waardig alternatief. Het mag misschien de hand van Meester BioWare missen, maar Piranha Bytes kent haar pappenheimers. Het is heel simpel: vond je de Gothic games tof dan is dit een mustbuy.
