Sniper: Ghost Warrior

Als je een game maakt met als titel Sniper, dan mag je er toch vanuit gaan dat jij als speler in de huid kruipt van een scherpschutter, dat je verscholen in de bosjes ligt te wachten op je prooi. Dat dacht ik dus ook…
Maar wat je krijgt, is hele andere koek. Namelijk een vrijwel onspeelbare shooter gemaakt door mensen die kennelijk nog nooit van Call of Duty, Battlefield of MAG gehoord hebben. Terwijl het zo mooi had kunnen zijn!

Heerlijk... janken
Eigenlijk is de eerste missie van de game nog de beste. Je sluipt wat door de jungle, langs patrouillerende soldaten om uiteindelijk via een grapple op je positie aan te komen. Vanaf die plek kun je zonder al te veel moeite en met het nodige geduld de op wacht staande militairen uitschakelen. Één voor één jaag je een kogel door hun koppies.
Dat werkt heel tof, je mikt en in je vizier verschijnt na verloop van tijd een point of impact. Dat is dan het punt waar de kogel terecht zal komen, rekening houdend met wind en zwaartekracht. Druk je daarna R3 in dan vertraagt de tijd een beetje waardoor je heel secuur kunt afdrukken. Vervolgens zie je dat een bulletcam je afgevuurde kogel volgt die in slow motion het hoofd van de vijandelijke soldaat doorboort.
Dat gevoel is tof. Dat onoverwinnelijke, dat besef dat je tegenstanders afknalt die geen idee hebben waar de kogels vandaan komen. Heerlijk... tot je op het punt komt dat je je post moet verlaten, dan valt de game toch een partij tégen! Om te janken gewoon.

Slecht programmeerwerk
Als je je positie verlaat, zullen je tegenstanders je altijd eerder in de gaten hebben dan jij hen; zelfs wanneer je door het hoge gras tijgert blijken ze je van ver al te kunnen zien. Wanneer je denkt dat ze een andere kant op kijken en in de verkeerde richting schieten, heb je het mis. Want deze supersoldaten kunnen je gewoon raken zonder dat ze de loop van hun geweer op jou gericht hebben!
Maar er is meer mis met deze game. De missies die je speelt hebben vrij weinig met snipen te maken; je loopt meer door de jungle vijanden af te knallen dan dat je stilletjes tegenstanders probeert te omzeilen of je teamleden assisteert door de dreiging stiekem uit te schakelen. Je zou bijna een M16 met je meenemen om als een ware Rambo door de jungle heen te knallen.
Verder zijn er de waypoints waar je letterlijk overheen moet lopen om ze te activeren. Draag je een grapple hook met je mee die je haast niet gebruikt. Zijn er vijanden die compleet onverwacht in beeld verschijnen en je onder vuur te nemen. En dan heb ik ’t nog niet eens over al die trappen waar je vanaf glijdt of stenen waar je achter blijft haken…
De game staat bol van slecht programmeerwerk en dan kunnen die slowmo headshots nog zo tof zijn, het kan de complete ervaring niet redden. 

Conclusie